Dag 1

De vlucht naar Vancouver
Terwijl Jan een douche neemt, tik ik even een verslagje in. We zetten het dan wel op de blog als we wifi hebben.
Plaatselijke tijd: 6.45 uur ’s morgens. Door het grote raam van onze kamer op de 18de verdieping (eigenlijk 16de want ze ze starten hier op nummer 1 en slaan 13 over, net als in Amerika) is nog niet veel beweging te zien, Vancouver moet nog wakker worden.
Gisteren kregen we in hotel Schiphol een zeer uitgebreid en lekker ontbijt. De ontbijtzaal was gigantisch maar toch gezellig. De shuttle stond goed op tijd voor het hotel, maar er waren zo danig veel

toeristen dat een heel aantal heeft moeten rechtstaan in het gangetje, wij gelukkig niet. Onze weg vinden in Schiphol verliep vlot. De controles vond Jan overdreven, maar mij gaf dat een veilig gevoel. Uiteindelijk waren we op minder dan drie kwartier ingecheckt.
We hadden een heel aangename vlucht. Het personeel van KLM heeft ons echt verwend met drankjes, hapjes en zelfs verwarmde, vochtige servetten. Ik heb twee films en half uitgekeken, en we hebben twee keer gescrabbeld. Wel pech want we konden niets opzoeken. Zo blijf ik met de vraag zitten of je inlokten of in lokten schrijft. Door dat woord ben ik trouwens gewonnen. Er waren een heel aantal kindjes aan boord en één meisje kreeg een cabin crew lintje opgespeld en haalde bekertjes met water op. Ze straalde. Vlak voor mij zat ook een klein meisje en buiten even wat wenen heeft ze zich fantastisch gedragen, onbegrijpelijk op een vlucht waar zo een kind 10 uur moet stil zitten en doodmoe is.
Onze hotelkamer is wat verouderd ingericht, zeker de badkamer,

maar zeer ruim. We zijn gisteren nog even Vancouver ingewandeld, maar de weg terug was voor mij puur overleven. Om 7 uur plaatselijke tijd - 4 uur ‘s morgens voor ons – lagen we onder de wol.