Hola muchachos, vandaag weer iets nieuws voor 100DAYVACAY. Een driedaags verslag! Say what!?

Vandaag, dinsdag 10 oktober vertrekken we op 3-daagse trekking in de Colca Canyon. Om half drie ‘s nachts komt het busje ons halen voor een rit van 3 uur naar Chivay, maar om half twee worden we letterlijk wakker geschud, Een aardbeving in het noorden van Chili is voelbaar tot bij ons in Arequipa. Voor een 20-tal seconden beeft heel de kamer, voor we beseffen dat we eigenlijk de straat op moeten is het al gedaan.
Voor ons reactievermorgen allebei een dikke buis!

Zonder echt goed te weten waaraan we ons moeten verwachten beginnen we aan onze allereerste trektocht!
Onderweg van Arequipa naar Chivay stoppen we nog aan de Mirador del cruz de condor. Op dit punt zie je de condors van heel dichtbij hun zweefvluchten nemen. Impressive!
Op dag 1 dalen we 1100 meter op 3 uur tijd, van 3300 meter naar 2200 meter. Mijn thermometer geeft 38 graden aan rond 11.00 uur wat het toch redelijk zwaar maakt naar het einde toe.
Met dank aan de sponsor, Fidelia bvba voor de thermometer.

‘s Middags komen we aan ons verblijf aan waar we lunchen en kennismaken met de groep. Tijdens de lunch (alpaca op het menu) voelen we allemaal nog een schok, waarschijnlijk een kleine eruptie van een naburige vulkaan. Max ‘The German’ is superblij want hij sliep door de aardbeving van deze nacht en had nog nooit een aardbeving meegemaakt. De rest van de middag doen we een welverdiend dutje. De plek waar we verblijven is zo cool. Onze kamer is letterlijk een hoop stenen, een rieten dak en iets wat op een bed lijkt.. de deur gaat niet helemaal dicht maar het zicht maakt alles goed, rondom ons alleen maar massieve bergwanden. Na het avondeten worden we getrakteerd op een fenomenale sterrenhemel, weer een droom die uitkomt want we zien met onze blote ogen de melkweg, A-mazing! Als kers op de taart komen daar nog twee vallende sterren bij op vijf minuten tijd, met zoveel geluk ga ik nog even mijn handen wassen voor het slapengaan.

De ochtendstond heeft normaal veel goud in de mond maar vandaag vooral veel melkzuur in de kuiten en quadriceps.
Maar de planning is niet super zwaar vandaag met 5 kilometer is het een wandeling door het park, en op het einde zou ons een oase in de valley wachten. Het is wel weer heel warm en er zijn er toch een paar die wat moeilijkheden vertonen op deze hike.
We dragen anti-muggen bandjes maar blijkbaar trekken wespen zich daar niets van aan en Sarina krijgt een vieze steek. Geen probleem in Peru want alle bladjes zijn hier goed tegen insectenbeten. Het leed wordt beloond want bij aankomst aan de oase komen we weer terecht in het paradijs. Sorry dat ik dit zoveel benadruk, maar het is effectief zo.

Een zwembad bouwen ze hier zeer estetisch aan een rots, alsof een zwembad in een droog landschap al niet aantrekkelijk genoeg is. Dus kleren uit en het zwembad in! Even meegeven nog, een overnachting hier kost €3,75 evenveel trouwens als een groot pintje, ja ze hebben hier nog wat werk aan de verhoudingen. Ik kan me geen andere reden bedenken waarom ze het zwembad aan de rots leggen dus klim ik de rots op onder Sarina’s argusogen (oké, de rots is eigenlijk een heel grote steen, maar dat klinkt minder stoer). En wat zie ik een verdiepingkje lager? Een voetbalveldje + bal! Ik heb niet veel nodig om Max en Marcel te overtuigen om mee af te dalen en beneden vinden we 3 man om tegen te spelen.
Op 2200 meter trap ik meer op mijn adem dan op de bal maar de wedstrijd wordt toch gewonnen met 10-6.
Met een goed gevoel springen we terug in ons zwembadje en de rest van de middag spelen we kaartspellen met 7 super gezellige mensen. Het is een middag waar we zeker nog veel aan gaan terug denken.

Na het avondeten is iedereen zijn pijp uit dus kruipen we om 20.30 in ons bedje want om 04.30 beginnen we aan onze klim terug naar boven. 1100 hoogtemeters staan er op het wedstrijdblad en dat op een nuchtere maag.
De klim duurt normaal 2,5 á 3 uur en iedereen mag zijn eigen tempo gaan dus dat doen we dan ook. De afwezigheid van de zon wordt zeer geapprecieerd.
We gaan er een gat vandoor en na 2 uur 15 minuten behalen we samen de top! Sarina is de eerste vrouw van de groep en daarmee verdient ze van mij een vrij te kiezen handgevlochten armbandje met een budget van tres nuevos soles (75 eurocent). Daar kan je al eens twee uurtjes voor afzien toch?
Na de hike stoppen we een uurtje aan de hot springs om onze spieren te herstellen, de hotspring ligt vlak naast een bergriviertje en we nemen beide een (ijs)koude douche in de rivier.

De volgende stop is een uitzichtpunt op 4910 meter met een fenomenaal zicht over 6 vulkanen ware het niet dat er een mist hangt en dat het sneeuwt. Het mag al eens tegenzitten ook é. 2 uur geleden koelden we ons nog af in de rivier en nu staan we te ijsberen in de sneeuw, viva Peru! Spectaculaire einde van de driedaagse.