Australië 2016

We zijn uit Melbourne vertrokken en hebben onze tweede camper opgehaald, deze is kleiner dan onze eerste, een stuk smaller, rijdt prettig volgens M, het is een Mercedes bus. Zodra we de camper hadden onze verrekijker opgehaald en kunnen wij de vogeltjes en alle andere "wildlife" weer van dichtbij bekijken. ( Helaas hebben wij onze jasjes, die al jaren meegaan op onze reizen in Melbourne in de kast laten hangen, zo stom......, dus ja Ingrid, wel iets vergeten)
We rijden langs de "Great Ocean Road" , dit moet de mooiste weg van Australië zijn. Deze weg is aangelegd door veteranen uit de eerste

sita reinsma

9 chapters

15 Apr 2020

van Melbourne naar Adelaide. deel 1

February 13, 2016

|

Great Ocean Road

We zijn uit Melbourne vertrokken en hebben onze tweede camper opgehaald, deze is kleiner dan onze eerste, een stuk smaller, rijdt prettig volgens M, het is een Mercedes bus. Zodra we de camper hadden onze verrekijker opgehaald en kunnen wij de vogeltjes en alle andere "wildlife" weer van dichtbij bekijken. ( Helaas hebben wij onze jasjes, die al jaren meegaan op onze reizen in Melbourne in de kast laten hangen, zo stom......, dus ja Ingrid, wel iets vergeten)
We rijden langs de "Great Ocean Road" , dit moet de mooiste weg van Australië zijn. Deze weg is aangelegd door veteranen uit de eerste

wereldoorlog, als werkgelegenheidsproject, en als eerbetoon aan de omgekomen soldaten in deze oorlog. Deze veteranen hebben een schitterende weg aangelegd met bijna continue zicht op de oceaan met zijn branding en prachtige hoge, schuimende golven. Het is hier wel erg druk, dit komt waarschijnlijk omdat het weekend is en schitterend weer, dat brengt ook veel Australiërs op de been. Het is in ieder geval wennen na het bijzonder rustige Tasmanië.

Koala's
Yes, wij hebben koala's gezien, inmiddels al meerdere en ze zijn zo schattig en kijken een beetje dom om zich heen met hun donkere kraaloogjes, zijn niet schuw, blijven gewoon zitten als je onder de boom staat, waar zij op een tak zitten, klimmen omhoog of komen naar beneden. De eerste nacht met de camper stonden wij op een "vrije camping" in het bos en 's ochtends vroeg zat er zomaar een koala ( onze eerste ) zo'n 6 meter voor onze camper op de grond. Tja

en wat doe je dan, alleen kijken of meteen het fototoestel pakken, beide gedaan en het is gelukt om hem op de foto te zetten terwijl hij de boom inklom. Inmiddels vele koala's gezien, ze slapen of eten eucalyptus blaadjes, meer doen ze niet. We stonden samen met twee Australiërs onder een boom naar twee innig omstrengelde, slapende koala's te kijken. Ze trokken zich er niets van aan dat wij met z'n vieren onder die boom naar hen stonden te gluren. De Australische man was behoorlijk "omvangrijk", heel erg dik om het in gewone taal te zeggen. Ik zei tegen hem: " ze eten of slapen meer variaties zijn er niet ", waarop hij grinnikend antwoordde " that sounds a good life to me". Zij waren met de auto en wij waren aan het wandelen. Hij reageerde lachend op onze wandeling richting vuurtoren met " I am not made for walking, not for moving at all" , hij deed alles met de auto, was veel beter " Het was wel een grappig gesprek onder die hele grote eucalyptusboom. Ik heb inmiddels een fotorolletje ( bij wijze van spreken) vol met koala's, want ik denk dat het steeds weer

mooiere foto's worden van die grappige kopjes. ( geen foto's van koala's op mijn iPad, (dan maar schattige Kangaroo erbij) Gelukkig is onze verrekijker weer terug en kunnen wij die leuke kopjes met ronde kraaloogjes ook van dichtbij bekijken en bijna knuffelen, als iemand zou zeggen ze zijn van pluche zou je het bijna geloven.
Een groot deel van het bos langs de "Great Ocean Road " is getroffen door de bosbranden van januari 2016. Wij zijn er doorheen gereden, een trieste aanblik, allemaal zwart geblakerde bomen met bruine kruinen en ook door het stadje Wye River, hier zijn 116 huizen afgebrand. Op dit moment staat er nog een bos in deze omgeving in de brand maar dat is volledig onder controle. Overigens zijn we door vele bossen gereden die jaren eerder door een bosbrand zijn getroffen, die zien er na een paar jaar weer schitterend uit met veel jonge bomen en ook de zwartgeblakerde bomen spruiten weer uit en het bos ziet er schoon uit. De aboriginals ( oorspronkelijke bewoners) hadden veel kennis over het gecontroleerd laten afbranden van delen van het bos, men probeert dit nu weer in praktijk te brengen, heb ik begrepen.

We doen weer prachtige plekken aan en ook mooie wandelingen, hier zijn veel wandelingen uitgezet naar allerlei bezienswaardigheden en

die zijn vaak zo afgeschermd dat je ook niet van de route kunt afwijken, zo zijn we ook naar een droge waterval gelopen. Bij de grootste toeristische trekpleisters zijn er veel Aziaten ( M. noemt iedereen een Japanner) en die doen echt niets anders dan steeds voor de waterval of het uitzicht zichzelf op de foto zetten met een selfiestick of mij vragen om dat te doen. Bij de 12 apostelen, dit zijn prachtige gele rotsen in zee (zie foto), volgens mij zijn er wel een paar apostelen verdwenen, want ik telde er geen 12, alles wordt minder met de jaren zo ook met deze apostelen denk ik.

Brievenbussen in Australië
Het is een prachtig gezicht al die fantasierijke brievenbussen hier te zien ( zie foto's), mensen maken er een creatief gebeuren van. Al vele creaties gezien, melkbussen, halve jerrycans, een aantal magnetrons op een rijtje met de klep open. Ik denk dat de mensen met de magnetron veel post verwachten en diegene met een koektrommeltje veel per email doen. In ieder geval is geen brievenbus gelijk, dit in tegenstelling tot Nederland, als daar een rijtje hangt zijn het allemaal van die saaie groene rechthoekige voorwerpen met een gleuf.

Het is weer fantastisch om met de camper op reis te zijn, ik voel mij net een slakje met mijn huisje op de rug, niet steeds in- en uitpakken is ook wel prettig. We stonden gisteren op een hoge rots aan het strand en hadden een prachtig uitzicht

over de zee en besloten om daar te overnachten, mocht wel niet , was geen camping , maar wie zou ons daar vinden, dachten wij. De wind en de vliegen konden ons daar uitstekend vinden, er waait hier al een paar dagen een hele harde wind rechtstreeks van Antarctica, die is dus wel koud en het miezert ook steeds ( even klagen over het weer). Die vliegen waren ook ronduit vervelend en de wind zo koud dat wij besloten te vertrekken naar een camping aan een meer. Door eerdere campinggasten werd deze omschreven als een "beautiful spot" , maar wel lastig om er te komen. Dat hebben wij gemerkt, kilometers "Dirty Road" en nogal rulle zandwegen, op een gegeven ogenblik zaten we bijna vast met onze bus. We zijn op onze schreden teruggekeerd naar de asfaltweg en staan nu op een prachtig camping met kangarootjes en weer prachtige vogels om ons heen. Het is nu half negen 's ochtends en het regent,( bah). We trekken zo weer verder, the "Great Ocean Road " hebben we gisteren afgesloten, we volgen nu verder de kustweg naar Adelaide.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.