100DAYVACAY

Oké toegegeven, we hadden misschien de vrouwen niet volledig ingelicht over de plannen van de beklimming maar zonder enige aarzeling staan ze mee aan de voet van Acatenango vulkaan. Na de eerste kilometer beginnen er toch al wat twijfels te ontstaan over de aard van de beklimming. We stellen ze gerust door te zeggen dat het begin van de beklimming het zwaarste stuk is.

Alsof we weten wat er gaat komen, niet dus. De klim gecombineerd met toch een starthoogte van 2700 meter hoogte maakt dat er geregeld naar zuurstof wordt gesoliciteerd. We sleuren ieders vier liter water mee, onze lunch en warme kleren voor de nacht. De tentjes staan gelukkig al boven op ons te wachten. Iedereen krijgt het moeilijk maar als goede vrienden wachten we op elkaar en spreken elkaar goede moed in. ‘Winners don’t quit and quiters dont win’ het is maar één van de vele quotes die motivational coach Dimi uit zijn mouw schudt. Als je zo moet afzien is het altijd wel de moeite waard en dat is deze keer niet anders. We komen aan op onze kampeerplaats en de naburige vulkaan Fuego lijkt wel zo dichtbij dat ik ernaar kan plassen. We krijgen een gezellig tentje voor vier MET zicht op de vulkaan uiteraard. Terwijl we wachten op het avondeten en de duisternis heeft de vulkaan de ene uitbarsting na de andere. We zien donkerzwarte rookwolken opstijgen uit de vulkaan, horen een luide knal en voelen ook de grond daveren. Na de zonsondergang gaat het spektakel gewoon verder maar maken de rookwolken plaats voor FELRODE LAVA!! Het is ongeloofelijk om te zien, één van de gekste dingen die je kan zien in je leven volgens ons allevier. Het zou een korte nacht worden in de tent met voor iedereen een uurtje of twee slaap misschien. Om half vier s’nachts gaan we tot de top van vulkaan Acatenango op 3975 meter hoogte om de zon te zien opkomen. De laatste hoogtemeters op een nuchtere maag komen weer hard aan maar boven zien we echt wel de mooiste zonsopgang die we ooit hebben gezien. Het is ook de koudste die we ooit hebben gezien, de wind op de top maakt de gevoelstemperatuur rond de -4 graden (eigen schatting). Onderweg naar het kamp voor het ontbijt komen we terug wat op temperatuur. Op de terugweg helemaal naar beneden lijkt het alsof onze groep wordt achternagezeten door een groep jaguars en we rennen op bepaalde momenten echt naar beneden.

Moe maar voldaan denken we nu, een paar dagen later, met veel plezier terug aan deze fantastische tweedaagse!

kurt_geuens

21 chapters

16 Apr 2020

Acatenangoooow

November 26, 2017

|

Volcan Acatenango, Antigua, Guatemala

Oké toegegeven, we hadden misschien de vrouwen niet volledig ingelicht over de plannen van de beklimming maar zonder enige aarzeling staan ze mee aan de voet van Acatenango vulkaan. Na de eerste kilometer beginnen er toch al wat twijfels te ontstaan over de aard van de beklimming. We stellen ze gerust door te zeggen dat het begin van de beklimming het zwaarste stuk is.

Alsof we weten wat er gaat komen, niet dus. De klim gecombineerd met toch een starthoogte van 2700 meter hoogte maakt dat er geregeld naar zuurstof wordt gesoliciteerd. We sleuren ieders vier liter water mee, onze lunch en warme kleren voor de nacht. De tentjes staan gelukkig al boven op ons te wachten. Iedereen krijgt het moeilijk maar als goede vrienden wachten we op elkaar en spreken elkaar goede moed in. ‘Winners don’t quit and quiters dont win’ het is maar één van de vele quotes die motivational coach Dimi uit zijn mouw schudt. Als je zo moet afzien is het altijd wel de moeite waard en dat is deze keer niet anders. We komen aan op onze kampeerplaats en de naburige vulkaan Fuego lijkt wel zo dichtbij dat ik ernaar kan plassen. We krijgen een gezellig tentje voor vier MET zicht op de vulkaan uiteraard. Terwijl we wachten op het avondeten en de duisternis heeft de vulkaan de ene uitbarsting na de andere. We zien donkerzwarte rookwolken opstijgen uit de vulkaan, horen een luide knal en voelen ook de grond daveren. Na de zonsondergang gaat het spektakel gewoon verder maar maken de rookwolken plaats voor FELRODE LAVA!! Het is ongeloofelijk om te zien, één van de gekste dingen die je kan zien in je leven volgens ons allevier. Het zou een korte nacht worden in de tent met voor iedereen een uurtje of twee slaap misschien. Om half vier s’nachts gaan we tot de top van vulkaan Acatenango op 3975 meter hoogte om de zon te zien opkomen. De laatste hoogtemeters op een nuchtere maag komen weer hard aan maar boven zien we echt wel de mooiste zonsopgang die we ooit hebben gezien. Het is ook de koudste die we ooit hebben gezien, de wind op de top maakt de gevoelstemperatuur rond de -4 graden (eigen schatting). Onderweg naar het kamp voor het ontbijt komen we terug wat op temperatuur. Op de terugweg helemaal naar beneden lijkt het alsof onze groep wordt achternagezeten door een groep jaguars en we rennen op bepaalde momenten echt naar beneden.

Moe maar voldaan denken we nu, een paar dagen later, met veel plezier terug aan deze fantastische tweedaagse!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.