Golden Week

Tja, het lijkt alsof ik tijdens mijn verblijf in Japan niets anders doe dan leuke dingen en vakantie vieren. Maar terwijl het in Nederland meivakantie was, was het hier ook vakantie. Een week die ze “Golden Week” noemen en waarin een aantal nationale feestdagen vallen.

• 29 april: Shōwa no Hi.
De verjaardag van Hirohito (de vorige keizer). Op deze dag was veel dicht en alle lessen vielen uit. Maar de donderdag en vrijdag erna tellen weer als gewone werkdagen.
• 3 mei: Kenpō Kinenbi.
Oftewel de Consitution Memorial Day. Deze dag telt als de eerste officiële dag van de Golden Week, maar hier zijn verder geen speciale tradities of activiteiten die ze doen.
• 4 mei: Midori no Hi.
Op deze dag denken ze aan de natuur en is het de traditie om bomen te planten. Beetje vergelijkbaar met de boomplantdag zoals wij die kennen.
• 5 mei: Kodomo no Hi.
De dag van de kinderen. Deze dag wordt groot gevierd. Je ziet al in de dagen voor Kodomo no Hi overal een soort vlaggen/windvangers hangen in de vorm van karpers, zogenaamde Koi no Bori. Deze hang je buiten als je kinderen hebt. Maar tijdens ons tripje naar Shinhiro hebben we geleerd dat dit alleen telt als je zonen hebt. Iemand die alleen dochters heeft, mag de vlaggen volgens traditie niet buiten hangen. Gelukkig is dat tegenwoordig niet zo strikt meer en hangen mensen die alleen dochters hebben ook de karpers buiten ;)
De woensdag was ook nog een vrije dag en de donderdag en vrijdag waren weer normale werkdagen. Technisch gezien is het niet eens een hele week vakantie ;) Maar in de vrije dagen worden verschillende dingen georganiseerd overal. Dat wilde we natuurlijk niet missen! Dus in de Golden Week hebben we ook veel leuke dingen gedaan.

Zaterdag 2 mei: Kookles bij Aichi University
Via Matsui (voorzitter van de studentencluc CALL) waren we uitgenodigd om bij de andere universiteit in de stad te gaan koken.

Op mijn universiteit (TUT) worden alleen technische opleidingen aangeboden, bij Aichi University zitten vooral economische en gezondheidszorg opleidingen. Het viel mij meteen op dat daar een stuk meer dames naar toe gaan :P

Aangekomen waren de dames al druk bezig met koken. In het begin was het even onwennig, we keken vooral toe hoe hun aan het koken waren.

Er werd van alles gekookt: Curry met rijst, tempura, tamago (ei) en chicken terriyaki. Hatsuho (een van de meiden) was druk bezig met de terriyaki marrinade. Ik stond te kijken wat ze allemaal bij elkaar gooide en ze vroeg of ik wilde helpen. Maar natuurlijk! Het ijs was gebroken en ik zag dat de andere ondertussen ook aan de slag gingen met groenten snijden en andere dingen ;)

Chicken terriyaki blijkt achteraf ontzettend simpel te zijn om te maken. 2 soorten sake, sojasaus en suiker. Overal 1 deel van en goed door elkaar mengen. Daarna kip in hapklare blokjes snijden en de marinade laten intrekken. Na een half uurtje de kip bakken en klaar! En het smaakt ontzettend goed. Ondertussen heb ik de ingrediënten zelf ook in huis gehaald en het hier nog een keer gemaakt.

En we hebben geoefend met het maken van Tamago. Eigenlijk is het niet meer dan ei met ofwel suiker ofwel bouillon-kruiden. Maar de manier waarop ze het ei bakken is wel apart. Je hebt een speciaal pannetje, een vierkante. Klein laagje ei erin en zodra het een beetje gestold is, rol je het op. Daarna weer een beetje ei in het pannetje en weer oprollen. Het klinkt eenvoudig, maar het bleek stiekem nog best wel lastig. Maar het is een leukere manier van ei bakken dan onze normale roereieren of omelet. Misschien moet ik toch maar eens op zoek gaan naar het vierkante pannetje.

Zodra alles gekookt was, hebben we lekker gegeten en gekletst. En daarna nog spelletjes gespeeld en de Japanse kalligrafie uit geprobeerd. En na het koken zijn we met een paar mensen nog gaan bowlen.

Zondag 3 mei: Kitefestival in Hamamatsu.
Vanwege de Komodo no Hi op 5 mei, vieren ze in Hamamatsu 3 dagen lang feest. Zoals de naam al zegt, staat dit festival in het teken van vliegeren. Iedere stad / dorp brengt een vlieger mee met hun eigen teken. Maar dit zijn geen kleine vliegers, integendeel. De vliegers zijn 3 bij 3 meter groot! En je hebt een aantal mensen en veel kracht nodig om de vlieger de lucht in te krijgen.

Als de vlieger eenmaal in de lucht is, worden de kersverse ouders van dat dorp geëerd. Want dat is de gedachte achter dit festival. Mensen die in afgelopen jaar hun eerste kindje hebben gekregen, worden tijdens dit festival extra in het zonnetje gezet. Dus dat betekent dat ze op de schouders worden genomen, ze toegejuicht worden en dat hun de vlieger in de lucht moeten.

En schijnbaar zijn er toch best veel kinderen geboren in de omgeving! Want de hele dag waren er ontzettend veel vliegers in de lucht en was er overal gejuich en getoeter. Al die vliegers in de lucht gaven een heel mooi uitzicht. Aangezien we naast de zee waren, hebben we ook daar nog even een tijdje staan kijken naar de golven en genoten van het zonnetje.

In de avond ging het festival verder in de stad met een grote parade. Er waren ontzettend veel pagodes die door de mensen op en neer door de straat getrokken werden. Deze pagodes zijn helemaal van hout en waren versierd met ontzettend mooi houtsnijwerk. Binnenin zaten jonge meiden uit de stad/dorp muziek te maken. De meeste meiden hadden er geloof ik wel zin in, maar een paar keken stiekem wel een beetje zuur. Waarschijnlijk was het al een lange dag voor hun. Arme meiden, dit was pas dag 1 van de 3 ;)

Dinsdag 5 mei: Nagashino Kassen Nobori Festival in Shinshiro
Tijdens dit festival herdenken ze de oorlog die daar plaats heeft gevonden in 1575. Tijdens deze oorlog zijn er veel mensen overleden in een korte tijd, voornamelijk vanwege de komst van geweren.
Ondertussen is het festival een reden om te laten zien hoe ze vroeger vochten en zijn er veel demonstraties van mensen gekleed in traditionele kleding. Zo schoten ze met dezelfde geweren van toen, die nog steeds allemaal handgemaakt zijn, en lieten boogschutters hun kunsten zien. De pakken waren ontzettend mooi! En de geweren maakte een behoorlijk kabaal.

Daarnaast zijn we in het kasteel geweest waar ondertussen een museum in zit. In dit museum werd het verhaal verteld van een dappere soldaat die op wonderbaarlijke wijze ontsnapte en

versterking is gaan halen. Daarna is hij terug gegaan om de rest te bevrijden. Tijdens deze poging is hij gevangen genomen en hebben ze hem gekruisigd. Het symbool van hem aan het kruis is nog steeds een veel voorkomend logo in Shinshiro.

Donderdag 7 mei: Verjaardag vieren
Officieel is dit al geen Golden Week meer, maar het voelde nog steeds wel als vakantie ;) Ieder donderdagavond hebben we een Get Together in de lounge in Kaikan. Gewoon gezellig spellen spelen en kaarten.
En als er een verjaardag is in die week, dan wordt die meestal op de donderdag gevierd. Afgelopen weken hebben we al de verjaardag van Ala, Geert en Joshi gevierd.

En deze donderdag was het de beurt aan Rachid en mij.

Ze hadden leuke dingen voor ons bedacht! Ik heb hierover al op Facebook geschreven, dus waarom nog een keer verzinnen ;)
Yesterday at the weekly get together, suddenly the theme song from "Mission Impossible" played. And after that a message: "Agent Rashid and agent Rianne have to save the party and need to find a guy with the next hint."

Then I knew, we are celebrating our birthdays. We found a message in Roy's pocket, the Japanese flag. We looked at the Japanese people, but they didn't had the hint. Instead, post-its hang on the world map in the lounge. One post-it for each country of our origins.
Underneath the Japanese post-it it said: "Where are you from?". We took the post-its from Afghanistan and the Netherlands. Together it formed a room number: 402 or 204?

In the mailbox from both rooms we found the next hints. A cupcake and a mp3 player. On the player was a song which led to the DJ table (it took a while to figure it out). Another post-it: "Push the button".
I pushed the button and heard people singing "Lang zal ze leven". A Dutch song? Then I realised I knew the voices!! It was my family singing the song for me. It was very touching and didn't expect a surprise like that!!

Afterwards we got a birthday cake and blew the candles together. And of course we got cake in our faces (it has become a tradition here ;)). We cut the cake and had a great evening.

Het was ontzettend lief van ze om dit voor ons te doen. Later hoorde we dat dit voor Rachid eigenlijk de eerste keer is dat hij zijn verjaardag vierde. Dat maakt het verhaal nog een beetje extra speciaal.

Zaterdag 9 mei: Music festival in Nagoya
Nagoya is een grote plaats redelijk in de buurt van Toyohashi (uurtje met de trein) en daar wordt jaarlijks een muziekfestival gehouden. Wij waren in de veronderstelling dat het alleen Latino America festival was, maar aangekomen in Nagoya bleek dat er op veel verschillende plekken in de stad overal verschillende muziek gespeeld werd.

Na een tijdje rondlopen en zoeken hebben we uiteindelijk toch het Latino America podium gevonden! Ondertussen was het wel al een uur of 4. Dus eerst maar eens eten en een leuk plekje zoeken. De muziek was gezellig, maar er werd niet heel veel gedanst. Jammer, ik hoopte dat het anders zou zijn. Maar Japanners zijn over het algemeen heel ingetogen, dus dat was eigenlijk ook wel te verwachten.

Na een paar artiesten kwam er een grote salsa band met heel veel verschillende muziekinstrumenten op het podium. Ze speelde erg goed. En verhip, Japanners kunnen toch dansen! Ik weet niet of het alleen kwam door de muziek, of ook door het feit dat de meeste Japanners ondertussen een beetje alcohol in hun lijf hadden, maar ineens veranderde de dag van een zit-en-luister-feestje naar een dansfestijn!

De rest van de dag/avond heb ik heerlijk salsa staan dansen tot mijn voeten het begaven. En ook de mensen die waar ik mee was gegaan, kwamen uiteindelijk ook een beetje los. Ik heb zelfs een aantal keer salsa staan dansen met Roy. Aangezien hij uit Peru komt, zit salsa in zijn bloed en was het een erg leuke dag.

Het festival was om 8 uur afgelopen en we zijn terug gekeerd naar Toyohashi. Aangezien ik om 12 uur daadwerkelijk jarig zou zijn, hadden we besloten om naar Atlantika (een kroeg bij Toyohashi station) te gaan . Vanwege mijn verjaardag kreeg ik gratis drinken tot middernacht, waar we slim gebruik van hebben gemaakt.

Toen het eenmaal 12 uur was, werd er voor mij gezongen en speelde de dj “Happy Birthday”. Ik werd aan alle kanten gefeliciteerd en voelde me echt jarig! En ik heb ze meteen de Nederlandse manier van feliciteren geleerd (3x zoenen ipv 1 of 2 ;))

Maar toch is het anders zonder Bart, mijn familie en mijn vrienden uit Nederland. Op dit soort momenten heb ik wel een beetje heimwee naar thuis, maar gelukkig duurt dat gevoel niet lang en heb ik het voornamelijk ontzettend naar mijn zin ;)

Zondag 10 mei: Strand
Zondag, de laatste dag van Golden Week (voor mijn gevoel). We waren pas laat terug uit de kroeg, dus het was wel lekker om even uit te kunnen slapen.

Het was lekker weer: warm en een lekker zonnetje, maar wel behoorlijk harde wind. Voor mij het ideale weer om naar het strand te gaan en naar de golven te kijken!

Joshi en Vanya wilde wel mee en we zijn met zijn drieën naar het strand gefietst. Het waaide inderdaad enorm en het eten wat we mee genomen hadden, zat al snel onder het zand. De golven waren prachtig om te zien. We hebben gezellig zitten kletsen en lol gehad met een bal die Vanya gevonden had.

In de avond zijn we met een paar mensen gaan uit eten bij een Indisch restaurant. Erg gezellig en het eten smaakte mij goed. Maar schijnbaar was het niet goed genoeg, de eigenaar was gewisseld en het eten was niet meer wat het vroeger was. Dus volgende keer gaan we naar het andere Indisch restaurant.

Tijdens dit weekend ben ik er ook achter gekomen dat het kopen van mijn fiets de beste keuze was tot nu toe! In 2 dagen tijd heb ik meer dan 30 km gefietst (van TUT naar het station -> 20 km, strand op en neer -> 10 km en Indisch restaurant op en neer -> 10 km). Dus hij is het geld al meer dan dubbel waard!
Alleen jammer dat TUT op een berg ligt. Waar je ook naar toe gaat, op de terugweg moet je een berg omhoog. En terug van het strand is nog erger, want het gaat heel stijl omhoog in het begin. Goed voor de conditie :D