Ecuador 2015

Vandaag stond een bezoek aan een indianen dorp op het programma. Dus stapten we al vroeg in de kano en voeren over de rivier. Onderweg prachtige vogels gespot. Ook zagen we boven ons hoofd een aantal adelaars vliegen. Het zonnetje scheen, wat betekende dat een aantal dieren uit hun hol kwamen gekropen. Zo hebben we een aantal anaconda's (slangen) gezien. Verbazingwekkend hoe Kalo deze wist te spotten. Het werd een heel ritueel om zo'n slang van dichtbij te bekijken. Om de beurt scharrelden we door de kano naar voren om het dier te bekijken en een foto te maken. We hebben er drie gezien, telkens een maatje groter. Ze lagen om een tak gekronkeld en heel bijzonder om te zien.

Toen kwamen we aan bij het indianendorp Victoriano, gesticht door de grootvader van Kalo. Een kleine gemeenschap, zo'n 100 mensen die voor een groot deel selfsupporting zijn en voor een deel afhankelijk van toeristen. Zo zijn er heel wat dorpjes langs de rivier. De kinderen gaan in een van die dorpjes naar school, dus blijven ze het grootste gedeelte van hun jeugd in de jungle.

In het dorp werden we begroet door een indianenvrouw die ons uitlegden hoe we maniokpannenkoeken konden maken, jungle pizza zoals ze dat ook noemen. We doorliepen het hele proces van het uitgraven, pellen en schoonmaken van de wortel, via het raspen tot aan het bakken van de pannenkoeken. En later aten we ze op. Gevuld met tonijn uit een blikje, hoe verzinnen ze het. Een voedzaam gerecht.

Na het eten gingen we nog even het dorp in. Eigenlijk een handjevol

Louise van den Broek

25 chapters

Koken met de indianen

July 09, 2015

|

Jamu lodge

Vandaag stond een bezoek aan een indianen dorp op het programma. Dus stapten we al vroeg in de kano en voeren over de rivier. Onderweg prachtige vogels gespot. Ook zagen we boven ons hoofd een aantal adelaars vliegen. Het zonnetje scheen, wat betekende dat een aantal dieren uit hun hol kwamen gekropen. Zo hebben we een aantal anaconda's (slangen) gezien. Verbazingwekkend hoe Kalo deze wist te spotten. Het werd een heel ritueel om zo'n slang van dichtbij te bekijken. Om de beurt scharrelden we door de kano naar voren om het dier te bekijken en een foto te maken. We hebben er drie gezien, telkens een maatje groter. Ze lagen om een tak gekronkeld en heel bijzonder om te zien.

Toen kwamen we aan bij het indianendorp Victoriano, gesticht door de grootvader van Kalo. Een kleine gemeenschap, zo'n 100 mensen die voor een groot deel selfsupporting zijn en voor een deel afhankelijk van toeristen. Zo zijn er heel wat dorpjes langs de rivier. De kinderen gaan in een van die dorpjes naar school, dus blijven ze het grootste gedeelte van hun jeugd in de jungle.

In het dorp werden we begroet door een indianenvrouw die ons uitlegden hoe we maniokpannenkoeken konden maken, jungle pizza zoals ze dat ook noemen. We doorliepen het hele proces van het uitgraven, pellen en schoonmaken van de wortel, via het raspen tot aan het bakken van de pannenkoeken. En later aten we ze op. Gevuld met tonijn uit een blikje, hoe verzinnen ze het. Een voedzaam gerecht.

Na het eten gingen we nog even het dorp in. Eigenlijk een handjevol

huizen, maar wel met schotel voor de WiFi of de televisie, een groot voetbalveld waar wedstrijden worden gespeeld tussen de verschillende dorpen en een soort dorpshuis. Daar was een belangrijke vergadering bezig. Althans dat leidden we af aan de gepassioneerde chief, de 'verzamelde pers' en de reacties van de mensen die erbij aanwezig waren. Helaas konden we niet volgen waar het precies over ging.

De sjamaan bleek niet thuis te zijn, zodat dit onderdeel kwam te vervallen. In plaats daarvan loodste Kalo ons onderweg door de modder langs een gigantisch grote boom.

Terug bij de lodge siësta gehouden. Daarna is Jan nog mee gegaan naar een korte nachtsafari. Tijdens de wandeling door de pikdonkere jungle zagen we vooral bijzonder spinnen, waaronder een banaan spider van minstens tien centimeter, en andere insecten. Op de heen weg prachtig vanuit de boot witte dolfijnen gespot en op de terugweg een krokodil en een enorme uil.

Toen iedereen weer terug was van de nighthike was er opeens geroezemoes en werd er geroepen een tarantula. En ja hoor we zagen de grote dikke harige spin (gelukkig) hoog tegen het dak en een andere in een boom zitten. Er zat ook nog een bananenspin. Dat zijn van die beesten die je niet graag op je kamer tegenkomt!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.