Chilliewillielumba

Day 29
Onze laatste week in standard 5 ging van start. Tijdens Engels lazen de leerlingen een tekst. We controleerden of de leerlingen de tekst begrepen door hen hierover toneeltjes te laten maken. Ik merkte dat de leerlingen deze werkvorm al iets beter onder de knie krijgen. Dit is heel leuk om te zien! Tijdens wiskunde gingen we aan de slag met factoren van verschillende getallen.
Mr. Peter gaf deze keer expressive arts. Vorige week leerden we de kinderen een dansje uit België. Nu was het tijd om een dansje uit Malawi te leren! Eén bepaald dansje werd ons niet aangeleerd, maar in plaats daarvan zette Mr. Peter enkele liedjes op waarop de leerlingen ons hun beste moves toonden. Ik deed m’n best en danste vrolijk mee. Weer een zalig momentje hier!
In de namiddag stonden drie leerlingen uit standard 5 aan onze lodge. Ze vroegen of we hen wat bijles wilden geven. Natuurlijk wilden Silke en ik dit graag doen. We gingen aan de slag met wiskunde. Naria, Hope en Dominic werkten enthousiast mee. Dit gaf me veel voldoening.
Na lang nadenken, onderzoeken en overleggen, weten we eindelijk wat we met een deel van ons ingezamelde geld willen doen. We gaan een speeltuintje bouwen op de speelplaats van de school. De leerlingen spelen namelijk enkel op een lege speelplaats vol zand. Tijd om dit wat op te vrolijken! Een carpenter kwam langs en tekende zijn plan uit. Deze week zal hij op zoek gaan naar materiaal en volgende week begint hij met bouwen. Spannend!

Day 30
We namen enkele didactische materialen mee uit België om deze in te zetten tijdens onze lessen. Tijd om dit eens te doen! Tijdens wiskunde toverden we mini krijtbordjes uit onze zak. De leerlingen kregen één krijtbordje per twee. We leerden over ‘the highest common factor’, beter bekend als ‘de grootste gemeenschappelijke deler’. Silke en ik schreven twee getallen op het bord. Het was de bedoeling dat zij alle factoren van deze getallen op hun krijtbord schreven. Tenslotte moesten ze de grootste gemeenschappelijke deler aanduiden.
Door de krijtbordjes in te zetten, werkten de leerlingen op een heel interactieve en enthousiaste manier mee. Het was een groot succes! Zowel de leerlingen als Silke en ik genoten met volle teugen. Deze krijtbordjes laten we na onze zuidstage in de school. Hopelijk zullen de leerkrachten hier ook gebruik van maken.
Omdat de leerlingen amper (of geen) muzische lessen krijgen in de school, besloten we om tijdens expressive arts opnieuw aan de slag te gaan met drama. Silke en ik schreven het begin van een verhaal op (gebaseerd op Hans en Grietje). Het verhaal ging als volgt:
“Naomi and Wilson were walking in the forest. Suddenly they realized they were lost. After wandering around, they saw a house of sweets and candy. Because they were very hungry, they started eating from it. But the a witch appeared…”
De leerlingen moesten een zelf einde verzinnen en hier een toneeltje van maken. Uiteindelijk mochten ze dit tonen aan de klas. Het was leuk om te zien hoe de leerlingen hun fantasie gebruikten. Soms werden ze vergiftigd door de heks, een andere keer werd de heks aangevallen door een hond… De leerlingen kunnen zich steeds beter inleven in een verhaal! :-)
In de namiddag was het opnieuw heel slecht weer dus bleven we in de lodge. Ik werkte wat voor school en las in m’n boek. ’s Avonds kwam ons mamaatje Harriette op bezoek. We kookten en aten gezellig samen en genoten van elkaars gezelschap.

Day 31
Exact een maand geleden vertrok ik op dit grote avontuur. De dagen vliegen voorbij en ik geniet hier elke dag. Danku mamaatje en papaatje voor deze prachtige opportuniteit!

In een stortbui vertrokken Silke en ik naar school. We trokken onze modieuze regenponcho’s aan. Charles, één van de nachtwakers, begon ons stiekem al wat uit te lachen. Op de weg naar school kregen we ook wat vreemde blikken naar ons toegeworpen. Ik zag ze al denken: “Die gekke muzungu’s met hun gekke gewoontes”.
Op school gingen we opnieuw aan het werk met onze krijtbordjes. Vanaf we de krijtbordjes naar boven haalden, keken de leerlingen enthousiast op. Ze waren helemaal klaar voor de wiskundeles, net zoals Madame Noa ;-)
In de namiddag deden we opnieuw aan sports. Doordat Marlies ziek is, nam Treesje haar plaats in bij de kleintjes. Silke en ik speelden met de oudere kinderen op het voetbalveld. We deden een poging om te dansen om muziek, maar we waren met veeeel te veel waardoor je niets van de muziek hoorde. Jammer. Shipper can I cross the river en dikke Bertha dan maar! Ondanks enkele jaren scoutservaring blijft het toch een hele uitdaging om met twee personen spelletjes te leiden voor een 100-tal kinderen. Een grote groep leiden zou dus geen probleem meer mogen vormen in België, haha!
Na sports kwamen dezelfde drie kindjes uit onze klas nog eens naar onze lodge voor een uurtje bijles.

Day 32
Vandaag is het onze voorlaatste dag in standard 5. Omdat we nog geen groepsfoto hebben met ons klasje, besloten Silke en ik om er eentje te maken na onze lessen. Mr. Peter kon niet ontbreken op onze foto en ook Mr. Stanley wou er graag mee opstaan. Say cheeeeese!!! Dit wordt er eentje o min te kaderen!
Na de lessen besloten Silke en ik om een rustgevende wandeling te maken in ons dorpje waar we ondertussen al een maand (!!!) wonen. We wandelden langs de haven, het meer en tussen de gezellige huisjes. Tijdens de wandeling babbelden we met enkele mensen uit het dorp. Van sommige plekken en mensen mochten we ook foto’s trekken. Dit vragen we altijd op voorhand, zodat er geen misverstanden ontstaan. Maar meestal zijn foto’s trekken geen probleem en poseren ze als echte fotomodellen!
Vorige week kochten we verschillende stoffen in Karonga. Hier wilden

we kleren van laten maken. De papa van Atupele ging hiermee aan de slag. Toen we terug in de lodge waren, liet ze ons eerste pakje zien. Het paste, joepie!!!
’s Middags aten we in een piepklein lokaal restaurantje: ‘Ebenzers chefs hat’. Het was een blauwe hut met een stro dakje. De chef-kok en zijn vrouw maakten alles klaar op kolen. We aten samosa’s, rijst met groentjes en gefrituurde vis. Het was heel lekker!
In de namiddag kwam Obvious langs met de souvenirtjes die we hadden besteld, maar hier vertel ik verder niets over. Dit blijft een verrassing tot ik thuis ben ;-)

Day 33
Vandaag is het de laatste dag dat Silke en ik zouden co-teachen in Standard 5. We gaven een laatste keer wiskunde en Engels. Tijdens Engels maakten we een kruiswoordraadsel. Dit moesten de leerlingen overtekenen in hun schrift. Dat ging bij de één al wat makkelijker dan bij de ander. Tijdens expressive arts vertelden we de leerlingen dat we graag een herinnering van ieder van hun willen. We lieten iedereen een tekening/brief maken. Hiervan zal ik uiteindelijk een boekje maken. Zo heb ik van alle deugnieten een leuke herinnering! Met volle goesting gingen de leerlingen aan de slag. Na de les namen Silke en ik al een beetje afscheid van ons klasje. We vertelden hen dat we af en toe nog eens in de klas komen, maar niet meer elke dag. Het was dus geen definitief afscheid, want ze zullen ons nog veel op de speelplaats zien! Daarna gaven we een groooote groepsknuffel!!!

Na de lessen spraken we ook even af met de carpenter van de school. Met een deel van ons ingezamelde geld zouden we graag kapotte banken repareren. Sommige leerlingen zitten namelijk nog altijd op de grond in de klas en deze kapotte banken liggen gewoon op een nutteloze stapel. Niet ideaal dus.

In de namiddag trokken Silke en ik naar het dorp, want we hadden afgesproken om met enkele mannen ‘baogame’ te spelen. Jammer genoeg waren zij onze afspraak vergeten, want we zagen niemand staan. We besloten dan maar om opnieuw een wandeling te maken in ons dorpje. Dit is altijd plezant!
Om 16u gaven we opnieuw een uurtje bijles aan Naria, Hope en Dominic. Deze keer herhaalden we wiskundeoefeningen die op de toets van volgende week zullen komen.

Day 34
We stonden op en waren helemaal klaar voor onze vijfde Happy Day! Deze keer namen we macramétouw en bellenblazers mee. We leerden de kindjes en de twee leerkrachten hoe ze macramébandjes moeten maken. Na wat uitleg en oefening lukte dit hen verrassend goed. Van de bellenblazers waren ze ook allemaal fan. Zowel de grote als de kleine kindjes. Iemand blies wat bellen en een aantal kinderen sprongen lachend en brullend in het rond om ze kapot te prikken.

Op het grasveld naast de school ging er een voetbalmatch door. We besloten om even een kijkje te nemen. Het was de ploeg van Lilongwe tegen Chilumba. De sfeer zat goed, want de enige echte dj P.K. (beter bekend als Mr. Peter van Standard 5) draaide zijn favoriete nummers. We supporterden natuurlijk voor Chilumba, maar jammer genoeg waren ze aan het verliezen. Het einde van de match hebben we niet gezien. Dit komt doordat we een kindje zagen met een grote wonde aan zijn tenen. De wonde zag er absoluut niet goed uit. We vroegen raad bij Mr. Peter. Hij zei dat de wonde veroorzaakt wordt door wormen. Tijdens dit moment zagen we dat het kindje zijn bewustzijn aan het verliezen was. We besloten om meteen naar het ziekenhuis te gaan. Daar werd hij onmiddellijk verzorgd. Niet veel later kwam zijn mama aan in het ziekenhuis, die hem daarna terug naar huis bracht. Hopelijk wordt de wonde goed verder verzorgd, maar hier vrees ik een beetje voor.

In Chilumba moet je eenmaal een ‘health pasport’ kopen. Dit kost 300 kwacha (0,30 cent). Vanaf je dit boekje hebt, krijg je altijd gratis verzorging en medicatie. Jammer genoeg kopen veel mensen dit niet, wat voor mij een raadsel is. Het kost namelijk evenveel als twee broden en de meesten mensen zijn zeker in staat om dit eenmaal in heel hun leven aan te kopen.

Nadat we dit jongetje hadden verzorgd, kwamen we zelfs te weten dat hij wél een health pasport had. Toch liet niemand hem verzorgen, terwijl dit gewoon gratis kan. We vroegen aan de moeder waarom ze dit niet liet doen. Jammer genoeg sprak zij geen Engels en hadden we dus geen antwoord…

In de namiddag besloten we om nog eens te eten bij Patrick en Francoise. Deze keer wandelden we via een andere weg. Onderweg kwamen we langs een mooi verborgen strandje. Hier wil ik zeker nog eens naartoe! ’s Avonds genoot ik van lekkere kaaskrokketjes, tagliatelle en moeilleux. Hmmmm!!!

Day 35
Vandaag sliepen we uit tot 10u30. Daarna aten we lekkere bananenkoekjes. Normaal zouden we een legerkamp bezoeken, maar door het slechte weer ging dit niet door. Andere keer dan maar!
Ik werkte wat voor school, las in m’n boek en schreef m’n blog uit. Een echte rustdag dus.