Naar het middelpunt der aarde

Vandaag Quito in geweest. Quito is de hoogste hoofdstad van de wereld. Nu het licht was konden we goed zien hoe Quito precies ligt. Het is een heel smalle stad, maar langgerekt die is ingeklemd tussen twee gebergten. Het handige daarvan is dat je niet zo snel kunt verdwalen (de stad is erg smal), het onhandige dat het een behoorlijk eind is van de ene naar de andere kant van de stad.

We hadden niet echt een doel dus lieten we ons eerst door een taxi naar de Kathedraal brengen. Deze kerk is op een oude Incatempel gebouwd, maar daar was niets meer van te zien. Quito was vroeger een Inca stad maar in de vijftiende eeuw overgenomen door de Spanjaarden die alle Incagebouwen met de grond gelijk hebben

gemaakt. Er is dus niets meer over van de Incacultuur.

De Kathedraal zelf viel wat tegen. Wel mooie glas in lood ramen, maar verder niet echt bijzonder. Dus besloten we de stad verder in te gaan. Doordat de stad zo hoog ligt, merk je dat direct aan je ademhaling. Het eerste stuk hebben we hijgend afgelegd. Een rondje om de kerk zeg maar. Steile straten met redelijk wat verkeer. Terug bij de Kathedraal nog een andere kant opgelopen. Hier werd het wat drukker en daardoor levendiger. Wat ons vandaag opviel was dat er overal mensen zijn die op straat iets verkopen. Je kunt het zo gek niet bedenken. Fruit en snoep natuurlijk, maar ook spullen om schoon te maken en het gekste wat we zagen zijn vrouwen die rollen wc papier verkochten. En die vonden gretig aftrek.

Al lopend kwamen we op een markt terecht. Naast kleding en schoenen leken ze daar als specialiteit te hebben het maken van fornuizen. Op straat waren verschillende werklui bezig met het in elkaar zetten, spuiten en verkopen van de fornuizen. We waren op deze plek de enige toeristen wat altijd leuk is. Er waren ontelbaar veel stalletjes waar eten werd verkocht. Vooral veel zoet gebeuren. De Ecuadorianen blijken behoorlijke zoetekauwen te zijn. Wij hielden het op vers fruit en fruitdrankjes die je ook overal kunt vinden. Leuk om op zo'n markt naar de mensen te kijken. Veel oude vrouwtjes met poncho's om en hoeden op, moeders met kinderen op hun rug of in een deken gewikkeld. Kortom wat je je voorstelt bij een Zuid-Amerikaanse stad.

Zo verkenden we al lopend de stad. We kwamen op pleinen waar de mensen flaneerden, maar ook in allerlei straatjes gevuld met winkelend publiek. Geen grote shops, maar half overdekte kraampjes. Leek een goedkoop gebeuren, maar de prijzen waren Europees!

In de middag besloten we nog een excursie te maken naar Mitad del Mundo oftewel het middelpunt van de wereld. Dit ligt zo'n uur van het centrum van Quito lazen we in ons boek. We gingen met de bus. Eerst stapten we in een gewone stadsbus. Een uur later waren we nog niet aan de rand van de stad. De bus stopte werkelijk overal; echt een boemeltje dus. Nou wisten we dat er ook een zogenaamde Metrobus moest zijn die een vrije busbaan heeft en alleen op de grote haltes stipt. Dus stapten we daarop over. Deze bus bleek echter ongelooflijk druk te zijn: een volle trein bij de NS was er niets bij. We persten ons met andere mensen in de bus en gelukkig kon de deur nog net achter ons dicht. Geen pretje maar wel een ervaring. Na nog een overstap en een half uurtje rijden waren we op de plek van bestemming.

Op de plek waar het middelpunt is, staat een monument. Uiteraard

foto's genomen terwijl het ene been op het noordelijke en het andere been op het zuidelijk halfrond stond. Maar ook waar de een zich op het westelijk en de ander zich op het oostelijk halfrond bevond. In het bijbehorende museum kon je wat proefjes doen die nergens anders op aarde kunnen. Het meest aardige was nog twee wasbakken naast elkaar waarbij het water bij de ene met de klok mee draaide in het putje, terwijl de ander tegen de klok in draaide. Het was groots opgezet allemaal maar absoluut niet druk.

Terug met de bus ging wat vlotter. Vanavond in onze drukke uitgaansbuurt gegeten. Dit keer bij het door verschillende mensen aangeprezen restaurant Mama Clorinde. Een van de specialiteiten was cuy. Vegetariërs en dierenvrienden willen niet weten wat dat is, maar het is cavia. Ik durf het haast niet te zeggen, maar ik heb dat besteld en kreeg een halve cavia op mijn bord die nog echt op een cavia leek. Compleet van top tot teen! En het was niet eens echt lekker.