De afgelopen week was mijn 2e week stage bij het SCAS&FT.

De leerlingen beginnen me nu echt te herkennen. Ik wordt steeds vaker bij mijn voornaam genoemd en de leerlingen laten graag vol trots zien wat ze aan het maken zijn. De verlegenheid wordt steeds minder. Wat ik eigenlijk het leukste vind aan deze stage, zijn de blije en stralende gezichtjes die ik in de ochtend zie wanneer ik de klas binnen loop.

In de ochtenden heb ik meegeholpen bij het handwerken. Op dinsdag, woensdag en donderdag help ik mee bij de Boccia training.
Boccia (spreek je uit als botsja) is een vorm van mikspelen. Het is een sport die gespeeld kan worden door mensen met een zware beperking. Het spel wordt gespeeld door 2 spelers, rood en blauw. Het doel is om zoveel mogelijk ballen bij de witte bal te spelen.
De trainer/coach wilde mij hiervoor hebben, omdat het Nederlandse team blijkbaar heel erg goed is in Boccia. Wat ik daarmee te maken heb weet ik niet haha, maar ik vind het heel erg leuk om te doen!

Ik ben aangewezen tot het trainen van Joyce. Joyce is een meisje van 18 jaar en heeft zowel geestelijk als lichamelijk een beperking. Joyce is geselecteerd om Maleisië te vertegenwoordigen tijdens de Paralympics. Ik ben vooral bezig met het verbeteren van de handmotoriek, het richten van de bal, het leren van het spel en de spelregels. Echt super leuk om te doen!