Vietnam

Dag 7
Jeetje, echt waar, ik ben alweer een week weg. De tijd vliegt, maak zoveel mee en geniet elke minuut! Toch merk ik ook dat vooral 's avonds alleen zijn, zo af en toe ongezellig is. Ik heb dan ook geen zin om contact te zoeken, zeker niet als ik in een restaurant zit. Ben helemaal niet zielig hoor, maar wat gezelligheid op z'n tijd is fijn. Nu krijg ik heel veel appjes, en reageren veel mensen op mijn verhalen, dus daar geniet ik van!!

Goed, vandaag rechtstreeks naar Hoi An, met de bus. Een busrit van zo'n 17 uur. Even voor half 1 zit is samen met nog wat mensen uit het Mui Ne Hills hotel in de bus richting Nha Trang. Nog geen

Jolien van Alphen

18 chapters

16 Apr 2020

Naar Hoi An

Dag 7
Jeetje, echt waar, ik ben alweer een week weg. De tijd vliegt, maak zoveel mee en geniet elke minuut! Toch merk ik ook dat vooral 's avonds alleen zijn, zo af en toe ongezellig is. Ik heb dan ook geen zin om contact te zoeken, zeker niet als ik in een restaurant zit. Ben helemaal niet zielig hoor, maar wat gezelligheid op z'n tijd is fijn. Nu krijg ik heel veel appjes, en reageren veel mensen op mijn verhalen, dus daar geniet ik van!!

Goed, vandaag rechtstreeks naar Hoi An, met de bus. Een busrit van zo'n 17 uur. Even voor half 1 zit is samen met nog wat mensen uit het Mui Ne Hills hotel in de bus richting Nha Trang. Nog geen

kilometer verder mogen we overstappen op een grotere bus. Eerst naar het Sinhtourist bureau om een ticket te krijgen. Zorgen dat je spullen gelabeld zijn en in het bagageruim komen te liggen. Deze keer heb ik een plek onderin, eerste stoel. Pfff, het lijkt wel alsof ik nog minder ruimte had dan tijdens de rit van HCMC naar Mui Ne. Dat wordt veel draaien en keren tijdens de 17 uur. Als je met de bus reist in Vietnam krijg je altijd een flesje water, dat is echt goed geregeld. En dat voor 'slechts' 19 dollar, geen geld voor 17 uur in de bus.

Rond 6 uur 's avonds ben ik in Nha Trang, nadat we eerst een kudde koeien voor hebben laten gaan en de chauffeurs hun eigen boodschappen afgegeven en opgehaald hebben. De bus stopt en de chauffeur mompelt iets over uitstappen. Ik snap er niets van, ik had toch een rechtstreekse bus.... Uh, nou niet dus. Iedereen eruit en weer bij het Sinhtourist kantoor het volgende ticket halen om door te reizen naar Hoi An. Gelukkig gaat dit goed en is het zo geregeld. De bus vertrekt om 19.00.
Tja, wat doe je dan, je hebt eigenlijk best trek, je hebt geen idee hoe lang je moet wachten op de volgende stop na 19.00 uur en of daar dan iets te halen is. Dan toch maar even snel iets te eten halen voor in de bus en ook even wat eten. Ik eet een heerlijke pizza en sta om kwart voor 7 weer klaar bij de bus. Ik check nog even zeker of de bus echt naar Hoi An gaat, zou anders toch een beetje jammer zijn.
Om 19.00 vertrekt de bus en ik val al snel in slaap. Zal wel n gebroken nacht worden, met regelmatige stops om te plassen en je ligt toch niet echt heel relaxed (ik heb veel te lange benen).
Drinken doe ik weinig in de bus, anders blijf je plassen en de toiletten bij de tankstations zijn ook niet echt heel prettig om naartoe te gaan (een Frans toilet, maar dan 10 x smeriger).

Dag 8
Om 06.00 uur stopt de bus. Ik ben in Hoi An!! Al m'n spullen bij elkaar zoeken, rugzak pakken en jawel hoor, natuurlijk wil iemand me naar mijn homestay brengen. Ik logeer bij het Hoi An Riverlife Homestay, bij mensen in huis. De man zegt dat hij weet waar het is, alleen op een gegeven moment wil hij het briefje waar ik het adres opgeschreven heb, nog even zien. Ik merk dat hij helemaal niet kan lezen en ik vertel hem wat er staat. Dan is alles duidelijk en brengt hij me naar het juiste adres. De temperatuur is nu nog een stuk beter en volgens mij is het hier ook een stuk rustiger wat verkeer betreft. Heerlijk!
De mensen staan al te wachten en ik krijg gelijk een glas koud water, lekker! Ze geven me een plattegrond van de stad en laten me zien wat de mooie, leuke dingen in de stad zijn. Komt goed, ik vermaak me hier wel! Eerst m'n spullen naar de kamer en daarna op zoek naar een plekkie om wat te eten. Dat is wel het minst moeilijke in Vietnam. En daarbij echt waanzinnig lekker!
Op de markt wil iedereen je wat verkopen. Een vrouw roept en zegt

dat ik een foto van haar mag maken. Nou, dat laat ik me niet nog een keer zeggen. Ik loop wat naar voren, maak de foto en gelijk zegt ze: 100.000 dong!! Ik dacht echt, stomme muts dat je erin getrapt bent...
Ik geef de vrouw 15.000 dong en ben weg. Volgens het meisje bij de receptie is de vrouw ziek in haar hoofd, ook een mooie uitleg, toch?

De rest van de dag breng ik in de mooie, gezellige binnenstad door. Ik raak op de markt aan de praat met een Spaans meisje. Zij zit daar heerlijk te lunchen en vertelt dat ze hier ook een cooking class heeft gedaan. Dat kan je namelijk ook overal in Vietnam doen. Allemaal verse ingrediënten en dan heerlijke dingen maken! Bij een restaurantje weer het stel vanuit Mui Ne en de bus tegen.
Eind van de dag ben ik erg moe en besluit vroeg naar m'n bed te gaan. Ook omdat ik morgen naar de My Son tempels ga en om 05.00 me mag melden...