Banff

Nu we net een beetje aangepast raakten aan de plaatselijke tijd met een verschil van 9 uur ten opzichte van ons Belgenlandje, zijn we in een nieuwe tijdzone beland. Nu lopen we nog maar 8 uur achterop. We waren iets later aan het ontbijt door dat tijdsverschil. Een heel vriendelijk meisje wees ons een tafel aan bij het raam met zicht op de bergen. Het ontbijt was lekker en daarna wandelden we even het dorpje in. Eigenlijk is dit het eerste plaatsje dat we als een echt dorp ervaren, het straalt gezelligheid uit. Elke straat is genoemd naar een dier. Wij verblijven in Lynx Street. In het midden van het dorp staat een soort mini Bokrijk met huisjes van de eerste blanken die zich hier

vestigden in de 19de eeuw. Zo is er ook een huis waar de allereerste blanke baby in Canada werd geboren, het was een meisje. De eerste blanken die naar hier kwamen waren ingenieurs die werkten voor de Canadian Pacific Railway.
Aan de rand van het dorp wandel je een park in dat grenst aan de Bow rivier. Daar zijn we niet lang gebleven omdat we daar onze eerste Canadese muggen ontmoetten en we waren niet ingesmeerd.s
We wilden het vandaag wat rustig aan doen. Daarom reden we met de auto naar de dichtbij gelegen Hoodoos. Dat zijn rotspilaren die door erosie gevormd zijn. Ze liggen in een prachtige omgeving. Op een zonnige dag als vandaag zouden we normaal gesproken een wijds uitzicht hebben gehad, maar langzaamaan kwam er meer en meer rook van een bosbrand de vallei binnengewaaid.
Ons volgende plan was om de Vermillion Lakes te bezoeken, maar we zijn ongeveer 30 km verloren gereden en besloten dan maar om

daar naar Boom Lake te wandelen. Op het infobord stond dat het een makkelijke wandeling was van een kleine 5 km. Dat leek ons een peulschil. Het Boom Lake hebben we niet gezien, na een klein uur stappen vernamen we van andere wandelaars dat we niet eens halverwege waren. Het was etenstijd, maar onze mondvoorraad boven halen durfden we niet. Allerlei borden met info over beren die momenteel vooral op de geur van fruit afkomen, hadden ons wat bang gemaakt.
Op de terugweg, vlak bij Banff, zagen we eindelijk de Vermillion Lakes. Het is eigenlijk een soort van gigantisch moerasachtig gebied omringd door bergen van meer dan 2500 m. Op één van de aanlegsteigers voor kano’s stond een Chinees bruidje met haar kersverse echtgenoot te poseren voor trouwfoto’s.
Weer in Banff wandelden we in de tegenovergestelde richting van vanmorgen. We belandden in een straat waar je over de koppen kon lopen. In elke giftshop verkochten ze dezelfde kitsch. We waren op

zoek naar een restaurant. Uiteindelijk vonden we toch iets dat er niet uitzag als een hamburgertent. Het eten was lekker, maar de rekening was zeer gepeperd. Op de tafel was weliswaar geen pepervaatje te bespeuren, spijtig voor Jan.
Vandaag was het minder warm dan gisteren, ongeveer 27 graden en er zijn ook wat wolken aan de hemel verschenen. Zou het weer omslaan? Dat zien we morgen op weg naar Jasper.