Na een nachtje op de boot - wat overigens erg goed meeviel - kwamen we al heel vroeg aan op Kreta.
Uiteraard was onze kamer nog niet klaar en aangezien we zo vroeg waren besloten we naar Elafonissi te gaan, één van de mooiste stranden in het zuiden van Kreta. Samen met Balos, dat we vandaag op het programma hadden zijn dat de mooiste stranden die ik al ooit heb gezien. Gewoon hét mooiste wat ik al ooit zag. Geen twijfel over rangschikking deze keer, This is it! Ik had nooit gedacht dat mijn postkaartendroom ooit werkelijkheid zou worden. Dat ik ooit oog in oog zou staan met een wateroppervlak dat me de wereld even zou doen vergeten en de tranen in mijn ogen zou doen laten komen. Dat hield ik gewoon niet voor mogelijk. Dit was voor mij werkelijk hét hoogtepunt van de reis. Ik had het al zovele keren gegoogled dat Google me wellicht bijna de toegang had ontzegd, maar het met je eigen ogen ter plaatste mogen waarnemen is natuurlijk nog ontelbare keren beter!
De vissen in het water hadden de mooiste kleuren en het water tja, er zijn gewoon geen woorden voor. De hoeveelheid kleur die je erin vindt is zo bijzonder. Ik kan alleen maar zeggen, als je nog niet weet waar je volgend jaar heen gaat: Go Kriti!
Voor Balos moet je wel wat over hebben: Eerst rij je een dik half uur over een onverharde weg voor 9 km (erger dan Albanian Style) en daarna parkeer je op de top van de berg die je dan nog helemaal naar beneden moet afwandelen. (en uiteraard ook weer naar boven) Maar het was elke steen op de auto, elke afgesleten groef in de banden en elke druppel zweet dubbel en dik waard! Dit is er eentje om nooit meer te vergeten... Nooit!