Iets later dan gepland hier dan toch nog de blog van de afgelopen week! Na een aantal dagen gespendeerd te hebben op Bohol besloten wij onze reis voort te zetten naar Camiguin, het naastgelegen eiland. Op het kleine eiland (2x zo groot als Texel) zijn wel 6 vulkanen, diverse watervallen, hotsprings en coldsprings te vinden. Genoeg te ontdekken dus!

Tijdens het wachten op de boot naar Camiguin kwamen we Maia en Amir tegen (het Israëlische stel waar wij eerder al wat dagen mee hadden doorgebracht) wat toevallig! Zij namen dezelfde boot naar Camiguin. Onderweg naar de boot liepen we langs een poort waar we een 'fee' moesten betalen. Dat is echt iets raars in de Filipijnen, je koopt je bootticket waar alle belastingen op staan, dan betaal je extra belasting (fee) als je de haven betreed, om vervolgens nog een keer een 'fee' te betalen als je de haven terminal betreed. Best raar dat je een ticket koopt en dat je nog extra geld moet betalen om bij de boot te komen maar je kan er niks tegen doen. Gelukkig vallen de bedragen mee, maar het gaat om het idee.

De boot vertrok en we hadden nog net een zitplaats weten te bemachtigen. We zaten naast een Belgisch gezin, een Duitse man en een Tsjechisch stel. Het was gezellig en hadden met iedereen een praatje gemaakt. De Duitse man woonde al 15 jaar in de Filipijnen en had zijn eigen handel in parasollen en hangmatten voor resorts. Hij was al vaker op Camiguin geweest en raadde ons een goede en betaalbare accommodatie aan bij de zee. Het heette 'Jasmin by the Sea'. We besloten daar als eerste te gaan kijken voor een kamer. Ondertussen dreven de wolken om het eiland langzaam weg, waardoor de contouren van het vulkanische eiland goed zichtbaar werden. We naderde het eiland en de lucht was inmiddels knalblauw geworden waardoor het eiland goed te zien was. Het deed mij denken aan het eiland van Jurassic Park; groen, hoge bergen en ruige rotsformaties. Prachtig!

Op Camiguin aangekomen kwamen we Maia en Amir tegen die we op de boot waren kwijtgeraakt. We namen samen de trycicle naar het toeristische gedeelde van het eiland, waar de meeste accommodaties te vinden zijn. Bij 'Jasmin by the Sea' waren helaas geen kamers meer beschikbaar. De zon ging onder dus we moesten snel opzoek naar iets anders. Ongeveer 200 meter verder vonden we een goedkope accommodatie aan de zee. De kamers waren alleen niet echt luxe. Het was zeg maar een bunker, dat houdt in: een bed met een dun hard matras, een kleine badkamer met een ingezakt plafond waar allemaal beestjes kropen, een ventilator die zijn beste tijd had gehad en een paar kakkerlakken als gezelschap. Maar dan betaal je slechts 10 euro en zit je aan de zee, dus dikke prima. We aten wat met z'n vieren en gingen vroeg slapen.

De volgende ochtend stonden we vroeg op. Ik durfde niet te douchen in onze kamer met alle beestjes, dus maakte ik Joost wakker en namen we een verfrissende duik in zee. Joost had voor vandaag en de aankomende dagen een scooter geregeld, dus konden we het eiland gaan verkennen. Bij 'Jasmin by the Sea' was een kamer vrij. We besloten uit te checken en onze spullen naar onze nieuwe en tevens betere accommodatie te verhuizen. Hier betaalden we ook maar 10 euro per nacht! We pakten de scooter en reden naar de Tuwasan watervallen. We moesten natuurlijk belasting betalen om de waterval te bezoeken, maar dat was het zeker waard. Het was een prachtige waterval midden in de natuur. We namen een verfrissende duik. Gelukkig waren we net op tijd want toen we het water uit liepen kwamen er hordes Koreanen en Filipijnen bewapend met selfiesticks.

We reden verder naar een coldspring gelegen in het zuiden van het eiland. De coldspring was druk bezocht door de lokale bevolking. Hele families waren opgetrommeld en hadden een dagje uit. Het deed een beetje denken aan een buiten zwembad, maar dan met water uit de natuur. Aangekomen nam Joost een duik. Het komt vaak voor dat de lokale bevolking kleding draagt tijdens het zwemmen wat nu ook het geval was, dus ik voelde mij een beetje ongemakkelijk om met mijn bikini het water in te gaan, ik heb wel even mijn voeten in het water gehad. :) We verlieten de coldspring en reden door naar het restaurant 'Casa Roca', wat de Duitse man tijdens de boottrip aanraadde. Onderweg keken we de zonsondergang op een klif, één van de mooiste zonsondergangen die ik ooit heb gezien.

Die avond kwamen we het Tsjechische stel tegen in 'Casa Roca'. Zij hadden een vulkaanbeklimming de volgende ochtend. Het leek ons uitdagend om ook mee te gaan, uiteraard met gids. En zo gezegd zo gedaan. We spraken voor de volgende ochtend af, om 4:30, ja 4:30.

Joost verteld verder:

De wekker ging, we maakten ons klaar en sprongen op de scooter. We kochten wat bananen en flessen water en ontmoetten de gids en het stel op de afgesproken plaats. De tocht begon en we merkten al snel dat het aardig pittig zou worden. Het was vrij steil en benauwd en de gids had een aardig tempo. Na 30 minuten hadden we onze eerste drink en rustpauze en Mel gaf aan dat ze moeite had met ademen door de vochtige en benauwde lucht. We besloten het nog te proberen maar na een tijdje was het echt heftig. De temperatuur steeg snel waardoor de benauwdheid nog meer toenam. Mel had het zwaar, we keken naar boven en zagen dat het pad nog smaller en steiler werd. We besloten de weg terug te nemen, het was namelijk nog 3 uur hiken naar de top. Achteraf lazen wij in de Lonely Planet dat dit een beklimming was voor ervaren hikers. En dat het tevens de hoogste vulkaan (1300 meter) van het eiland was. Volgende keer toch maar wat beter inlezen ;)

Dezelfde dag gingen we naar Mantigue Island. Een klein eilandje voor de kust van Camiguin. Maia en Amir besloten mee te gaan. Het was een super schattig eilandje met parelwitte stranden. Anders dan op Camiguin waar alleen zwarte vulkanische stranden waren. We hadden snorkels gehuurd en betaalden onze 'milieufee' en 'snorkelfee'. Er was zelfs nog een 'fee' om te filmen met je GoPro, maar dat ging ons echt te ver. Na 4 uur vertoefd te hebben besloten we terug te gaan. Het was een heerlijk en warm dagje! 's Avonds aten we heerlijk met z'n 4tjes bij 'Casa Roca' en gingen slapen.

Onze laatste dag op Camiguin was aangebroken en besloten rustig aan te doen. Begin van de middag pakten we de scooter en reden naar een mooie waterval. De weg er heen was minstens net zo mooi. We hadden echt het gevoel midden in de jungle te zijn. Erg spectaculair en prachtig om daar te rijden. Na wat gerelaxt te hebben reden we door naar het zuiden richting het struisvogel opvanghuis. Na wat zoeken kwamen we aan, echter was het centrum al gesloten. Dat was balen want we wilden een baby struisvogel zien.. :( Wel was er een weg naast het opvanghuis en konden we ze alsnog spotten. We stonden bij het hek. Ik probeerde mijn geïmproviseerde lokroep en verbazend genoeg reageerde de struisvogel. Hij kwam naar ons toe gehold. Daarna stak hij z'n kop boven het hek uit zodat we hem blaadjes konden voeren. Het was hilarisch! We vervolgden onze reis verder naar het zuiden, daar scheen een wit strand te zijn en deze wilde we graag zien. We hadden immers nog geen wit strand gezien de laatste tijd ;) De route was wederom erg tof. Hoge pieken en diepe dalen door lokale dorpjes. Iedereen zwaaide en joelde als we voorbij reden en wij zwaaiden vrolijk terug. Eenmaal aangekomen zagen wij dat er bij het strand ook een Giant Clam Sanctuary was, letterlijk vertaald 'Grote Schelpen Opvanghuis'. We deden een bezoekje en de schelpen waren inderdaad gigantisch. Bijna een meter in doorsnee. In zee worden ze nog groter hadden wij ons laten vertellen. De zon stond laag en besloten terug te rijden voordat het donker werd. Op de terugweg deden we nog een drankje bij ons favo restaurant en bekeken wederom de zonsondergang. Die avond hadden we afgesproken met Maia en Amir, de laatste avond en besloten lekker te gaan eten bij een nieuw Aziatisch restaurant. Het was heerlijk en erg gezellig. Zij bleven nog een paar dagen op Camiguin om vervolgens naar Nepal te gaan. We hebben afgesproken dat zij naar Amsterdam komen in september en dan elkaar weer te zien. We kijken er naar uit, het zijn leuke mensen. Na het eten waren we kapot en besloten lekker te gaan slapen. De volgende ochtend zetten we onze reis voort naar Siargao Island. To be continued... ;)