Ons motto op reis is om elke dag iets te doen wat we nooit eerder hebben gedaan. Op vakantie is dat niet zo’n moeilijke opgave als je om de paar dagen ergens anders toekomt. Een busrit van 12 uur staat op niemand zijn bucketlist, maar als je je wil verplaatsen in Peru moet je erdoor. De bussen hier zijn echt wel oké en de twaalf uurtjes lijken toch voorbij te vliegen.

Om negen uur s’morgens komen we aan in Arequipa. Stop nummer vier van de vijf hier in Peru. We vinden onze weg naar onze Hostel ‘Le Foyer’ in het Franse quartier van Arequipa. Voor €25/nacht hebben we een leuk kamertje voor 2 met aparte badkamer. Na een nachtje Korean Nightmare en een 12 uur durende nachtrit kijken we al uit naar ons slaapje vanavond. De stad is een rastermotief dus heel gemakkelijk om je weg te vinden. De Plaza de Armas is een plaatje en alle straatjes en pleintjes kunnen zo in de brochure. Blijkbaar kunnen Peruvianen ook geen lelijke kindjes maken, alle kindjes en babytjes zijn mini-fotomodellen, niet normaal. We wandelen naar de Mercado San Camilo, de Boqueria van Arequipa dus. We kopen wat fruit, nootjes en groentechips, voor €2 hebben we al een goed gevuld zakje. Een olijk duo Italianen die we al een paar keer tegen het lijf zijn gelopen kopen een zakje Coca-bladeren aan een kraampje. Voor €1 hebben ze al een flinke zak. We houden het op een €0,50 Coca-bladeren, nu nog wat kerosine op de kop tikken en we kunnen een lucratief handeltje opstarten. Als we onze inkopen op de kamer gaan leggen staat er achter onze deur iemand met een flinke houten hamer te wachten en met een wilgemikte tik stuurt hij ons op een middagdutje van 2 uur.. Daar zal de 2000 meter hoogte en busrit ook wel voor iets tussen zitten.

‘s Avonds geraken we nog wel tot in ‘La Gringa’. Met een steenoven bakken ze heerlijke artisanale pizza’s met een deeg van paarse maïs en rozemarijn, een echte smaakexplosie! Ons plan was dat we hier nog wel wat gewicht zouden verliezen in Peru maar met al dat lekkere eten is dat plan toch al wat in het water gevallen denk ik..