Aftellen

Ondertussen zitten we in de laatste maand van mijn avontuur en heb ik al een tijdje niets meer geschreven. Hoog tijd dus voor een update!

Om te beginnen met mijn experiment. De laatste keer dat ik schreef, begon ik bijna met mijn experiment. Ondertussen is mijn experiment (succesvol) afgerond en ben ik druk bezig met het analyseren van de data en het schrijven van het rapport. Dus kan ik ook wat meer vertellen over mijn daadwerkelijke doel ;)

Mijn onderzoeksvraag:
Do people prefer a stopping distance comparable to human-human interaction and is the task a robot performs of influence on the preferred stopping distance and level of comfort?

In andere woorden: ik ben op zoek gegaan op welke afstand een robot het beste kan stoppen, zodat mensen zich het meest comfortabel voelen. Maar ik verwachte dat dit ook te maken heeft met de taak die de robot uit voert. In het experiment stopte Grace op 5 verschillende afstanden tussen 15 cm en 75 cm van de proefpersoon. En de taken die ze uitvoerde waren het brengen van objecten of een kort gesprekje, een niet sociale en sociale taak.

Om het geheel een beetje logisch te maken, moesten de proefpersonen een puzzel oplossen. De opdracht op zich was niet zo moeilijk. In de speelgoed afdeling heb ik een leuke puzzel gevonden, je kent ze wel: 9 kubussen die samen een plaatje maken.
Ik kon kiezen uit Disney en treinen. De Disney variant was leuk, maar ik heb toch maar gekozen voor de treintjes ;)

Tijdens het experiment ging Grace in totaal 10x naar de proefpersoon (5 afstanden x 2 taken). In sommige gevallen bracht Grace een paar blokken en in andere gevallen stelde ze wat vragen. Aangezien de meeste proefpersonen Japans spraken, sprak Grace ook Japans. Dat was nog een heel gedoe om haar de juiste dingen op de juiste momenten te laten zeggen.
Voor de proefpersonen leek het namelijk alsof Grace luisterde naar wat ze zeiden en daar zelf op antwoorden, terwijl ik dat in werkelijkheid op afstand activeerde. En dan merk je dat ze van alles en nog wat antwoorden en ik maar hopen dat ik goed gokte met antwoorden :P

Het proefdraaien met Koide de zondag van te voren ging goed. Grace deed wat ze moest doen en het oplossen van de puzzel bleek lastiger dan ik gedacht had, maar het was een goede manier om het experiment een compleet geheel te maken.

De week zelf was erg druk. De eerste dagen vooral ook erg lang: van 9 uur ’s morgens tot 9 uur ‘s avonds. 3 proefpersonen achter elkaar en dan even de tijd om de data in te voeren en te lunchen, terwijl Grace weer kon opladen. In totaal hebben 63 personen mee gedaan en gelukkig ging het bij de meeste proefpersonen goed, maar soms had Grace een eigen willetje. Spontaan ging ze een hele andere kant op! En 1 proefpersoon vond ze wel heel erg leuk en kwam ze een beetje te dichtbij en stopte ze niet uit zichzelf.

Na anderhalve week was iedereen geweest en kon ik beginnen aan het analyseren van de data en het schrijven van het rapport. En daar ben ik nu nog mee bezig. Ik hoop dat volgende week af te hebben en op te sturen naar mijn professoren. Met de feedback die ik van hun krijg, zal ik waarschijnlijk nog wel wat aanpassingen moeten maken, maar dan is het grootste gedeelte gedaan.

En dat is maar goed ook, want zoals ik al zei, zit ik in de laatste maand van mijn avontuur. En een avontuur is het tot nu toe zeker al geweest! Het voelt alsof ik een pauze heb genomen van mijn “normale” leven. Even niets anders doen dan studeren en genieten van het leven als fulltime student, op pad gaan met vrienden, doen waar je zin in het wanneer je daar zin in hebt. Bijvoorbeeld: “Hey, het is lekker weer vandaag, laten we naar het strand gaan.” of “Ik heb geen zin om te koken, wie gaat mee uit eten?”. En dat in een prachtig land als Japan met al zijn schoonheid en eigenaardigheden.

Vorige maand moest ik er niet aan denken om terug te keren naar Nederland, maar sinds de laatste paar dagen begin ik steeds meer en meer af te tellen om weer naar huis te mogen gaan. Want hoe super het hier ook is, begin ik de dingen in Nederland meer en meer te missen. Om te beginnen natuurlijk Bart en mijn katjes, die miste ik al vanaf dag 1 en dat is niet verandert.
Skypen helpt wel, en we Skypen lang iedere week. Maar de gedachte om Bart weer in levende lijve te zien is toch wel erg prettig. Maar naast Bart, familie en vrienden, mis ik ook andere dingen. (Kleine) dingen zoals bruin brood met kaas, autorijden (ben het fietsen beetje beu) en op het terras zitten met vrienden.

Aan de andere kant mis ik ook grotere dingen, die me herinneren aan mijn leven thuis. Zeker aangezien je iedereen kunt volgen en zien op Facebook, dat helpt niet echt. Ook de 4daagse heb ik moeten missen, die afgelopen week is geweest. Het was fijn om het te volgen via Facebook en andere media, maar het was raar om er niet bij te zijn en ik heb het ontzettend gemist.

En zo kreeg ik ook mails en zag ik posts langs komen dat in Nederland de zomervakantie was begonnen en zag ik foto’s van de diploma uitreiking op Zuyd. En ja, ik mis mijn werk! Mijn collega’s, de studenten, het lesgeven. Ben blij dat ik na mijn terugkeer weer aan de slag kan. En dat begint meteen met introductiekamp, dus ik kan me geen betere start bedenken :D

Dus nog 27 dagen en dan keer ik terug naar Nederland, kan ik weer aan het werk, verder met studeren en weer met mijn Nederlandse vrienden op stap. En natuurlijk een nieuw huis zoeken met Bart! Iets waar ik ook heel erg naar uit kijk.

Maar zover is het nog niet. In de maand die ik hier nog heb, staan nog veel leuke dingen op het programma. Volgende week zaterdag gaan we naar Nagoya voor een cosplay event en daarna ga ik 1½ week op reis door Japan.

De reis gaat naar Iwakuni, van 3 augustus t/m 7 augustus zal ik daar in een hotel blijven.
Nou is daar niet zoveel speciaals te beleven, maar van daaruit kan ik makkelijk op bezoek bij de Wereld Jamboree van scouting (in Ube) en naar Hiroshima voor de Peace Ceremony. En daarna zal ik nog verder reizen naar Osaka en Kyoto.

Nu is het tijd om verder te studeren! Dinsdag is mijn Kanji examen en ik moet nog veel studeren en oefenen. En aangezien het heerlijk weer is (zonnig, 30+ graden), gaan we dadelijk weer naar het strand :D