- 16 juli 2019 -
Vandaag is onze laatste dag voor we naar Colombo moeten voor onze terugreis. We hebben nog één uitstap op ons verlanglijstje die we zeker willen doen; een bezoek aan Minneriya National Park. Op aanraden van Dr. Sumith Pilapitiya, de gepensioneerde wetenschapper, plannen we de safari in de namiddag omdat dan de meeste olifanten naar het meer trekken. Dat geeft ons nog de voormiddag om de archeologische site Ritigala Forest Monastery te bezoeken.
Dezelfde jeep als de dag voordien pikt ons op en samen met de vrijwilliger Tashi trekken we naar de site. Deze bevindt zich op een berg te midden van prachtige rotsen en bomen. Aan de restanten te zien, blijkt het klooster opgebouwd te zijn uit enorme op maat gehouwen
kristel.volkaerts
18 chapters
15 Apr 2020
July 16, 2019
|
Sigiriya
- 16 juli 2019 -
Vandaag is onze laatste dag voor we naar Colombo moeten voor onze terugreis. We hebben nog één uitstap op ons verlanglijstje die we zeker willen doen; een bezoek aan Minneriya National Park. Op aanraden van Dr. Sumith Pilapitiya, de gepensioneerde wetenschapper, plannen we de safari in de namiddag omdat dan de meeste olifanten naar het meer trekken. Dat geeft ons nog de voormiddag om de archeologische site Ritigala Forest Monastery te bezoeken.
Dezelfde jeep als de dag voordien pikt ons op en samen met de vrijwilliger Tashi trekken we naar de site. Deze bevindt zich op een berg te midden van prachtige rotsen en bomen. Aan de restanten te zien, blijkt het klooster opgebouwd te zijn uit enorme op maat gehouwen
rotsblokken. Onbegrijpelijk als je bedenkt dat dit 3 eeuwen voor Christus gebouwd werd.
Onder de indruk van wat we te zien kregen trekken we terug naar het resort en genieten we nog even van het zwembad voor we op safari kunnen vertrekken. Lang dromen van deze uitstap moeten we niet want al snel staat onze jeep klaar om ons mee te nemen. Tashi rijdt opnieuw mee wat best handig is om wat meer uitleg te krijgen over de olifanten en hun gedrag.
Onderweg naar het park merken we al een eenzame olifanten op in de berm. Niet abnormaal in deze regio want de parken zijn niet afgesloten. De dieren kunnen vrij rondlopen van het éne naar het andere park. Vandaar dat aan de kant van de weg ook steeds grote borden opduiken met de melding 'elephant crossing'. Dat de dieren vrij rondlopen is geweldig. Keerzijde is wel dat er jaarlijks 300 olifanten sneuvelen in conflict met de mens. Van Dr. Sumith Pilapitiya vernemen we bij het avondeten dat vooral in deze regio veel conflicten zijn tussen de
olifanten en de bevolking. Reden is dat de mensen hier nog niet zo lang samenleven met de olifanten. In andere gebieden leven de mensen al decennia lang samen met de dieren en kennen ze de gevaren. Hier wonen nog maar een paar generaties mensen sinds er extra waterreservoirs aangelegd zijn om meer mensen te kunnen voorzien van water. Meeste conflicten gebeuren op de weg met motor- of tuktukrijders die dronken in de nacht onderweg zijn. Maar ook na de rijstoogst kunnen incidenten voorvallen wanneer de oogst niet goed opgeborgen is en hongerige olifanten de oogst ruiken.
Ondanks de vele slachtoffers heeft Sri Lanka toch de grootste olifantenpopulatie ter wereld. In 2011 werden 5000 olifanten geteld. Volgens Dr. Sumith Pilapitiya klopt dit aantal echter niet omdat er in 2011 nog vele gebieden niet bereikbaar waren omwille van de landmijnen uit de Tamil-oorlog. De populatie zou toen volgens hem al groter geweest zijn. Binnenkort is er een nieuwe telling en de wetenschapper vreest dat als het aantal veel hoger uitkomt, opnieuw slachtingen toegelaten zullen worden. Ze hopen alvast op redelijkheid van de
regering.
Als we het park binnenrijden duurt het niet lang of we spotten de eerste kuddes. Met de toelichting van Tashi onderscheiden we de mannetjes van de vrouwtjes. Zij hebben een meer aflopende rug en zijn ook groter. In tegenstelling tot de vrouwtjes blijven zij hun hele leven groeien. Dus hoe groter het mannetje, hoe ouder. De mannetjes kunnen ook zwarte vlekken hebben ter hoogte van hun slapen wat wijst op bronstigheid van het mannetje. Het bronstig zijn kan meer dan 100 dagen aanhouden terwijl vrouwtjes maar één keer in de drie jaar gedurende 6 dagen vruchtbaar zijn. Goed dat de mannetjes met hun slurf perfect kunnen opsporen of een vrouwtje zwanger is.
Het is geweldig om te zien hoe de olifanten aan de
waterkant staan te grazen terwijl de kleintjes samen spelen. De mannetjes leven dan wel niet samen met de vrouwtjes maar ze brengen duidelijk vaak een bezoek want ze zijn alleszins niet ver weg van de kudde.
We geven onze ogen goed de kost en genieten van wat we rondom ons zien. Wanneer de lucht al geleidelijk oranje kleurt, rijden we het park terug uit. Alweer een hele ervaring rijker en een mooie afsluiter van een bijzondere reis. Nog één keer slapen en onze reis huiswaarts is een feit.
1.
Mama, ik zou deze zomer graag vrijwilligerswerk doen...
2.
We gaan met z’n twee op avontuur...
3.
Kennismaking met vrijwilliger Greg en de stad Colombo
4.
Aankomst in Galle
5.
Aan het werk in de lokale kleuterschool en in het schildpaddenverblijf
6.
Een nieuwe werkdag in Galle
7.
We trekken de stad in en het strand op
8.
De natuur is bikkelhard en wonderschoon
9.
De bergen in met het openbaar vervoer
10.
Bezoek aan de kleuterschool en school voor jongeren met een beperking
11.
Gehandicapten- en ouderenzorg...
12.
Met de trein naar Ella
13.
Zoé moet even uitzieken...
14.
Van Badulla naar Habarana
15.
Te voet door Habarana...
16.
Dagje cultuur en natuur...
17.
Olifanten spotten in Minneriya national Park...
18.
Het is mooi geweest
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!