🎶Las Vegas♥️

Om 8.00 uur werd er een gratis pannenkoekenontbijt voor alle gasten geserveerd.
Met onze bordjes in de aanslag, was het aansluiten achter alle kleine mannetjes en vrouwtjes, die natuurlijk al uuuren ongeduldig aan het wachten waren totdat het eindelijk zover was. Om maar niet te spreken van alle onuitgeslapen ouders.
De animatieman, de avond ervoor nog uitgelaten spelletjesleider, bleek nu een enthousiaste pannenkoekenbakker.
Een lekkere dikke Amerikaanse pannenkoek viel ons ten deel. Geserveerd met worstjes.....
Ja, dat dachten wij ook, maar het bleek lekker. Tanden poetsen en fris op pad.
9.00 Uur waren we onderweg naar onze volgende bestemming: Las Vegas!

Onderweg stopten we bij de spookstad Calico.
Niet een echte spookstad, maar een stad die gerestaureerd is, nadat alle bewoners weggetrokken waren.
De originele gebouwen dateren nog uit de 19e eeuw. Het was bloedheet, maar wel interessant om te zien hoe men destijds leefde en wat men er voor over moest hebben om een redelijk leven op te bouwen.
Alle bewoners van Calico, waren zilvermijnwerkers. Toen zilver goedkoop werd (niet in de tijd van de vader van William Randolph Hearst; hij verdiende er juist miljoenen mee....), was het niet meer interessant om in Calico te blijven en mensen trokken weg.
Nu dus een leuk, traditioneel mijnwerkersstadje.

Onderweg naar Calico werd onze aandacht getrokken door een enorm billboard: "Peggy Sue's original 50's diner". Nu, weer op weg richting Las Vegas, leek het ons leuk om bij deze diner te gaan lunchen. We parkeerden de RV op de parkeerplaats, waar nog een aantal RV's stonden. Kennelijk allemaal aangetrokken door het nostagische gevoel dat Peggy Sue's uitstraalt.....
Eenmaal binnen moesten we 30 minuten wachten, maar kregen een soort pieper in onze handen gedrukt waarmee we opgeroepen konden worden zodra er plaats was voor onze "party of five". Superhandig! Dit was onze eerste kennismaking met dit systeem, maar zeker nog niet de laatste....
In de tussentijd konden we ons vermaken in Peggy Sue's giftshop!

Na amper 20 minuten ging onze pieper af en werden we via een waar doolhof van nieuwe aangebouwde delen, naar onze plek gebracht. Prachtig!
De waitresses liepen allemaal in originele 50's bedieningskleding met dito haar. Alles ademde de sfeer van Elvis en Marilyn uit.
We worstelden ons door de zeer verwarrende menukaart (sinds de 50's kennelijk niet meer aangepast, slechts uitgebreid....) en uiteindelijk kregen we een heerlijke lunch. Genoten van het eten en de atmosfeer!

Toen door naar Vegas!

Viva Las Vegas!
De billboards met aankondigingen van allerlei shows, schreeuwden ons tegemoet, waarbij het billboard met DJ Tiësto's foto erop natuurlijk onze bijzondere aandacht had. Het verkeer was druk en hectisch.

Ik had een plek kunnen regelen op het RV park van CircusCircus, direct aan The Strip, de drukke verkeersader die dwars door downtown Las Vegas gaat.
We checkten in en werden overweldigd door de zinderende hitte.
Niet tot nauwelijks schaduw op de campground.....
Binnen een half uur na aankomst lagen we allemaal in het zwembad. Lekker afkoelen.
Daarna was het kleren aan en de Strip op!

Het bleek nog een aardige wandeling te zijn voordat we ons echt tussen de grote casino's bevonden. Wat een overweldigende architectuur. De verlichting, de watershows buiten voor de casino's,

de rijkdom, de overvloedigheid, de mensenmassa op straat. Het waren zoveel indrukken die op ons afkwamen, niet in één keer te verwerken.....

We liepen lukraak de Palazzo binnen en werden getroffen door de massaliteit van de slotmachines die daar stonden opgesteld. Rijen, rijen en nog eens rijen met slotmachines. Verbijsterd liepen we weer naar buiten....

Wat doe je als je al deze rijkdom, weelde, overvloed en massaliteit een plekje wilt geven: dan ga je een lekkere steak eten.
Zo gezegd, zo gedaan. Rustig zitten met een drankje en alle mensen en verkeer aan ons voorbij laten trekken.

Na het eten liepen we verder de Strip af, passeerden allerlei tot de verbeelding sprekende namen van casino's: the Venetian, the Mirage, the Bellagio, Ceasars Palace...... Namen die zo af en toe ook in Hollywoodfilms opduiken.
De één nog groter en protsiger dan de ander. Het viel ons op dat we er soms wel een half uur over deden om een casino te passeren. Zo groot en uitgebreid zijn ze. Ongelooflijk en niet voor te stellen.

Om 00.30 uur reden we uiteindelijk in een taxi onze RV campground op.
Wat een dag!