Oké, verkoeling zullen we hier dus niet vinden... Net zoals ik al snel doorheb dat we hier wellicht ook geen ongerepte strandjes zullen vinden. Eerlijk gezegd heb ik een alarmerend hoog benidormgevoel bij deze plek . Ja we zitten in een huisje met zicht op zee, dat wel. Met slechts een paar stappen sta ik met mijn voeten in het water. Enige kantlijn, we zijn niet de enigen op het strand... Een hele meute frigoboxtoeristen staat dolenthousiast de vogeltjesdans na te bekken in zee terwijl hun tatoeages bijna uitlopen van de hitte en ze zich niets aantrekken over hun steeds roder wordende kreeftenimago. Verder ben ik ook teleurgesteld in de norsheid van de Kroaten. Hier word je niet zoals in Spanje met open armen en een glimlach onthaald. Ik heb hier een elk-voor-zich-gevoel. Misschien zit de oorlog nog te vers in het collectief geheugen of begrijp ik de taal te weinig maar het warme klimaat en de vriendelijkheid van de bevolking zijn duidelijk niet recht evenredig... Maar misschien oordeel ik te snel en komen we toch nog veel Kroaten tegen die me van het tegendeel kunnen overtuigen! Hopelijk...