Second week of the national holiday

Day 57
Monday = schooltime. Samen gaf ik met Stanley wiskunde in standard 2. Na de speeltijd gaf ik nog een lesje Engels. Tijdens de les kreeg ik een e-mail van KdG. Deze week nemen wij hun Instagram over! Dit betekent dat wij onze ervaring delen op hun Instagrampagina. We delen foto’s, video’s en extra informatie. De volgers van deze pagina krijgen ook de kans om vragen te stellen aan ons. Leuk he!
In de namiddag gingen we met Chimbaya nog even naar Uliwa, omdat we nog extra lamineerpapier nodig hadden. Er was daar een dansoptreden aan de gang (in een vrachtwagen)! De sfeer zat er goed en het was plezant om naar te kijken. Op het marktje kochten we ook rode bananen… Ik ben benieuwd hoe deze smaken!
We maakten er nog een rustige en gezellige avond van. Mijn bao competitie met Charles liep verder. Ik sta nog altijd aan de leiding, joepie!!!

Day 58
Opnieuw gaf ik samen met Mr. Stanley les in standard 2. Het is een heel aangenaam persoon om mee samen te werken. Ik kan dus zeker niet klagen.
In de namiddag gingen Silke, Marlies en ik nog eens langs het ziekenhuis. Volgende week vertrekken we uit Chilumba en al het bruikbaar materiaal die we niet meer nodig hebben, gaven we daar af. Nadien bezochten we The Maternity Home. In het eerste gebouw zagen we drie kleine baby’tjes van enkele daagjes oud. We kregen te horen dat er in het andere gebouw twee baby’tjes lagen van maar enkele uren oud. Ooooh! De vroedvrouw vroeg of we ze wilden zien en natuurlijk wilden we dat! Er werd zowel een jongen als een meisje geboren vandaag. Naast de baby’s zaten de beide grootmoeders, zodat de mama’s tijd hadden om even te bekomen. We wensten ze proficiat en bewonderden de schattige kleintjes.
Na dit bezoek drong het opnieuw tot me door hoe arm dit land is. Er is hier maar één ruimte waarin de vrouwen moeten bevallen. In deze ruimte staan acht bedden en niets meer. Telkens opnieuw vind ik dit zeer confronterend. Ik denk niet dat je hier als rijke Europeaan ooit gewend aan kan worden.

We sloten de dag af met lekkere gin tonics, hmmmmmm!!!

Day 59
Mr. Stanley en ik gaven opnieuw samen les. Na de speeltijd trokken Silke, Treesje en ik naar buiten. Daar speelden we samen met standard 2 en 3 enkele wiskundespelletjes. Dit is eens iets anders dan oefeningen op het bord schrijven en in de schriftjes oplossen. Zowel wij als de kinderen vonden dit heel leuk! Het was een groot succes.
Na het middageten namen we een kijkje bij onze speeltuin. Het is bijna af en het zag er al heel goed uit. We maakten een deal met Meza dat de speeltuin deze zondag af moet zijn. No African time but Mzungu time! Ik ben benieuwd of dit lukt…
Toen we terugkwamen van de speeltuin zagen we een grote stoet van wel 40 mensen. We vroegen ons af wat er gebeurde en besloten om een kijkje te gaan nemen. In de menigte van alle mensen zagen we een

jongen van ongeveer 15 jaar met een autoband rond zijn lichaam. Zo’n vijf mensen hadden deze jongen en/of autoband vast. Hij zag er absoluut niet goed uit. We herkenden enkele kinderen van onze klas en vroegen wat er gebeurde. Zij zeiden dat deze jongen een dief is en dat ze hem gingen vermoorden. Ik kon m’n oren niet geloven. Uiteindelijk werd hij naar de politie gebracht.
In de lodge vertelden we tegen Atupele wat we zagen en wat we hoorden. Zij vertelde ons dat de jongen nu veilig is, omdat hij naar de politie was gebracht. Als dit niet het geval was, zou de jongen niet veilig zijn. Toch maar eng, vind ik.
’s Avonds namen we de nachtwaker Charles mee uit eten in het plaatselijk restaurantje in Chilumba. Daar aten we opnieuw samosa’s en rijst met een slaatje. Als dessert verraste hij ons met een suuuperlekkere cupcake. Hij glunderde toen hij dit aan ons gaf. Zooo lief!

Dag 60
Vandaag is het de laatste schooldag in de schoolvakantie (klinkt raar, maar als je m’n vorige blogpost hebt gelezen, snap je wel wat ik bedoel ;-) ). Het was test day, dus gaf ik standard 2 een test van wiskunde en Engels. De resultaten waren verrassend goed! Wat ben ik trots op deze kleine (b)engeltjes.
In de namiddag genoten we van het zonnetje en luisterden we naar een podcast van de volksjury. Rond 16 uur gingen we met wat kinderen naar het meer. Door de felle regen zijn er enkele plekken overstroomd. Daardoor moesten we eerst in vies, warm, moerassig water voordat we aan het meer waren. Brrr, ik kreeg rillingen toen ik hierdoor wandelde. We zwommen met de kinderen in het meer. Dit was suuuper leuk! Jammer dat we dit niet eerder deden.

Day 61
Vandaag hadden Silke en ik onze laatste online meeting voor onze bachelorproef. Vervolgens werkten we aan didactisch materiaal voor in the Happy School.
In de namiddag hadden we afgesproken om ons Afrikaans omaatje, Granny, te bezoeken. Het is een gezellige madam van 76 jaar en ze ziet er nog super goed uit! Jammer genoeg was ze niet thuis. Haar zoon, Goodluck, had voor ons gekookt, dus besloten we om daar gezellig een hapje te eten. Tijdens het eten vertelde hij dat hij Silke en mij door het moerassig water zag wandelen gisteren. Dit is absoluut niet goed, want er is heel veel kans dat er hier parasieten inzitten die schistosomiasis veroorzaken. Oeps!!! Gelukkig zei hij dat we ons geen zorgen hoefden maken. Deze parasieten zijn niet gevaarlijk, ze veroorzaken enkel heel veel jeuk. En er is natuurlijk ook veel kans dat we dit niet hebben opgelopen. Hij besloot om een pilletje te halen voor ons die we als voorzorgsmaatregel moeten innemen. Oef!
In de late namiddag bezocht Granny ons, omdat ze onze afspraak was vergeten. We maakten een nieuwe afspraak voor morgen.
’s Avonds was het ladies night. Silke, Treesje, Marlies, Atupele en ik gingen met vijf naar Lake View. Een gezellige bar in Uliwa. Het was

weer heel plezant!

Day 62
Mr. Stanley vertelde ons deze week dat het zaterdag Happy day was. Jammer genoeg bleek dit niet zo te zijn, door de nationale vakantie. In de plaats daarvan lieten we wat kinderen in onze tuin spelen. Marlies en Treesje speelden 1, 2, 3 piano met hen en daarna lieten we opnieuw onze beste dansmoves zien.
Vervolgens werkten we opnieuw aan ons didactisch materiaal.
In de namiddag bezochten we Granny. Ze woont naast de haven en heeft een prachtig uitzicht op het meer! Het is één van de mooiste huisjes die ik hier al zag. Ze liet ons haar huis, haar velden en een mooi plekje aan het meer zien. Ze kweekt vooral kasava en maïs. Als ‘afscheids’cadeautje gaf ze ons maïs, koekjes en African strawberries. Wat een lieve vrouw. :))))

Day 63
Sunday = churchday. We bezochten een andere kerk dan vorige keer. De kerkdienst was al bezig toen we aankwamen. We wilden rustig achteraan gaan zitten, maar hier dacht de lokale bevolking anders over. Al snel werden we helemaal naar voor geleid waar we op de eerste rij op een stoel moesten gaan zitten. De dienst werd speciaal voor ons vertaald naar het Engels. Heel lief! Het verliep iets anders dan vorige keer. In het begin werd er veel gezongen en gedanst. Daarna werd er heel lang gepreekt. Een jonge man preekte uit hart en ziel. Hij zweette heel hard, omdat hij er zo hard in op ging. Dit zie je in België niet snel. Vervolgens werden zieke mensen naar voor geroepen. De priester riep een gebed over hun uit, zodat ze zouden genezen. Dit werd op een vrij harde manier gedaan. Er werd geschreeuwd en de priester duwde op de hoofden van deze mensen. Er stond zelfs een vrouw achter ieder persoon, zodat niemand naar achter zou vallen. Op het einde kwam er een vrouw met een baby’tje naar voor. De baby begon heel hard te wenen door het geschreeuw en geduw… Marlies en ik moesten toen even wat traantjes wegpinken. Ik vond dit best zielig. Na de kerk werkten we nog eens aan ons didactisch materiaal voor in de houten boxen. In de namiddag zouden we Atupele en haar familie bezoeken. We besloten om eens met een brommer te gaan in plaats van met de auto. Met de chauffeur + twee personen reden we op één brommer richting Atupele. Een kwartier later kwamen we aan. We werden verwelkomd door Atupele, haar ouders, haar twee dochters, haar neefje en haar nichtje. Niet veel later werden we ook verwelkomd door enkele buren en een vijftiental kinderen. Het waren allemaal enorm vriendelijke mensen. Een halfuurtje later verraste ze ons met lekkere pasta en eitjes. Daarna werd het tijd om uit onze luie stoel te komen. Opnieuw dansten we, maar deze keer waren we ook eens sportief. We speelden enkele plaatselijke balspelen. Hierdoor merkte ik wel dat m’n conditie niet meer op en top is… aiai!