Dagje cultuur en natuur...

- 15 juli 2019 -

Vandaag staat één van de bekende archeologische sites van het eiland op ons programma, Polonnaruwa. Een tuktuk zet ons keurig af bij de bushalte en met wat hulp van de omstaanders stappen we op de juiste bus. Maar net als al die andere keren moeten we onszelf proberen vacuüm te trekken om nog een plaatsje te bemachtigen in het gangpad. Ongeveer 45 minuten moeten we dit volhouden. Als ik naar Zoé kijk lijkt haar koorts terug de hoogte in te gaan. Daarbovenop krijgt ze over haal hele lichaam vlekjes. Dan misschien toch een virale infectie opgelopen?

We overleven de rit en alweer dankzij de hulp van andere passagiers die ons verwittigen wanneer we eraf moeten, staan we met z’n twee vlak bij de ingang van de bezienswaardigheden. Er worden ons meteen fietsen en

tuktuks aangeboden. Alleen is het dit keer opdringeriger. Wanneer anders een vriendelijke ‘nee drankje’ volstaat, moeten we dit keer blijven herhalen dat we geen interesse hebben.

We laten ons uiteindelijk toch overhalen en huren voor enkele uren twee fietsen en rijden het park in. Bij elk overblijfsel moeten de lange rokken en mouwen van de partij zijn maar ook de blote voeten. Onder een brandende zon bij 40 graden blijkt blootvoets rondlopen niet ideaal. Neem daarbij Zoé die zich niet al te best voelt en talloze handelaars die met allerlei prullaria bedelen voor een roepie, dat geeft geen ontspannen gevoel. We besluiten daarom al snel om gewoon tussen de overblijfselen te fietsen waardoor we na 1,5u al op terugweg naar het hotel zijn. Gelukkig hoeven we voor de terugrit niet te wachten op een bus maar kunnen we de tuktuk nemen.

In ons verblijf genieten we van een lekker middagmaal en maken we kennis met Tashi. Tashi is een 18-jarige

Amerikaan die gedurende een 4-tal weken vrijwilligerswerk doet in de plaatselijke natuurparken. Hij heeft als opdracht foto’s te nemen van individuele olifanten om ze te kunnen registreren. Hij doet dit in opdracht van Dr. Sumith pilapitiya, een gepensioneerde doctor in wildlife conservation and behaviour, die hier ook verblijft. Net zoals wij, wil Tashi deze namiddag Pidurangala Rock beklimmen. We besluiten er samen op uit te trekken.

Om 15u30, wanneer het heetst van de dag voorbij is, worden we door twee mannen met een 4x4 opgepikt om richting Pidurangala Rock te trekken. De tocht begint met trappen maar wordt aan het einde een flinke klimpartij over rotsen. Maar de klim is meer dan de moeite waard. Het uitzicht over de omgeving is fenomenaal. Van hieruit heb je ook een prachtig zicht op

de meer bekende Lion Rock. Een echte zonsondergang is er nog niet maar de lucht begint al wel te verkleuren. Het uitzicht, de verkoelende wind op deze top en het weinige volk dat er rondloopt maken van deze bergtop de ideale plek om even tot rust te komen en gewoon in stilte te genieten en alles op te nemen.

Moe maar voldaan klauteren we terug naar beneden om naar ons verblijf te gaan voor het avondmaal. We kunnen alweer een mooie dag afsluiten.