1 November, nieuwe maand nieuw land! Eerste bestemming is San Juan Del Sur, een surfersparadijs in het zuidwesten van Nicaragua aan de Pacifische kust. De grensovergang is nog wel een lachertje, echte ambtenaren vervullen hun dagtaak hier alsof het een lijfstraf is. Enfin, we komen vlekkeloos door de beproeving en van de grens duurt het maar een halfuurtje tot in San Juan. Als onze rugzakken in de kamer liggen willen we het strand wel eens zien. Daar dachten de weergoden toch even anders over en na 1 teen in het zand zetten ze de sluis weer even open. Tja er zit niets anders op dan de strandbar in te duiken en wat is er daar op de televisie? Tottenham - Real Madrid, dank u weergod. Enkel de voetbalgod laat het vandaag wat afweten en na 1-0 bij de rust en een slappe prestatie houden we het voor bekeken. Terecht zo zou later blijken. Alléé vooruit, in onze hostel is er een zwembadje met volleybalnet, daar dan maar wat aan sport doen. Vervolgens onze welkomstcocktail op het dakterras nuttigen met de zonsondergang en dan hebben we toch weer een mooie dag gehad.
Allerheiligen valt hier op 2 november, I kid you not! Straffe gasten die Nica’s. Vandaag stond er een surfles op het programma maar het regent oude wijven (gewoon veel dikke regendruppels ze). Volgens Kurt De Boosere gaat het niet lang meer duren en we boeken toch onze trip, Sarina gaat mee als sportfotografe en full-time chiller op de beach. Na een halfuurtje rijden naar het strand via barslechte wegen is het weer opgeklaard. Een kwartier uitleg op het strand, meer is er niet nodig, daarna is het vallen en opstaan. De ratio ligt ongeveer op 50/50 maar elke golf die ik wel haal geeft motivatie voor de volgende! Topactiviteit! De golven zijn zeker niet klein te noemen, 1 tot 1,5 meter is toch al niet weinig om even in de wasmachine terecht te komen. In San Juan terug even op krachten komen en dan om acht uur vertrekken naar het strand in La Flor. Wat we hier zien tart alle verbeelding van 28 oktober tot 3 november is het blijkbaar hoogseizoen voor de schildpadden om hun eieren hier te komen leggen op het strand. We zijn ongeveer een uurtje op het strand en het is pikkedonker, toch zien we voor zover we kunnen zien schildpadden rondom ons. Allemaal een flinke halve meter tot 70 centimeter groot. Op 1 dag zijn er hier tot 15.000 geweest! We stellen ons vragen bij de natuur, hoe is het mogelijk dat al deze schildpadden afzonderlijk hun weg terugvinden naar dit strand? Ongeloofelijk cool om te zien. We zouden graag binnen 40 dagen terug willen komen om alle kleintjes de zee te zien ingaan maar spijtig genoeg zal dat niet lukken. Wat staat er morgen op de planning? Een vierdaagse naar een eiland op het grootste meer van Centraal Amerika met maar liefst twee vulkanen!!