Avonturen van Mel & Joost - Sri Lanka, Filipijnen & Indonesie

We werden wakker in onze prachtige hotelkamer in Ella. Na een lekker ontbijtje buiten de deur besloten we een scooter te huren. We wisten van te voren dat de prijs per dag ongeveer 1500 roepie was (10euro) maar Joost heeft (door wat af te dingen en met mijn puppy oogjes) een gloednieuwe scooter gefixt voor maar 1000 roepie. Nadat we alles afgehandeld hadden klom ik achterop de scooter en reden we richting de theeplantages. Wat een mooie route was dat! We bezochten de theefabriek wat erg leuk was om te zien. Je zag het hele proces van de theeblaadjes die werden verwerkt. Daarna zijn we richting de Doha tempel gereden, die we eerst niet konden vinden. Uiteindelijk na 3 rondjes zag ik het, een klein wit torentje naast de weg wat echt totaal niks voorstelde vergeleken met de Grottentempel in Dambulla. We reden weer terug naar Ella om even te lunchen bij het Chill Café. We waren lekker aan het eten toen ik ineens een hand om mijn schouder voelde. Ik keek omhoog en daar stonden Naomi en Joost de Winter! Ze kwamen gezellig bij ons zitten en hebben onze avonturen aan elkaar verteld. Joost dW en Naomi gingen alweer terug naar de kust, waar wij morgen ook heen zouden gaan. We hebben de scooter gepakt en zijn toen naar de Ravana Watervallen gereden. De route ernaartoe was de mooiste route tot nu toe! We reden langs de gigantische Ella Rock, steile afgronden en nieuwsgierige aapjes.

Na een verfrissende duik onder de waterval zijn we naar Little Adam`s Peak gereden. We moesten een beetje opschieten omdat we de scooter om 17:30 uur alweer moesten inleveren. Om 16:15 kwamen we onderaan de heuvel van Little Adam`s Peak aan. Vanaf daar gingen we te voet verder naar boven. Onderweg kwamen we een stelletje tegen. We vroegen hoe lang het duurde voordat je boven bent. "Drie kwartier", zeiden ze. Wij dachten ohh neeee we moeten opschieten. Half rennend over de steeds steiler wordende weg werden we ineens aangesproken door een 10-jarig Sri Lankaans jongetje. Hij wees ons de weg naar boven. Na wat geklauter over rotsen en na wat liters zweet minder stond datzelfde jongetje weer voor ons. Hoe kwam hij daar zo snel?? Maarja, hij liep voor ons uit en we waren bijna bij de top. Toen hield hij zijn handje op. Joost had alleen groot geld bij zich en ik had niks. Maar ik was er sowieso al klaar mee want we hadden niet gevraagd om een privé tour omhoog en later bleek ook dat hij ons helemaal had omgeleid. Goedhartige Joost kon het niet laten om niks te geven dus graaide hij uit z'n tas naar een fluitje, aansteker en 5 roepie. Maar daar nam het jochie geen genoegen mee. Zoek het maar uit dacht ik en uiteindelijk liepen we verder naar de top. Het uitzicht was echt adembenemend! We konden er helaas niet zo lang van genieten vanwege de scooter die terug moest. We liepen achter wat toeristen aan naar beneden over een trap. EEN TRAP!! Dat vuile rotjoch. Later stond hij weer voor onze neus maar we zijn doorgelopen. De scooter hebben we optijd kunnen inleveren en daarna hebben we bij Dream Café gedineerd.

De volgende dag hebben we onze backpacks weer ingepakt en zijn we naar de dichtstbijzijnde bushalte gelopen. Er ging een bus rechtstreeks naar het plaatsje Mirissa. Een laid-back badplaatsje met een goudkleurig zandstrand, zee van gemiddeld 25 graden, wuivende palmbomen en tientallen barretjes en restaurantjes met reggae muziek en verse vis. De weg ernaartoe was verschrikkelijk. De eerste paar uur moesten we staan in een overvolle bus. Daarna ging ik zitten op een plakkerige stoel naast een zwetende man en een raam met vieze vet vegen. De rit duurde zo`n 5 uur. Aangekomen in Mirissa hebben we na een wandeling langs het strand een heerlijk hostel gevonden vlak aan het strand met goeie surfbreaks voor de deur voor maar 2000 roepie (€13,-)p.d . We zijn gelijk de zee in gedoken en hebben `s avonds super gezellig met Joos dW en Naomi gedineerd op het strand.

Melanie Driessen

19 chapters

16 Apr 2020

5 Roepie's en een aansteker

March 10, 2016

|

Mirissa

We werden wakker in onze prachtige hotelkamer in Ella. Na een lekker ontbijtje buiten de deur besloten we een scooter te huren. We wisten van te voren dat de prijs per dag ongeveer 1500 roepie was (10euro) maar Joost heeft (door wat af te dingen en met mijn puppy oogjes) een gloednieuwe scooter gefixt voor maar 1000 roepie. Nadat we alles afgehandeld hadden klom ik achterop de scooter en reden we richting de theeplantages. Wat een mooie route was dat! We bezochten de theefabriek wat erg leuk was om te zien. Je zag het hele proces van de theeblaadjes die werden verwerkt. Daarna zijn we richting de Doha tempel gereden, die we eerst niet konden vinden. Uiteindelijk na 3 rondjes zag ik het, een klein wit torentje naast de weg wat echt totaal niks voorstelde vergeleken met de Grottentempel in Dambulla. We reden weer terug naar Ella om even te lunchen bij het Chill Café. We waren lekker aan het eten toen ik ineens een hand om mijn schouder voelde. Ik keek omhoog en daar stonden Naomi en Joost de Winter! Ze kwamen gezellig bij ons zitten en hebben onze avonturen aan elkaar verteld. Joost dW en Naomi gingen alweer terug naar de kust, waar wij morgen ook heen zouden gaan. We hebben de scooter gepakt en zijn toen naar de Ravana Watervallen gereden. De route ernaartoe was de mooiste route tot nu toe! We reden langs de gigantische Ella Rock, steile afgronden en nieuwsgierige aapjes.

Na een verfrissende duik onder de waterval zijn we naar Little Adam`s Peak gereden. We moesten een beetje opschieten omdat we de scooter om 17:30 uur alweer moesten inleveren. Om 16:15 kwamen we onderaan de heuvel van Little Adam`s Peak aan. Vanaf daar gingen we te voet verder naar boven. Onderweg kwamen we een stelletje tegen. We vroegen hoe lang het duurde voordat je boven bent. "Drie kwartier", zeiden ze. Wij dachten ohh neeee we moeten opschieten. Half rennend over de steeds steiler wordende weg werden we ineens aangesproken door een 10-jarig Sri Lankaans jongetje. Hij wees ons de weg naar boven. Na wat geklauter over rotsen en na wat liters zweet minder stond datzelfde jongetje weer voor ons. Hoe kwam hij daar zo snel?? Maarja, hij liep voor ons uit en we waren bijna bij de top. Toen hield hij zijn handje op. Joost had alleen groot geld bij zich en ik had niks. Maar ik was er sowieso al klaar mee want we hadden niet gevraagd om een privé tour omhoog en later bleek ook dat hij ons helemaal had omgeleid. Goedhartige Joost kon het niet laten om niks te geven dus graaide hij uit z'n tas naar een fluitje, aansteker en 5 roepie. Maar daar nam het jochie geen genoegen mee. Zoek het maar uit dacht ik en uiteindelijk liepen we verder naar de top. Het uitzicht was echt adembenemend! We konden er helaas niet zo lang van genieten vanwege de scooter die terug moest. We liepen achter wat toeristen aan naar beneden over een trap. EEN TRAP!! Dat vuile rotjoch. Later stond hij weer voor onze neus maar we zijn doorgelopen. De scooter hebben we optijd kunnen inleveren en daarna hebben we bij Dream Café gedineerd.

De volgende dag hebben we onze backpacks weer ingepakt en zijn we naar de dichtstbijzijnde bushalte gelopen. Er ging een bus rechtstreeks naar het plaatsje Mirissa. Een laid-back badplaatsje met een goudkleurig zandstrand, zee van gemiddeld 25 graden, wuivende palmbomen en tientallen barretjes en restaurantjes met reggae muziek en verse vis. De weg ernaartoe was verschrikkelijk. De eerste paar uur moesten we staan in een overvolle bus. Daarna ging ik zitten op een plakkerige stoel naast een zwetende man en een raam met vieze vet vegen. De rit duurde zo`n 5 uur. Aangekomen in Mirissa hebben we na een wandeling langs het strand een heerlijk hostel gevonden vlak aan het strand met goeie surfbreaks voor de deur voor maar 2000 roepie (€13,-)p.d . We zijn gelijk de zee in gedoken en hebben `s avonds super gezellig met Joos dW en Naomi gedineerd op het strand.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.