Hoi An, My Son tempels

Dag 9
Ik ga vandaag vroeg naar de My Son tempel ruïnes. Een overblijfsel van een groot tempelcomplex uit de 13e eeuw. Omdat de Vietcong het tempelcomplex als hun basis gebruikten, hebben de Amerikanen een groot deel tijdens de Vietnam oorlog gebombardeerd. Langzaam aan zijn ze nu het hele complex weer aan het opbouwen.
Het hele complex ligt in een dal middenin bebost gebied, waanzinnig mooi en omdat ik daar zo vroeg was, ook wel mysterieus. War ben ik blij dat ik vroeg gegaan ben, het is daar door de bossen, rond half 8 al zo ongelofelijk benauwd, dat ik blij ben als ik later weer in een koele bus kan gaan zitten.
Ik heb besloten om nog 1 dagje langer in Hoi An te blijven. Sfeer is hier goed en vermaak me prima. Op vrijdag vertrek ik met 'easy rider organisatie' achterop de motor naar Hue. Daar verwen ik mezelf maar eens met een lekker hotel middenin het centrum zodat ik na een lange motorrit, heerlijk kan relaxen.
Na het eten van een heerlijke vis in bananenblad, jammie, loop ik nog een rondje door het centrum. Langs de kades zitten overal mensen die je een kaarsje willen verkopen die je dan zelf in het water mag doen. Ziet er erg leuk en sfeervol uit met al die lichtjes op het water. Ook kan je overal op straat bij kleine eetststalletjes voor weinig waanzinnig lekker eten. De locale specialiteiten zijn hier white rose ( dumplings) en cao lao, een noedels gerecht met groente en pork. Heerlijk!
Als ik aankom op een pleintje hoor ik een gezang en staan mensen te kijken. Ik heb geen idee wat het precies is, dus ga even zitten om te kijken wat er gaat gebeuren. Naast mij komt een meisje zitten en ze vraagt mij in het Engels waarom ik niet meedoe. Ze legt me uit dat er

bingo gespeeld wordt. We kletsen nog wat (ze is Vietnamese, woont in Danang en is voor zaken vandaag in Hoi An), en dan koopt ze voor mij een bordje. Ja, hoor dat heb ik weer. Zal je zien, dat ik straks ook nog win, hahaha. Twee mensen zingen ( nou ja, zingen...) een lied en noemen hierin allerlei voorwerpen / namen die ook op de bordjes staan getekend. Bij elk woord wat ze zingen en dat jij op je bordje hebt staan krijg je een vlaggetje. Bij 3 vlaggetjes heb je gewonnen en mag je je prijs op komen halen.
En ja hoor, ik was er al bang voor! Ik win dus en mag naar voren komen om mijn prijs op te halen, hahaha hilarisch. Ik win een opvouwbare lantaarn. Volgens Nhung (Vietnamese meisje) brengt deze lantaarn geluk. Nou, maar eens kijken of ik dat ding ergens in mijn bagage krijg. Daarna raak ik nog in gesprek met een Nederlandse die ook door Vietnam reist met een Australische organisatie. Even lekker Nederlands kletsen.
Na een heerlijke avond ben ik moe en duik m'n bedje in. Morgen lekker niet zo vroeg opstaan, rustig dagje vermoed ik zo.
Ik begin m'n draai steeds meer te vinden, ookal weet ik dat niet elke dag net zo als vandaag zal zijn. Ben trots op mezelf en verveel me nog steeds niet.
Wordt vervolgd...