Van Saint-Marie naar La Saline Les Bains

Dag 14. Weer: zon 22- 27°C. Onderdak: Biche De Mer.
Gereden: 73 km. Gelopen: 6,5 km.

Voor het ontbijt had Dominique croissantjes gehaald. Elke morgen ging hij vroeg op pad om vers brood te halen. Omdat dit het laatste ontbijt was, kregen we wat extra’s. Met de lekkere eigengemaakte jams smaakte dat heerlijk. Ik moest nog een verhaaltje in het gastenboek schrijven. Dat heb ik maar half in het Engels, half in het Frans gedaan. Met een paar echte Franse kussen namen we afscheid.

Het was een erg leuk verblijf, alsof je bij vrienden op bezoek was. Langs de kust reden we in zuidelijke richting. We hebben eerst Le Port bezocht. Hier was een nieuwe containerhaven aangelegd, maar de oude haven was ook nog in gebruik. Eerst gingen we op het strand kijken. Dat was niet zo aantrekkelijk. Het was zwart zand met heel veel keien. Er was niemand en het was ook smerig van drijf- en zwerfvuil. De oude haven was slecht bereikbaar omdat er allemaal afgesloten terreinen met bedrijven omheen lagen. Alleen kon je om de jachthaven rijden. Lily heeft nog wel de havenlichten vastgelegd voor onze collectie. We reden door naar Saint-Paul. Ook hier was een zwart strand. We hebben even door het plaatsje gelopen. Het gemeentehuis zag er wel leuk uit met en parkje met fontein ervoor. Door de winkelstraat zijn we terug gelopen. Net buiten het plaatsje lag het Cimetière Marin, een groot kerkhof met veel bijzondere graven qua vorm. Naast een aantal bekende mensen van het eiland lag hier ook het graf van een geduchte piraat, Olivier Levasseur, die

in 1730 in Saint-Paul is opgehangen. Hij was, voor hij gevangen werd, de schrik van de Indische Oceaan. Zijn bijnaam was la Buse, de buizerd. Het verhaal gaat dat hij een grote schat heeft verborgen op het eiland. Nog altijd brengen mensen ’s nachts geschenken zoals rum naar het graf in de hoop dat de piraat zijn geheim post mortem zal doorgeven. We reden naar hét strand- en vermaakscentrum van het eiland, de zonneschijnkust. Hier draaide het om zee, zon en strand. We kwamen langs een aantal kleine plaatsjes waar witte zandstranden waren en ook ‘s nachts genoeg te doen was. We zijn de plaatsjes niet doorgereden, maar gingen via de grote weg buitenom. In alle reisgidsen was te lezen dat het hier costa-achtig toestanden moesten zijn. Daar hadden we nu geen zin in. Tegen de middag kwamen we aan in La Saline Les Bains, ook een badplaatsje. Hier zouden we een paar dagen verblijven in een appartement. We hebben heel veel moeite moeten doen om het te vinden. De locatie was namelijk verkeerd aangegeven op de webpagina. We werden van het

kastje naar de muur gestuurd en zijn zeker zes keer heen en weer gereden. Iedereen stuurde ons weer een andere kant op. Uiteindelijk vond ik iemand in een restaurant die het wel wist. Ik was inmiddels volkomen verhit en gestrest van het steeds heen en weer rijden en draaien in nauwe straatjes of te midden van het drukke verkeer. Het bleek zeker 500 meter terug te liggen van de aangegeven locatie. We waren er dus al een keer langs gekomen maar hadden toen niet het bord gezien. Het was een verzameling bungalows en kleine appartementen afzonderlijk gebouwd in kleine huisjes. Het zag er een beetje verwaarloosd uit en niet al te schoon en het was ook heel erg klein. We hebben echt moeten puzzelen om onze koffers ergens kwijt te raken. Het was er wel rustig. Het seizoen was afgelopen. Voor de mensen hier is het nu winter en is het koel. We zijn na het uitpakken direct naar het strand gegaan, dat dicht achter het complex lag. Er was een leuk strandtentje waar we zijn gaan eten. We namen een halve knapperige bol bruinbrood met garnalen, gerookte marlijn en een romige saus met een gemengde salade en een stuk gegrilde zwaardvis met patatjes en gesmoorde groenten. Erbij hadden we een half karafje witte wijn. Het smaakte allemaal uitstekend. Hierna zijn we een stuk over het strand gaan lopen. Het was niet breed en het witte koraalzand lag bezaaid met stukken dood koraal. Schelpen lagen er zeer spaarzaam en ze waren allemaal kapot. Voor het eettentje lagen veel mensen op het strand maar verderop was het stil. Op zee waren ze aan het kitesurfen. Dat kon hier goed want net als bij Mauritius was hier een koraalrif dat de golven brak. Er stond ook flink wat wind. Het was hier een van de weinige stukken op het eiland met een rif. Na het wandelen hebben we een bakje gedronken. Ik ben nog even gaan snorkelen, maar het was al over vieren en door de harde wind werd het echt fris. Het was mooi helder water met hier en daar wat koralen. Er tussen zwommen vissen, zoals de mooie gele koraalvlinders, een paar soorten gestreepte vissen en helemaal zwarte. Er stond een flinke stroming en door de wind waren er ook golven waardoor het heel moeilijk was om iets onder water vast te leggen. Hierna zijn we boodschappen gaan doen en hebben we een pizza besteld bij een snackwagen. We hadden vanmiddag al uitgebreid gegeten en de prijzen op dit eiland waren allemaal zo hoog dat we wat minder uitbundig uit eten konden gaan dan we wilden. We bestelden een pizza met ansjovis, die in een paar minuten klaar was. We hadden nog een restje witte wijn. Dat smaakte er goed bij.