Max heeft koorts

Het is gebeurt. Ik ben verliefd ??...

Don't worry, op Australië en niet op een man. Wat een land is dit zeg. Ongelofelijk. Ik verbaas me elke dag ! Het is immens en zó divers.

Ik zal beginnen bij het begin, want inmiddels zit ik denk ik al wel 2 weken in Australië. Eigenlijk heb ik geen idee hoelang, want besef van tijd is er niet meer. Ik geloof dat het vandaag maandag is en morgen dinsdag, maar het zal me eigenlijk een worst wezen. We doen ons ding en letten vooral niet op de tijd. Eigenlijk moet dat wel, want anders dan in Thailand moet je hier je tours ruim vooruit boeken vanwege het hoogseizoen. Aan de andere kant is dat ook wel lekker, je hoeft niet na te denken zodra je alles geboekt hebt en hoeft alleen maar te zorgen dat je op de juiste dag op de juiste plek aankomt.

Twee weken geleden kwam ik aan in Sydney. Na een vlucht van 10 uur mét turbulentie en teveel adrenaline was ik helemaal kapot, maar Marije stond me op te wachten (eigenlijk niet, ze was te laat;)) en we trokken er gelijk op uit. Marije was al verliefd, op Sydney, omdat ze er al een week verbleef en al stuiterend kreeg ik een rondleiding lang the harbour bridge en the opera house. Prachtig plaatje , wat ik nog even beter ga bekijken als ik weer terug ben in Sydney. Want na een halve dag moesten we weer terug zijn op het vliegveld om de vlucht naar Cairns te halen. 2, twee vluchten. Ik kan goed zonder slaap, maar toen het klokje de 48 uur zonder aantikte, was ik er wel klaar mit. Aangekomen in Cairns vloog ik dan ook direct op bed en ik heb geslapen als een roos. Wel nadat ik eerst de gigantische kakkerlak en

de spin met een halve hartverzakking heb moeten trotseren. Want mijn hemel, alle beesten zijn hier onwijs groot. Veel van hen zijn ook gevaarlijk, en aangezien ik al zo'n held op sokken ben, is dit het stukje van Australië wat me ietwat minder aanspreekt.

In cairns zijn we twee nachten gebleven en hebben we vooral veel geregeld! Anders dan in Thailand, moet je hier je tours vooruit boeken. Australië is populair en helemaal in dit hoogseizoen! De weken met marije zijn dus helemaal ingevuld met tours en we worden vergezeld door:..... Max! Max is oud, een beetje traag, een ontzettende drama queen, veel te heet, en heeft zo z'n momenten maar we zijn helemaal verliefd op hem. Hij brengt ons van de ene naar de andere plek, maar we zijn altijd blij als we hem even kunnen parkeren.

Nadat alles in kannen en kruiken was in cairns, hebben we maxie eerst een stukje naar boven gesleept. We kwamen aan in cape tribulation, wat de jungle van Australië bleek te zijn. Kortom, vooral veel regen , veel beesten en geen bereik. Uiteindelijk hebben we onze eerste nacht dan ook in een hostel doorgebracht, omdat dit wel heel erg the middle of nowhere was. Niet erg, want we ontmoetten gelijk een lokale familie, die aanboden om de overige nachten in cairns bij hen door te brengen. Dit aanbod pakten we met beide handen aan! Dit stukje van Australië is ook absoluut één van de factoren waardoor ik verliefd ben. Wat zijn de mensen lief, open en gastvrij! Het is voor hen niet meer dan normaal om gasten in je huis te nemen, compleet vreemden voor hen maar helpen en kletsen over andere landen doen ze maar al te graag!

Na een hike door de jungle vertrokken we dus weer naar Cairns en is Marije naar de diepte van de zee was gedoken. Vervolgens vertrokken we naar onderen. Via Lake Eacham over Gilly's Highway naar Milla Milla. De weg hiernaar toe levert prachtige uitzichten op over het heuvelachtige landschap. The roadtrip had begon, en hoe! Wat een haarspeldbochten naar boven en wat strubbelde Max tegen. Aan de andere kant vonden wij dit natuurlijk fantastisch, het echte roadtrip gevoel : check!
Helaas was er wel erg veel regen, zo veel dat we op een gegeven moment op de rem moesten voor een weg die afgesloten was. En wel omdat deze compleet overstroomd was. De rivier stroomde keihard over de weg en er was no way dat wij daar door konden. Niemand overigens. Nog niet uit het veld geslagen probeerde we een andere weg, maar na een half uur rijden kregen we hetzelfde uitzicht te verduren. Ondertussen was Max z'n V-snaar gekke geluidjes gaan maken en liep het toch wel erg tegen de avond. Wederom begaven onze telefoons het qua bereik en dus besloten we terug te rijden naar het eerste dorpje en daar eens te informeren hoe de situatie was.

Aangekomen in Mena Creek kregen we het bericht dat alle wegen naar Townsville overstroomd waren en dit gold ook voor de wegen naar Cairns. Oftewel; your stuck here! Welcome :) we mochten achter het hotel gratis camperen, maar er was wel storm op komst. Top! Helemaal top... eerst maar eens koffie. Toen de familie van Michael lucht kreeg van het feit dat twee Nederlandse meisjes vannacht in hun campertje in de storm moesten slapen, werd er gauw overlegd en ons een kamertje in hun huis aangeboden. Wederom verliefd op de cultuur, wat fijn was dat! Michael en zijn dochter Hope hebben ons met alle liefde opgevangen en wij hebben in ruil daarvoor 100 potjes uno met Hope gespeeld. Gedurende de nacht bleef de regen aanhouden en het was dan ook maar de vraag of we weg konden komen uit Menna Creek die dag. Op zoek naar antwoorden stapten we met z'n vieren in Max en..... die startte niet. We keken elkaar aan van; tja, dat kon er ook wel bij op zich. Bij de pub een belletje gedaan naar het verhuurbedrijf, op wie ik overigens niet verliefd ben. Ik zal je mijn frustratie besparen. Toen een Deense Nederlander die in Australië woont (echt) daar lucht van kreeg, heeft hij even naar onze auto gekeken. Wederom kreeg niemand hem aan de praat. Wel hebben we de auto de andere kant opgezet en de benzine aangevuld, de zekeringen gecheckt en nog meer dingen waar ik niets van snapte. Toen de lokale wegenwacht gearriveerd was, je raadt het al, had Max besloten dat het tijd was ons voor lul te zetten. Ik denk terugpakken vanwege de haarspeldbochten of de jungle.. want

Max startte gewoon. De wegenwacht keek me met een schuin oog aan toen ik probeerde uit te leggen dat dit eerder echt het geval niet was. Max bleef echter piepen en dus raadde hij aan de volgende dag naar Townsville te rijden en een garage op te zoeken. Inmiddels was het te laat om de weg op te gaan en dus bleven we wederom een nachtje bij Michael en Hope. In de lokale pub kregen we van alle werklui gratis bier en de opdracht om te lachen. De volgende dag konden we dan eindelijk weer op pad en op naar de zon!

De rit naar townsville was geen pretje, maar we hebben het gered. Eenmaal bij de garage werden we over de telefoon nog even belachelijk gemaakt door het verhuurbedrijf, maar laten we het er maar op houden dat we niet gek waren en dat Max zeker even een antibioticakuurtje nodig had. Nu rijdt Max weer als een zonnetje, bergop vindt Max minder. Maar dat vind ik ook op de fiets, i don't judge...

Na townsville vertrokken we naar Airlie Beach. Dit is het kustplaatsje waarvan uit alle tours naar the withsundays vertrekken. Na 2 nachten gecampeerd te hebben op de jongerencamping, veel te veel bier te hebben gedronken en aan de lagoon te hebben gelegen, vertrokken we op 'ride to paradise'. Zo heet de tour en die mag hij met recht dragen. Omdat ik zeeziek wordt, konden we niet de reguliere tour doen waarop je op een boot overnacht. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik zeeziek wordt want dit was fantastisch! Billy en Ricky, en de groep van 32 mensen verplaatsten zich namelijk naar een idioot luxe resort, waar wij overnachtten. Ik kan het je niet beschrijven, maar het had een zwembad, jacuzzi, buitenbad, tennisbaan, luxe woonkamer en goddelijk eten. Alleen onze groep verbleef in het resort en dat maakte het niet massaal en vooral heel relaxed. Ik zal een filmpje van ride to paradise toevoegen, zodat jullie een beeld krijgen.

De eerste avond kwamen we gelijk in contact met een groep Ieren. Dit resulteerde in 3 dagen van hilarische situaties en Marloes die om de 5 minuten aan het zuurstof moest van het lachen. Wat een leuke groep hadden we gevonden!
De eerste dag van de tour brachten we door op het resort en moesten we verplicht op tijd naar bed omdat de volgende dag zwaar zou worden.

Nou dat werd ie niet, hij werd
GEWELDIG!!! Ik ben nu al een aantal maanden op pad en ik heb nog nooit zo'n perfecte dag gehad. 'S ochtends vroeg vertrokken we naar White Haven Beach. Zie foto's, want wederom niet te beschrijven hoe mooi dit is. Het water is intens blauw, het strand intens wit en het zand intens zacht. We maakten de Classic jumpfotos en gingen op zoek naar baby haaien. Super gaaf! Ik heb voortaan personeel nodig

dat me even knijpt en me dwingt te beseffen hoe mooi dingen zijn. Soms lijkt het alsof het niet doordringt en ik niet genoeg kan genieten omdat het allemaal zo mooi is! Luxe probleem denk ik..
Na deze ochtend vertrokken we op de boot om naar een snorkelspot te gaan. Dit vond ik in eerste instantie niet zo'n succes. Eerder vertelde ik jullie al over mijn watervrees en ik vermijd in principe dus alles waarbij ik met mijn hoofd onder water moet. Toch trok ik, onder support van Marije en Billy mijn wetsuit aan en stapte ik met een zuur gezicht in het bootje wat ons verder naar het Great Barrier Reef bracht. Eenmaal in het water was er in eerste instantie natuurlijk paniek maar op de één of andere manier was ik 5 minuten later aan het snorkelen en moesten ze me 2 uur later uit het water trekken omdat ik echt niet uit mijzelf ging. Blij en opgelucht omdat ik het gedaan had, voer de boot ons weer terug naar het resort waar we een hilarische avond hadden in het zwembad. Wederom teveel bier. Degene die de praatjes verkoopt dat je toch niet drinkt in Australië omdat het te duur is, verzoek ik daar nu mee op te houden. Het is niet duur, en dat is niet altijd in ons voordeel.

De laatste ochtend was wederom debiel vroeg en werd er weer gesnorkeld. Ik heb letterlijk over m'n kater heen gesnorkeld want het prachtige koraal en de vissen die ik nog nooit van zo dichtbij had gezien gaven me een enorme opkikker! Nooit geweten dat de onderwater wereld zo mooi is :) ik snap nu dat er zoveel mensen zijn die verslaafd zijn aan duiken en snorkelen! Nemo overigens nog steeds vermist.

We werden weer netjes op de pier afgezet en met de groep besloten we een afterparty te houden. Anders dan ons plan was, bleven we dus nog een nacht in Airlie Beach. De afterparty was gezellig en met een kater stapte we gisteren dan weer in Max om Airlie te verlaten. Vervolgens hebben we 9 uur gereden, van Airlie naar 1770. We zijn hier gister aangekomen op een camping die beheert wordt door een ranger. Deze stond vanmorgen om 7 uur naast ons bed, omdat we hem moesten betalen. Wij vonden het wat overdreven...

Vandaag gaan we naar een kangaroo opvang, niet te missen natuurlijk! Daarna rijden we naar Rainbow Beach, waar we een introductie krijgen voor onze tour overmorgen naar Fraser Island. We gaan daar rondrijden met 4 wheelsdrives en camperen! Vervolgens rijden we door naar Noosa en/of Byron Bay en dan zit het avontuur voor Marije er alweer bijna op!

See yah mate