Ik was vanaf 5h al aan weer het ronddraaien. Om 7h ben ik dan uiteindelijk maar opgestaan. Ontbijt was er nog niet dus ik besloot al op pad te gaan. Op zoek naar de Dakeng trail. Een toch wel uitdagende hike. Ik was benieuwd. Met bus 15 (of nog enkele anderen, ik had veel keuze) moest ik eerst naar Taipower service Dongshan Road. Daar moest ik overstappen op busje 66. Toen ik aan trail 3, mijn startpunt kwam, sprong ik in mijn enthousiasme uit het busje maar vergat daar naar alle waarschijnlijkheid mijn GSM met Taiwan simcard in. Ik had dit direct door maar de bus was al ribbedebie. Ik had gezien dat de bus een loop maakte. Dus ik sprong in de eerste bus die terug naar het service station reed. Daar hield ik iedere bus tegen met nummer 66. Na een paar bussen was ‘mijn’ chauffeur daar maar geen GSM te bespeuren. Maar het is wat het is zeker. Ik ben al blij dat het die GSM was en niet mijn ‘echte’. Dat was veel erger geweest. Ondanks de kledingvoorschriten (lange broek en iets met lange mouwen) ging ik in short en t-shirt. Het was ook weer heet vandaag. Maar ik wist al snel waarom je je lichaam het best zo goed mogelijk kan bedekken. Die kleine, vervelende, venijnige, zwarte beestjes, little King Kong genaamd, die prikken! Boven op de trail ging het vrij goed maar onder was het niet te houden. Gelukkig kon mijn insectenspray ze een beetje tegenhouden. De hike zelf was heel speciaal. Een pad, naar boven, over bergtoppen en terug naar beneden, gemaakt van houten balken. Met ook weer houten balken en koorden om je aan vast te houden. Kuitenbijters waren het zeker wel. En die arme kuiten waren nog niet gerecupereerd van mijn hikes aan Sun Moon Lake. Onderweg deed ik stretchoefeningen samen met de Taiwanezen. Oh ja, ik schoof ook nog uit op die gladde palen. Hop, daar ging ik, van het pad af. Gelukkig op een 'goede' plaats zodat ik toch niet te ver naar onder viel en gelukkig is het enkel maar een schaafwonde. Helemaal niets erg. Ik ging nr. 3 op, deed dan nr. 5 op de rug van de berg en ging naar beneden via nr. 1. Zegt helemaal niets zo maar het was super duidelijk. Gelukkig want zo zonder Google maps en Google translate voelde ik me wel alleen op de wereld. En ik moest zonder aanwijzingen terug zien te geraken aan mijn hostel. Mijn geheugen is nog vrij ok heb ik gemerkt. Hoera voor mij! Vanavond ben ik rond mijn hostel gebleven. Ik ben op zoek gegaan naar het station, ben wat gaan rondhangen in de mall en heb heel lekker fried chicken gegeten. Morgen om 5h gaat de wekker weer. Op naar de volgende en laatste stop, Taipei. De cirkel is rond maar ik ben hier nog niet klaar.