9 - Circuit Chico

Deze dag begint meteen goed. Tijdens het ontbijt worden we gevraagd om ons kamernummer, want schijnbaar is het ontbijt niet inbegrepen en moeten we eigenlijk iedere keer dat we gebruik maken van het ontbijt €17 per persoon betalen. Dat wij (en alle andere gasten) al drie dagen niet zijn gecontroleerd zegt alles over hoe dit hotel gerund wordt. Bakken met geld lopen ze hier mis.

Het is de een na laatste dag in Bariloche en we weten niet zo goed wat we moeten doen. We hebben de belangrijkste route, de Zeven Meren route nog niet gereden, maar na twee lange dagen in de auto hebben we het wel even gehad met de hele dag in de auto zitten. En we hebben al zoveel meren en prachtige uitzichten gezien, dat we het wel geloven met de zeven meren. Gelukkig is er een toerisme adviseur in het hotel die ons verder kan helpen. Alfredo (dit is niet zijn echte naam, maar ik weet bij god net meer hoe die echt heet) geeft ons niet alleen advies, maar vertelt zijn hele levensverhaal. Zijn familie komt oorspronkelijk uit de Oekraïne en zijn vader is tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Engeland gevlucht met zijn gezin. Zijn vader is daar in dienst gegaan en heeft over heel Europa gevochten tegen de Nazi's. Na de Tweede Wereldoorlog krijgt hij te horen dat de Sovjets hem terug willen in de Oekraïne. Alfredo's vader vlucht vervolgens naar Canada, maar heeft het daar niet naar zijn zin en daalt zo steeds meer af naar het zuiden totdat hij niet meer verder kan en in Argentinië belandt met zijn gezin. Na 30 jaar komt hij erachter dat de enige reden dat de Sovjets hem terug wilden hebben was om hem te belonen met een medaille vanwege zijn getoonde moed tijdens de oorlog en hij dus eigenlijk voor niks is gevlucht. Alfredo zelf heeft ook een interessant leven gehad, want naast zijn bijbaantje als toeristen adviseur reist hij ook de hele wereld over als inspecteur bij het verwerken van nucleair afval. Je ontmoet nog eens mensen tijdens zo'n reis.

Het advies wat Alfredo ons geeft is om Colonia Suiza en Circuito Chico te doen. Deze korte route doe je in een uur en geeft je het beste uitzicht in Bariloche. Een uurtje in de auto lukt ons nog wel, dus daar gaan we dan.

Klein Zwitserland
Colonia Suiza is een afgelegen camping waar omheen een soort van mini-dorpje is ontstaan. Er zijn allemaal kraampjes, winkeltjes en eettentjes heel provisorisch opgezet, als een soort permanente markt. Het ziet er allemaal erg leuk uit, maar het gebrek aan parkeerplaatsen zorgt ervoor dat de smalle wegen en paden vol met auto's staan en het verkeer veel vast staat. Zonde van de atmosfeer. Iemand kan volgens mij echt stinkend rijk worden door parkeerplaatsen te bouwen in Argentinië. Als we uit de file komen rijden we door naar de Circuit Chico.

Circuit Chico
Alfredo heeft niet gelogen, als we bij het uitkijkpunt komen van Circuit Chico kunnen we mijlenver kijken. Meren, bossen en bergen vormen een perfect uitzicht, net een ansichtkaart. Iets voorbij het uitkijkpunt is een restaurant waar we besluiten te lunchen. Het eten is er goed, de bediening is vriendelijk en het uitzicht is zoals gezegd prima, dit is genieten.

Na de lunch ronden we de Circuit Chico af en zijn we op weg terug naar het hotel als mijn vader erachter komt dat ie zijn tasje met al zijn

spullen erin kwijt is. Waarschijnlijk vergeten in het restaurant. Roberto en ik kijken elkaar aan en rollen met onze ogen. Behalve vrienden kunnen worden met iedereen heeft hij namelijk nog een ander talent: spullen verliezen. Met de zooi die hij door de jaren heen is verloren kun je een klein dorp voorzien van mobiele telefoons, zonnebrillen, petten en kleding en wie weet wat nog meer. Op deze reis hebben we een aantal situaties gehad waar hij bijna iets vergeten was, maar dankzij de oplettendheid van Roberto ging het tot nu toe goed. We draaien de auto om en rijden terug naar het restaurant. Godzijdank ligt de tas nog op zijn plek.

Als we voor de tweede keer op weg gaan naar het hotel komen we onderweg nog een attractie tegen: een stoeltjeslift naar de top van een berg(je). We gaan er mee naar boven en het uitzicht is ook hier indrukwekkend. Je kunt 360 graden rondkijken en krijgt zo een goed beeld van waarom dit bekend staat als het merendistrict.

In de avond gaan we lekker uit eten bij Spaans restaurant Beorgan waar we ons buikje vol eten met tappas. Morgen is de laatste dag in Bariloche voor we verder gaan naar het echte Patagonië.