Afdeling Oog-, Keel-, Neus- en Oorheelkunde

De afgelopen week stond ik op de afdeling oogheelkunde en op de afdeling keel-, neus- en oorheelkunde (KNO). Ik mocht zelf bepalen wanneer ik naar welke afdeling ging.

Op de afdeling oogheelkunde verblijven vooral patiënten ter voorbereiding op een oogoperatie en om te herstellen na de oogoperatie. De meeste patiënten verblijven hier niet langer dan 4 dagen. In vergelijking met de andere afdelingen, is dit een kleine afdeling. De afdeling bestaat uit één grote zaal met 10 bedden en 4 isolatiekamers.

Bij patiënten met een neusmaagsonde, wordt de medicatie vermalen en opgelost in water. Maar...de helft van de medicijnen blijft in het bakje zitten en wordt vervolgens weggegooid. Ik heb meerdere keren voorgesteld om er nog wat water bij te gooien, zodat de patiënt alles binnen zou krijgen, maar dit was volgens de verpleegkundigen niet nodig.

De patiënten krijgen ieder half uur oogdruppels. Bij de patiënten die nog geopereerd moeten worden, zijn dit pupilverwijdende oogdruppels. Bij de patiënten die al zijn geopereerd, zijn dit pijnstillende en ontstekingsremmende oogdruppels.

De verpleegkundigen besteden veel aandacht aan de ¨Education and Training¨, om familieleden te leren hoe, met welke materialen en waarom ze het oog moeten verzorgen. Tijdens deze training worden dingen verteld die voor veel mensen vanzelfsprekend zullen zijn, maar niet voor iedereen. Er zijn nog steeds patiënten die in erbarmelijke omstandigheden leven, met slechte hygiëne en gebrek aan geld om verzorgingsmateriaal te kopen.

Ik heb maar 1 dag op de afdeling oogheelkunde gestaan, omdat er bijna geen patiënten op de afdeling lagen. Verder was er eigenlijk ook niet veel te doen of te zien.

Op de afdeling keel-, neus- en oorheelkunde worden patiënten met ziekten en aandoeningen van de oren, neus, sinussen, strottenhoofd, mond, keel, nek en het gezicht behandeld.
De afdeling bestaat uit één grote zaal met 16 bedden en 6 isolatiekamers.

Ondanks dat ook op deze afdeling niet veel patiënten lagen, was er gelukkig wel heel veel te doen en te zien. Hier liggen namelijk veel complexe patiënten.

Nadat ik de verpleegkundigen had geholpen met de ochtendzorg, volgde ik de artsen met de artsenvisite. In het ziekenhuis is Engels de voertaal, dus ik kan verstaan wat er wordt gezegd. De meeste artsen nemen de tijd om alles uit te leggen. Echt super interessant en heel erg leerzaam!

Wat me de afgelopen weken ook als was opgevallen, is dat er ontzettend veel artsen rondlopen op de afdelingen. Tijdens de artsenvisite telde 14 artsen! Ik vind het maar een gek gezicht, wanneer er 14 artsen rondom het bed van een patiënt staan.

Vrijdagochtend ben ik met de studenten meegegaan naar het praktijklokaal. Hier kunnen de studenten alle verpleegtechnische vaardigheden oefenen. De studenten moesten om de beurt een handeling uitvoeren en de docent gaf hier feedback op.
Ik heb vooral meegekeken, omdat de protocollen hier anders zijn dan in Nederland. En...ik had geen zin in het commentaar van de chagrijnige docent hahah.

Vrijdagmiddag had ik samen met 5 studenten een fotoshoot.
Een paar weken geleden ben ik in de schoolkantine aangesproken, met de vraag of het me leuk lijkt om mee te werken aan een fotoshoot om de universiteit te promoten.
Helemaal prima, als ik de foto´s ook krijg voor in mijn fotoalbum.

Tijdens de fotoshoot had ik de rol ¨teaching them¨. Ik denk (of weet eigenlijk wel zeker) dat ik deze rol heb gekregen vanwege mijn huidskleur en afkomst.
Het viel mij ook meteen op dat er geen één student met een hoofddoek was, terwijl zeker 80% van de vrouwelijke studenten een hoofddoek draagt.