Vrijwilligerswerk Sri Lanka

- 2 juli 2019 -

Vandaag trekken we met Greg de stad Colombo in. Greg is 17 en volgt in de stad als vrijwilliger het medisch studieproject van vrijwillig wereldwijd. Bijzonder aan dit project is dat je in tegenstelling tot andere medische stageprojecten nog geen geneeskundestudent moet zijn. Bedoeling is om jongeren op die manier te laten proeven van de ziekenhuiswereld voor ze moeten besluiten om deze studie ook echt aan te vangen.

Na samen ontbeten te hebben schuiven we naast hem in de tuktuk op weg naar het ziekenhuis waar hij stage loopt. De tuktuk is een beetje smal voor 3 personen maar het lukt ons wel al parelt het zweet na enkele minuten op ons voorhoofd. Of dit helemaal te wijten is aan de krappe ruimte is maar zeer de vraag. Het verkeer naar de stad blijkt één grote chaos. Ook hier kennen ze het fileprobleem door pendelaars naar de stad. Alleen lijken ze hier wel wat verkeersregels aan hun laars te lappen om hun

kristel.volkaerts

18 chapters

15 Apr 2020

Kennismaking met vrijwilliger Greg en de stad Colombo

July 02, 2019

|

Colombo

- 2 juli 2019 -

Vandaag trekken we met Greg de stad Colombo in. Greg is 17 en volgt in de stad als vrijwilliger het medisch studieproject van vrijwillig wereldwijd. Bijzonder aan dit project is dat je in tegenstelling tot andere medische stageprojecten nog geen geneeskundestudent moet zijn. Bedoeling is om jongeren op die manier te laten proeven van de ziekenhuiswereld voor ze moeten besluiten om deze studie ook echt aan te vangen.

Na samen ontbeten te hebben schuiven we naast hem in de tuktuk op weg naar het ziekenhuis waar hij stage loopt. De tuktuk is een beetje smal voor 3 personen maar het lukt ons wel al parelt het zweet na enkele minuten op ons voorhoofd. Of dit helemaal te wijten is aan de krappe ruimte is maar zeer de vraag. Het verkeer naar de stad blijkt één grote chaos. Ook hier kennen ze het fileprobleem door pendelaars naar de stad. Alleen lijken ze hier wel wat verkeersregels aan hun laars te lappen om hun

eindbestemming zo snel mogelijk te bereiken. Waar er 2 rijstroken zijn rijden minstens 3 voertuigen naast elkaar. Reken daarbij fietsers en voetgangers die naast de weg lopen... het lijkt of er elke seconde iets kan fout lopen maar vandaag waren alle engelbewaarders duidelijk op post langs de weg die wij volgden.

Wanneer we het ziekenhuis bereiken nemen we voor enkele uren afscheid van Greg en trekken we met onze tuktuk verder de stad in. Een wirwar aan mensen, geuren, gebouwen, voertuigen in een mengeling van bonte kleuren met daarbovenop de toeters van de talloze tuktuks, het is overdonderend voor al je zintuigen. We doen ons best om het vast te leggen op foto en film maar het geeft uiteraard niet half de juiste impressie.

We worden gegidst naar een boeddhistische tempel, een park met prachtige kaneel- en orchideebomen, papegaaien en vliegende honden die ondersteboven aan de takken bungelen. We krijgen het beeld van een stad waar stilaan nieuwe hoge torens uit de grond beginnen te rijzen. Dit hier en daar in contrast met de armoedige maar toch indrukwekkende marktkraampjes langs de weg.

We eindigen onze toer met het oppikken van Greg om terug te keren naar het huis van Harsha, onze projectbegeleider. Een lekkere maaltijd staat alweer klaar voor ons en we worden uitgenodigd om later op de dag een kookworkshop bij te wonen om kennis te kunnen maken met de lokale keuken. Maar eerst nog even een korte wandeling naar een nabijgelegen park waar een looppiste aangelegd werd met enkele fitnesstoestellen. Op de terugweg worden we getrakteerd op een heerlijk

regendouche. Kort, krachtig en vooral verfrissend.

Bij thuiskomst starten Zoé en Greg meteen met het koken. Ze werken zich letterlijk compleet nat in het zweet achter het gasfornuis terwijl ze een soort kokospannenkoeken klaarmaken. Ze zijn zo verhit dat even buiten bekomen bij 35 graden als verkoelend aanvoelt. Gelukkig mag ik achter de camera staan dit keer en post ik me strategisch in de milde tocht van de deuropening.

Maar hun kookkunsten samen met die van ons gastgezin, leveren ons een heerlijk diner op en voor we het goed en wel beseffen duikelt de zon alweer onder voor de nacht. Harsha geeft ons voor slapengaan nog een presentatie over het volgende project en we plannen onze opdrachten voor de komende dagen. Rest ons enkel nog onze rugzakken opnieuw te pakken en niet onder de wol maar onder een dun lakentje te kruipen.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.