MELBOURNE

Het was wel weer even wennen aan de drukte in de stad na de rust van Tasmanië, al die mensen om je heen, die soms bij je opbotsen, het lawaai van bussen, trams en vooral ook de verschillende sirenes. Het is een mooie stad, een stad waar wij ons ook 's avonds laat veilig voelden om over straat te gaan. De stad heeft ongelooflijk veel hoge gebouwen, wolkenkrabbers, maar ook prachtige oude kerken, stations en vele andere oude gebouwen en oud en nieuw staan dicht tegen elkaar aan en het sluit heel goed op elkaar aan. We zijn in het hoogste gebouw van Melbourne geweest en we zaten op de 88 ste verdieping en 285 meter hoog en hadden een geweldig uitzicht over de hele stad. We gingen met een lift en in 38 seconden stonden we op

de 88 ste verdieping, ongeveer 8 meter per seconde. (ongeveer 300 kilometer per uur). Er was ook een plateau waarop je buiten kon staan, dat was gelukkig wel volledig afgeschermd met een hekwerk, anders waaide je letterlijk van het dak want daar stond een stevige wind.
In de binnenstad is het tramverkeer gratis, dus kun je overal in en uitstappen om de stad te verkennen, het is een soort " hop on-hop of" tram, wij kennen de binnenstad nu op ons duimpje. Er zijn hier wel veel dak- en thuisloze mensen, ze hebben allemaal een bordje waarop staat hoe ze heten en dat ze "homeless" zijn en de vraag om geld natuurlijk, maar soms zijn ze er zelf niet, hun hele hebben en houwen ( dekens, plastic zakken) ligt daar dan. Het gebruik van

winkelkarretjes is universeel, ook hier sjouwen ze daar mee rond. In Sydney is het mij veel minder opgevallen. We hebben opnieuw Nederlanders ontmoet, zaten naast ons in een restaurant, M vroeg mij wat en plotseling zegt die vrouw "nee hè, hoe is het toch mogelijk" . Deze mensen wonen al 7 jaar in Shanghai en wij weten nu alles over wonen en werken in Shanghai, geen pretje als ik het goed begrijp, maar ze hadden het erg naar hun zin.
Ons Melbournetripje zit er alweer op, ik heb hier 3 dagen met een opgezette voet rondgelopen, ben door een ( grote) mier gebeten in Tasmanië, wat een klein diertje al niet aan kan aanrichten, aan jeuk en overlast bij het lopen,ben zeker allergisch voor mierenzuur, gelukkig zakt het wat af. Morgen halen wij onze tweede camper op.