Vandaag zijn alle niet-zieke medische studenten op bezoek geweest naar een privéziekenhuis. Toen we aankwamen leek het meer op een bouwwerf aangezien ze alles aan het bijbouwen, renoveren en vernieuwen zijn. Hierdoor zijn er vele afdelingen niet open.
Het ziekenhuis had een grote outdoor clinic. Hier konden patiënten met allerhande pathologieën terecht. Er was cardiologie, neurologie, nefrologie en nog vele andere dingen. Omdat de specifieke afdelingen zoals neurologie gesloten waren, was er enkel een algemene medische dienst en algemene operatieafdeling waar patiënten konden verblijven. Hierdoor lagen sommige niet op hun juiste afdeling.
Als eerste hebben we een bezoekje gebracht aan een operatieafdeling. Aan het einde van de gang was er een operatiekamer met ernaast de preoperatieve ruimte en de kamer daarlangs de postoperatieve ruimte. Alles dicht bij elkaar. Ook de kleedkamers en nursing unit waren in dezelfde gang. Nog een vreemd ding: we moesten onze schoenen uitdoen… Al een geluk was de gang proper.
Na het bezoek aan het OK zijn we naar een afdeling gegaan. Het was de general medicine afdeling voor de vrouwen. Een grote kamer met 22 bedden allemaal langs elkaar. De patiënten hadden geen privacy, er waren namelijk geen gordijnen tussen de bedden, en ze hadden allemaal dezelfde pyjama aan. Allemaal vlak naast elkaar lagen ze in hun bed, sommige hadden bezoek, anderen niet. We moesten normaal gezien opnieuw onze schoenen uit doen, maar dit hebben we toch vriendelijk afgewezen. Het bezoek had wel allemaal hun schoenen aan de deur staan. Niet zo proper denk ik dan…
Als laatste zijn we langs de RX en nierdialyse geweest. Hier hadden ze de mogelijkheid tot CT scan, RX en ultrasounds of echo’s. Naast de kamer voor de echografie hing een bord dat vertelde dat een gezin het geslacht van hun foetus niet kan te weten komen en dat dit bij wet verboden is. Er is namelijk in India nog steeds een enorme ongelijkheid tussen vrouwen en mannen. Hierdoor willen vele gezinnen geen dochter en doen ze er alles aan om hun zwangerschap te beëindigen als ze weten dat ze zwanger zijn van een meisje. De afdeling van nierdialyse was de properste afdeling van ze allemaal. Het was er kraakwit, propere en vrij nieuwe bedden en apparatuur. Heel netjes in tegenstelling tot de brakke, vuile bedden van de vrouwenafdeling die we bezocht hadden.
Kortom het was een enorm interessant bezoek aan het ziekenhuis. We hebben enorm veel bijgeleerd. Al was het wel jammer dat de man die onze rondleiding gaf vrij beperkt Engels sprak…
In de namiddag zijn we terug gaan voetballen tegen de gesponsorde Real Madrid club! Dit keer tegen de 7-9 jarigen. We hadden gehoopt op een makkelijke overwinning, maar niets was minder waar. We zijn verloren met 1-5, maar hebben ons best gedaan. Na een matchke gespeeld te hebben tegen de kinderen, hebben we de teams gemengd. Dit was enorm plezant al was de communicatie niet zo evident. Het was een super leuke namiddag en iedereen heeft zich rot geamuseerd! We hebben enorm veel gelachen! Ook de kinderen hadden er enorm van genoten en hebben met momenten enorm hard gelachen met onze voetbalskills. Ze waren met momenten ook echt om mee te lachen!
Om de dag af te sluiten hadden we nog kookles. Omdat er maar 7 overbleven hebben we enorm veel kunnen doen. Zo hebben we zelf Lucia gemaakt, een soort broodpannenkoek dat gefrituurd wordt. We hebben dit keer ook alles zelf mogen frituren, een hele belevenis! Een perfecte manier om onze lange dag af te sluiten!
lotte.vangenechten
34 chapters
16 Apr 2020
April 18, 2017
Vandaag zijn alle niet-zieke medische studenten op bezoek geweest naar een privéziekenhuis. Toen we aankwamen leek het meer op een bouwwerf aangezien ze alles aan het bijbouwen, renoveren en vernieuwen zijn. Hierdoor zijn er vele afdelingen niet open.
Het ziekenhuis had een grote outdoor clinic. Hier konden patiënten met allerhande pathologieën terecht. Er was cardiologie, neurologie, nefrologie en nog vele andere dingen. Omdat de specifieke afdelingen zoals neurologie gesloten waren, was er enkel een algemene medische dienst en algemene operatieafdeling waar patiënten konden verblijven. Hierdoor lagen sommige niet op hun juiste afdeling.
Als eerste hebben we een bezoekje gebracht aan een operatieafdeling. Aan het einde van de gang was er een operatiekamer met ernaast de preoperatieve ruimte en de kamer daarlangs de postoperatieve ruimte. Alles dicht bij elkaar. Ook de kleedkamers en nursing unit waren in dezelfde gang. Nog een vreemd ding: we moesten onze schoenen uitdoen… Al een geluk was de gang proper.
Na het bezoek aan het OK zijn we naar een afdeling gegaan. Het was de general medicine afdeling voor de vrouwen. Een grote kamer met 22 bedden allemaal langs elkaar. De patiënten hadden geen privacy, er waren namelijk geen gordijnen tussen de bedden, en ze hadden allemaal dezelfde pyjama aan. Allemaal vlak naast elkaar lagen ze in hun bed, sommige hadden bezoek, anderen niet. We moesten normaal gezien opnieuw onze schoenen uit doen, maar dit hebben we toch vriendelijk afgewezen. Het bezoek had wel allemaal hun schoenen aan de deur staan. Niet zo proper denk ik dan…
Als laatste zijn we langs de RX en nierdialyse geweest. Hier hadden ze de mogelijkheid tot CT scan, RX en ultrasounds of echo’s. Naast de kamer voor de echografie hing een bord dat vertelde dat een gezin het geslacht van hun foetus niet kan te weten komen en dat dit bij wet verboden is. Er is namelijk in India nog steeds een enorme ongelijkheid tussen vrouwen en mannen. Hierdoor willen vele gezinnen geen dochter en doen ze er alles aan om hun zwangerschap te beëindigen als ze weten dat ze zwanger zijn van een meisje. De afdeling van nierdialyse was de properste afdeling van ze allemaal. Het was er kraakwit, propere en vrij nieuwe bedden en apparatuur. Heel netjes in tegenstelling tot de brakke, vuile bedden van de vrouwenafdeling die we bezocht hadden.
Kortom het was een enorm interessant bezoek aan het ziekenhuis. We hebben enorm veel bijgeleerd. Al was het wel jammer dat de man die onze rondleiding gaf vrij beperkt Engels sprak…
In de namiddag zijn we terug gaan voetballen tegen de gesponsorde Real Madrid club! Dit keer tegen de 7-9 jarigen. We hadden gehoopt op een makkelijke overwinning, maar niets was minder waar. We zijn verloren met 1-5, maar hebben ons best gedaan. Na een matchke gespeeld te hebben tegen de kinderen, hebben we de teams gemengd. Dit was enorm plezant al was de communicatie niet zo evident. Het was een super leuke namiddag en iedereen heeft zich rot geamuseerd! We hebben enorm veel gelachen! Ook de kinderen hadden er enorm van genoten en hebben met momenten enorm hard gelachen met onze voetbalskills. Ze waren met momenten ook echt om mee te lachen!
Om de dag af te sluiten hadden we nog kookles. Omdat er maar 7 overbleven hebben we enorm veel kunnen doen. Zo hebben we zelf Lucia gemaakt, een soort broodpannenkoek dat gefrituurd wordt. We hebben dit keer ook alles zelf mogen frituren, een hele belevenis! Een perfecte manier om onze lange dag af te sluiten!
1.
Welkom
2.
Aftellen
3.
De eerste dagen
4.
De eerste stagedag
5.
Het outdoor centrum
6.
Dahki
7.
Een dagje luieren
8.
Drukke maandag
9.
We are the champions
10.
Shapon Experience
11.
Thageriadrukte
12.
Network Programme
13.
Toerist uithangen
14.
Social Diner
15.
De vloek van de ventilator
16.
Namashkar
17.
Met de trein naar Dahki
18.
De sunderbans
19.
Nieuwe lampen
20.
Over IIMC
21.
Colorful days
22.
Shubo Nobo Bosh
23.
Social cultural day
24.
Sponsorship visit
25.
Ziekenhuisbezoek en voetbal
26.
Sahanna's story
27.
The Indian Traffic
28.
Helpende handen
29.
Toerist in eigen stad
30.
Verdwalen in Varanasi
31.
Ziek in Agra
32.
Het bruisende Delhi
33.
De laatste Indiamomentjes
34.
Dit was het dan
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!