- 12 juli 2019 -

Het wordt een nacht van waken over Zoé. Een koude douche in het begin van de nacht, een zwaardere dosis pijnstillers en extra koude kompressen. Maar rond 4u merk ik dat de koorts daalt. Ik ben enigszins gerustgesteld en kan gemakkelijk terug inslapen.

Om 7u sta ik op om te kunnen ontbijten samen met de andere vrijwilligers want de zussen Morgane en Elodie hadden gisteren hun laatste dag hier en vertrekken vandaag. Zoé sluit aan maar voelt zich duidelijk nog niet optimaal. Ik vermoed dat ze echt wel te veel zon gehad heeft gisteren en de combinatie met de fysieke inspanning moet er teveel aan geweest zijn. We besluiten daarom vandaag gewoon een rustdag te nemen en onze plannen voor de komende dagen verder uit te stippelen. Het wordt een emotioneel afscheid voor de zussen Morgane en Elodie, die op korte tijd duidelijk toch hun hart verloren hebben aan deze omgeving, dit project en de bijzonder warme Shiwanthi die hier de voorbije weken voor hen gezorgd heeft. We beloven elkaar contact te houden en zwaaien hen uit.

Na de voorbije dagen altijd druk in de weer en onderweg te zijn geweest, voelt het best aangenaam om even neer te strijken op het terras en te genieten van de wuivende palm- en bananenbladeren en het concert van exotische vogels en ander rondvliegend wild. Het ideale moment om een verblijfplaats te zoeken in de buurt van Sigiriya en te bekijken wat we nog zeker willen bezoeken. Gezien Zoé haar toestand, berg ik de plannen op om een nachtje in Kandy te verblijven. Ik denk dat het beter is nog maar één stopplaats te boeken en van daaruit op verkenning te gaan. Ik vind een hotelletje in Habrana, in de buurt van de culturele driehoek en boek het voor de komende 4 nachten. Dit wordt onze laatste verblijfplaats. Van hieruit kunnen we het wildpark, Sigiriya Rock, Dambulla en Polonnaruwa bezoeken. Nu alleen maar hopen dat Zoé snel beter wordt.