Yosemite National Park

Carmel en de bosbranden lieten we ver achter ons.

De lucht klaarde op, de temperatuur werd aangenamer.
Onderweg op tijd gebeld met Yosemite South RV Campground, ook aangesloten bij de KOA. Er was plek voor twee nachten. Heerlijk vooruitzicht om even te kunnen relaxen, wellicht een wasje te draaien.

De weg er naartoe was prachtig en deed ons de mistige Big Sur vergeten. We kozen voor de minder drukke wegen, omdat we meer van de natuur wilden zien en zouden kunnen stoppen als we er zin in hadden.
Veel aangelegde citrus-, olijf- en amandelboomgaarden. Bij een amandelboomgaard stopten we. Wat een bloedhitte! Ik snap nu ook waarom de amandelen aan mijn boompje nooit rijp zullen worden. De amandelen moeten rijpen en drogen aan de boom. Als je ze dan oogst, zit er al een heerlijke, eetbare amandel in......

Daarna verder naar Yosemite.
Langzaam werd het landschap van nature groener, steeds meer loofbomen en naaldbomen sierden het landschap.

De weg slingerde door kleine, zeer religieuze dorpjes ("A dusty bible, means a dirty life..."). Allerlei Jezuslovende billboards schreeuwen je tegemoet dat Hij de enige vredebrenger is. Enfin. Hier wilden we niet stoppen. Stoppen zou wellicht betekenen: eerst bekeren en daarna geholpen worden!

En zo belandden we uiteindelijk in het plaatsje Coarsegold. Ooit onderdeel geweest van de Goldrush, zoals de naam reeds doet vermoeden.
Om de toerist het idee te geven van een Goldrush-dorpje, was er naast de doorgaande weg een klein houten dorpje gebouwd met daarin allerlei winkeltjes. Opgetrokken in de stijl van het Wilde Westen. Helaas, alleen in het weekend geopend..... Het toeristische idee was goed, nu alleen nog een beetje commerciëler.
Zodoende gingen we gelijk door naar de camping.

Ook hier werden we weer allerhartelijkst ontvangen. Wederom door een op leeftijd zijnde dame.
Het begint inmiddels op te vallen dat hier veel oudere mensen ingezet worden op allerlei dienstverlenende functies.
Camper geparkeerd, campfirering geregeld en de rest van de dag niks doen.
Eindelijk de mogelijkheid om een was te draaien! Muntjes gehaald en in het laundryhokje de twee wasmachines volgestouwd. Het was een behoorlijke bedrijvigheid door m.n. een, naar ik veronderstelde, een groepje Amish-jongens. Anne-Roos en ik kwamen kijken hoe onze was ervoor stond en we praatten uiteraard Nederlands tegen elkaar. Het gesmoes van de jongens viel me op....
Later, had 1 van de jongens mijn was uit de droger gehaald en zijn eigen was

erin gedaan. Hij had niet gezien dat ik bovenop de droger mijn andere natte was had gelegd. Hij geneerde zich rot en liep rood aan. Hij stelde voor om mijn was erin te doen en me te waarschuwen als hij dat had gedaan.
En zo maakten we kennis met Andrew, een Amish-jongeman van 23 jaar uit Ohio. Omdat onze taal op hun Deutsche taal lijkt, wilde hij weten waar we vandaan kwamen.
Een leuk gesprek volgde. En intussen droogde de was, stelden de kinderen zich aan hem voor en leerden we een beetje meer, uit de eerste hand, over de Amish manier van leven.

Genoten van het zonnetje. 's Avonds een vuurtje gestookt en in het donker naar de sterren gekeken.