Vandaag was het back to the busy life in Kolkata. We werden er direct ingesmeten in de drukke outdoor van Thegaria. We waren met onvoldoende medische studenten omdat een heel deel weg was naar enkele scholen om te zorgen voor het medisch onderzoek. Hierdoor was ik de enige vrouwelijke student die injecties mocht doen. Dit zijn er op maandag en donderdag redelijk veel, dus ik had mijn werk.
Wanneer het wat drukker werd, de meeste patiënten komen namelijk vanaf half 12, was het natuurlijk tijd voor thee. We kregen zoals gewoonlijk een lekkere melk chai tea. Alles wordt hiervoor onderbroken. Ik wou net een dressing beginnen, maar de Indiërs vinden het belangrijk da je eerst een pauze neemt voor thee.
Na de thee begon de drukte te komen en hadden we onze handen vol met het zetten van injecties, klaarmaken van injecties, het uitvoeren van dressings en tussendoor nog bloeddrukken controleren. Op een gegeven moment, toen ik enkele injecties aan het voorbereiden was, kwam er een man met werkmateriaal en een ladder binnen. Hij had beslist om nu, in volle drukte, aan de mannenkant enkele nieuwe lampen bij te hangen. Op zich geen probleem omdat hij zelf een man is en in een kamer vol met mannen staat. We konden dus gewoon doorgaan met het geven van injecties. Na het hangen van de mannenlampen dachten we dat hij klaar was. Niets was minder waar, hij ging ook nog nieuwe lampen installeren bij de vrouwen. Dit vormt een probleem omdat de meeste vrouwen te verlegen zijn om een injectie te krijgen of dressing te laten uitvoeren als er een man in de kamer is. Iedereen moest dus naar buiten en ons werk lag meer dan 10 minuten stil door de man die perse nieuwe lampen wou.
Ondertussen wouden we toch graag doorgaan met het geven van injecties. Er waren namelijk nog veel patiënten die verzorging nodig hadden. Laura, Aleksandra en ik hadden het idee om een soort gordijn te maken met onze sjaal. Dit was voor de meeste patiënten goed en op deze manier konden we toch een aantal injecties doen. Sommige andere patiënten hadden er geen probleem mee met het krijgen van een injectie in het bijzijn van de andere mannen. Zij kregen dan hun injectie bij de mannen, wel gezet door een vrouw natuurlijk.
Weer typisch Indisch om de lampen te komen vervangen in het midden van de drukte. Maar wel met een positief einde: we hebben veel beter licht nu in de kamer!
lotte.vangenechten
34 chapters
16 Apr 2020
April 10, 2017
Vandaag was het back to the busy life in Kolkata. We werden er direct ingesmeten in de drukke outdoor van Thegaria. We waren met onvoldoende medische studenten omdat een heel deel weg was naar enkele scholen om te zorgen voor het medisch onderzoek. Hierdoor was ik de enige vrouwelijke student die injecties mocht doen. Dit zijn er op maandag en donderdag redelijk veel, dus ik had mijn werk.
Wanneer het wat drukker werd, de meeste patiënten komen namelijk vanaf half 12, was het natuurlijk tijd voor thee. We kregen zoals gewoonlijk een lekkere melk chai tea. Alles wordt hiervoor onderbroken. Ik wou net een dressing beginnen, maar de Indiërs vinden het belangrijk da je eerst een pauze neemt voor thee.
Na de thee begon de drukte te komen en hadden we onze handen vol met het zetten van injecties, klaarmaken van injecties, het uitvoeren van dressings en tussendoor nog bloeddrukken controleren. Op een gegeven moment, toen ik enkele injecties aan het voorbereiden was, kwam er een man met werkmateriaal en een ladder binnen. Hij had beslist om nu, in volle drukte, aan de mannenkant enkele nieuwe lampen bij te hangen. Op zich geen probleem omdat hij zelf een man is en in een kamer vol met mannen staat. We konden dus gewoon doorgaan met het geven van injecties. Na het hangen van de mannenlampen dachten we dat hij klaar was. Niets was minder waar, hij ging ook nog nieuwe lampen installeren bij de vrouwen. Dit vormt een probleem omdat de meeste vrouwen te verlegen zijn om een injectie te krijgen of dressing te laten uitvoeren als er een man in de kamer is. Iedereen moest dus naar buiten en ons werk lag meer dan 10 minuten stil door de man die perse nieuwe lampen wou.
Ondertussen wouden we toch graag doorgaan met het geven van injecties. Er waren namelijk nog veel patiënten die verzorging nodig hadden. Laura, Aleksandra en ik hadden het idee om een soort gordijn te maken met onze sjaal. Dit was voor de meeste patiënten goed en op deze manier konden we toch een aantal injecties doen. Sommige andere patiënten hadden er geen probleem mee met het krijgen van een injectie in het bijzijn van de andere mannen. Zij kregen dan hun injectie bij de mannen, wel gezet door een vrouw natuurlijk.
Weer typisch Indisch om de lampen te komen vervangen in het midden van de drukte. Maar wel met een positief einde: we hebben veel beter licht nu in de kamer!
1.
Welkom
2.
Aftellen
3.
De eerste dagen
4.
De eerste stagedag
5.
Het outdoor centrum
6.
Dahki
7.
Een dagje luieren
8.
Drukke maandag
9.
We are the champions
10.
Shapon Experience
11.
Thageriadrukte
12.
Network Programme
13.
Toerist uithangen
14.
Social Diner
15.
De vloek van de ventilator
16.
Namashkar
17.
Met de trein naar Dahki
18.
De sunderbans
19.
Nieuwe lampen
20.
Over IIMC
21.
Colorful days
22.
Shubo Nobo Bosh
23.
Social cultural day
24.
Sponsorship visit
25.
Ziekenhuisbezoek en voetbal
26.
Sahanna's story
27.
The Indian Traffic
28.
Helpende handen
29.
Toerist in eigen stad
30.
Verdwalen in Varanasi
31.
Ziek in Agra
32.
Het bruisende Delhi
33.
De laatste Indiamomentjes
34.
Dit was het dan
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!