Vandaag ben ik weer naar de outdoor in Thegaria geweest. Het begon enorm rustig. Er waren helemaal niet veel patiënten. We waren een Amerikaanse familie aan het uitleg geven over de outdoor. Het zijn vrienden van dr. Sujit die een week hier komen logeren om IIMC te verkennen. Terwijl we hen aan het rondleiden waren en uitleg aan het geven waren over de dressings en injecties, kwamen er plots hopen patiënten aan. Meestal waren het vrouwen die injecties nodig hadden, sommige wel 3! De Amerikaanse familie is direct ingesprongen om ons bij te staan. De vrouw zelf was ambulancier en had dus al redelijk wat ervaring. Zij is direct begonnen met het nemen van bloeddrukken en de dochter heeft ons bijgestaan met het helpen bij de dressings. Ik denk dat ik een uur aan een stuk constant injecties heb gemaakt omdat we gewoon niet bijbleven als één nurse van India deze aan het maken was. Na een tijdje stond ik met 2 andere nurses injecties te maken omdat het er plots zoveel waren. Op een gegeven moment was de Vitamine B Complex op en vroeg ik of er nog een anderen waren. Blijkbaar was dit de laatste grote flacon en konden de rest van de patiënten dus geen inspuiting van vitamine B meer krijgen.

Toen we eindelijk klaar waren was het al 14u gepasseerd en zijn we naar de indoor getrokken om te eten. Het was een standaard Indische maaltijd: rijst, dhal, een omelet, pikante groenten en gefrituurde aardappeltjes. Best lekker, maar elke dag ongeveer hetzelfde, maar het smaakt ons en het is maar 10 roepies.

Na de middag mochten we vervroegd vertrekken naar ons guesthouse omdat het deze avond social diner was. Zo hadden we de tijd om allemaal te douchen en ons klaar te maken voor social diner, een traditie. Om 18u kwam er een vrouw ons helpen met de sari’s aan te doen. Dit is een hele belevenis omdat het gaat om 7m stof die we rond ons moeten wikkelen. De dochter van dr. Sujit is met haar meegekomen om te vertalen. Na twee uur en half had iedereen uiteindelijk zijn sari aan en konden we met de tram vertrekken naar ons restaurant. Hier hadden we voor 24 personen gereserveerd. De Amerikaanse familie kwam ons vergezellen, de familie van dr. Sujit was aanwezig, daarnaast waren er nog 4 Japanners die hier zijn voor een bepaalde milieustudie. Zij moesten helaas vroeger vertrekken omdat ze iets moesten aanpassen en meten aan hun watertest dat op een bepaald uur moest gebeuren.

We hebben een 4 gangen menu gekregen in het restaurant. Het eerste voorgerecht waren gefrituurde mini maiskolven in deeg en een zoete saus, ons tweede voorgerecht was tanduri kip. Beide enorm lekker! Ons hoofdgerecht was rijst, dahl (die er vreemd genoeg uitzag als chocomouse), enkele groenten en een broodpannenkoek om erbij te eten. Als dessert hebben we ijs gekregen! Dit heeft na een lange dag enorm gesmaakt! Na het eten hebben we nog een aantal liedjes gezongen. Alle Indiërs houden van muziek blijkbaar.

Onze fan (ventilator) is ondertussen al voor de derde keer kapot. Beseffende dat we in de eerste week geen hadden, heeft die al meer niet gewerkt dan wel. De temperatuur is nu altijd boven de 35 graden en daalt ’s nachts niet onder de 27. Met andere woorden is het dus enorm warm in onze kamer en is een fan meer dan welkom. Ook omdat er ’s nachts geen briesje is dat onze kamer verlucht en de warmte hier dus enorm lang blijft hangen.