Vroeg wakker door de bradende zon.
Iedereen ontbijten, douchen, aankleden en op pad. Op verkenning door CircusCircus.....
We wandelden zonder verwachtingen het gebouw in en wat we aantroffen was zowel onbegrijpelijk als bijzonder.
Een compleet overdekt lunapark, met achtbanen, speeltoestellen, midgetgolf, je kon het zo gek nog niet verzinnen of het was er. Casino's, restaurants, sport-, kleding- en souvenierswinkels tot een supermarkt aan toe.
De gasten van CircusCircus hoeven het terrein helemaal niet te verlaten, laat staan naar buiten te gaan! Onbegrijpelijk in dat opzicht, bijzonder omdat we geen van allen ooit iets vergelijkbaars hebben gezien. Alles is erop gericht om de klant zoveel mogelijk geld bij CircusCircus uit te laten geven. Het word hem zelfs moeilijk gemaakt om het pand te verlaten. Via een doolhof van straten met eindeloze rijen casino's en lastig te vinden bordjes 'exit', vonden we toch onze weg naar buiten. Weg van het gekkenhuis, weg van het circus.....

Daarna naar the Stratosphere, de verkleinde versie van de toren van Seattle. Beroemd om zijn attracties bovenop het dak. Gerry wilde graag naar het panoramadek, maar de hoogte van de toegangskaarten weerhield ons ervan.

Dus een taxi aangehouden en naar Freemontstreet gegaan.
De taxichauffeur trakteerde ons op allerlei wetenswaardigheden over de buurt waar we doorheen reden. Zo passeerden we de bekende Pawn Stars van TV en Elvis' White Little Chapel (trouwen inclusief jurk, tux en bruidsboeket en Elvis natuurlijk).

In Freemontstreet bevinden zich de originele, eerste casino's. De wijk wordt nu ook wel Vintage Vegas genoemd.
De verdwenen cowboy duikelde hier weer op.
De hele straat is nu overdekt en trekt publiek door de attractie die zich daar bevindt: vliegend in een tuig, hoog boven het publiek, van de ene kant van de mall naar de andere kant.
Drie kinderen hadden er zin in!
Wij posteerden ons ergens halverwege de mall, tegenover een praatgrage en vloekende Robert deNiro-look-a-like. Hij stuurde af en toe wat Godfather verwensingen onze kant op en zwaaide vervaarlijk met zijn honkbalknuppel. Hij bleef goed in zijn rol.

Na een uur wachten en het maken van talloze nutteloze filmpjes van anderen, vlogen onze kinderen over!

En dat was het..... Robert deNiro nog een paar doller in zijn handen gedrukt en een leuke foto met hem en Gerry gemaakt. Ach ja, anders zit hij, volgens eigen zeggen, de hele dag thuis te niksen.

Met de taxi terug naar de campground, afkoelen in het zwembad en dan.....overrompeld worden door een huilende Anne-Roos die was gevallen, arm uit de kom (en er zelf weer in gekregen), schaafwonden had op armen en benen en erg was geschrokken. Even pas op de plaats....maar niet te lang......
We werden namelijk verwacht bij de Beatlesshow LOVE van Cirque du Soleil in The Mirage!

Om 19.00 uur begon de meest fantastische show die we ooit gezien hebben. Kleurrijk, dynamisch en opzwepend met als uitgangspunt de liedjes van de Beatles en als onderliggend thema "Love". Twee uur lang hebben we ons zitten vergapen aan alles wat er om ons heen, in de lucht en op het podium gebeurde. Met geen pen te beschrijven, maar betoverend mooi......

Bij the Outback Steakhouse kwamen we een beetje bij onder het genot van goede Australische steaks, hamburgers, cocktails en bier.

Daarna met de taxi naar huis en nagenietend slapen.
Wat een avond!!!!