Bijzondere ontmoetingen

Vandaag Cuenca verkend aan de hand van de wandeling die we van Riksja hadden gekregen. Heel veel gelopen, veel kerken gezien, markten bezocht en naar een paar musea geweest. Kortom een echt stedentrip dagje.

Vandaag ook een paar leuke ontmoetingen gehad. Cuenca heeft een koloniaal verleden, de binnenstad staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco en er zijn overal prachtige oude huizen te vinden. Al wandelend kwamen we langs een authentiek huis. We keken even door een hekwerk hoe het er op de binnenplaats uitzag en werden door een vrouw naar binnen genood. Het bleek naast een woonhuis een heel klein museumpje te zijn. Boven gekomen maakten we kennis met een heel oude aristocratische mevrouw die ons haar huis liet zien. Ze was zelf heel slecht ter been en ontzettend mager, maar wilde ons toch zelf rondleiden. Dus kwamen we in een aantal kamers van het huis waar ze half in het Spaans, half in het Engels over vertelde. Elke kamer had bijzondere elementen en klassieke meubels die overal vandaan bleken te komen. In de huiskamer zagen we foto's en schilderijen van de familie van de vrouw en van haarzelf toen ze jong was. Telkens werd de vrouw door een

assistente naar een volgende kamer geholpen en vertelde dan weer iets. Het was bijzonder om mee te maken.

Later kwamen we iets verder op een terrasje terecht, één van de weinige die we tijdens onze reis hebben gezien. We zaten daar net of werden door een man in het Nederlands aangesproken. Het bleek te gaan om iemand die in Nederland is geboren, heel lang in Canada en Amerika heeft gewoond en nu zijn oude dag in Cuenca slijt. Dit doen veel mannen op leeftijd. Deels door de redelijk goedkope levensstandaard, deels door het gelijkmatige klimaat. Het is hier eigenlijk altijd lente. Nooit heel koud, nooit heel heet, maar meestal wel aangenaam. Zo maakten we ook kennis met nog een van oorsprong Nederlandse man die nu een jaar of twee in Cuenca woont. Ze zaten duidelijk beiden om een praatje verlegen. En aangezien we tijdens onze vakantie alle tijd nemen voor alles, hebben we even met ze zitten kletsen.

Verder weer! Op weg naar een museum en een oude Inca-ruïne kwamen we langs een kerkje. Ik wil altijd graag alle kerkjes in, dus ook hier. We werden er alleraardigst ontvangen door een nonnetje. Zij vroeg of we een rondleiding wilden en ach waarom niet. Dus liepen we achter het nonnetje aan door de kerk en liet ze ons het kerkje zien. Ze gaf de uitleg in het Spaans wat soms niet helemaal te begrijpen was voor ons. Toen we de kerk hadden gezien, ging ze ons voor naar boven en kwamen we via het koor in de toren terecht. De zuster ging ons voor op een smalle trap en opende een klein deurtje waardoor we naar buiten konden en toen ... Stonden we op het schuine dak van de kerk! Zoiets hadden we nog nooit beleefd. Jan is zelfs nog hoger gegaan. Bizar. Maar de rondleiding was nog niet afgelopen. De zuster bracht ons naar de groentetuin van het klooster en liet ons alle gewassen zien. We liepen een rondje door de tuin en bewonderde de planten, de groentes en het fruit. Aan het eind van

de rondleiding leek ze een poging te doen om ons te bekeren, maar dat zij haar vergeven.

De volgende stop was een groot museum waarin onder andere alle indianenvolkeren van Ecuador werden getoond. Toen merkten we hoe veel we al van het land hebben gezien. De klederdrachten, de huizen, veel kwam ons bekend voor! Het museum zelf was groots opgezet, maar met heel weinig bezoekers. Naast het museum was een oude Inca-ruïne. De contouren van een stad waren nog goed zichtbaar. We hebben daar even gelopen.

We beginnen Cuenca al aardig te kennen. Overal vandaan zie je de blauwe koepels en de torens van de nieuwe Kathedraal en het stratenpatroon is makkelijk te volgen. Leuk dat we morgen nog een dag hebben.