Om iets voor 9 nam ik de TRA naar Kaohsing. Ik deed er 3 uur over om tot daar te geraken. Tijd genoeg dus om er achter te komen dat ik in een ander station moest zijn voor de HSR. Ik en de details, het blijft een probleem. Ik had dus 30 min. om er te geraken. Met de auto (taxi dus) zou ik er 16 min. over doen. Ik spurtte dus de trein uit, voor zover dat gaat met een backpack van 14 kg op de rug en een dagrugzak van een kilo of 5 op de buik en zocht de uitgang en de taxi’s. Vanuit de taxi leek het een heel leuke stad te zijn. David, die er 4 dagen rondgehangen had bevestigde dat ook. Staat dus op de planning voor volgend jaar. Ik haalde trouwens met gemak de HSR. Dat is zoals de Thalys. Zeer comfortabel! De trein werd ook nog proper gemaakt vooraleer ik opstapte. Echt afgesloten met een bordje. Zeer netjes. Op een uur stond ik in Taichung. Het is wel duidelijk dat ik aan de westkust zit. Alle grotere stations zijn wel mooi maar hier is het toch een tikkeltje extra. De bus naar Sun Moon Lake staat goed aangegeven. 10 min. wachten en daar was hij al. Door het gehobbel viel ik in slaap. De voorbije nachten waren niet zo geweldig. Gelukkig stond er nu een kamer met zicht op het meer op mij te wachten. Zalig! Bij het uitstappen was het wel duidelijk dat dit een zeer toeristische plek is. Ik werd direct aangeklampt door fiets en scooter rentals. Shock! Na het inchecken ging ik direct een fiets huren. Voor nog geen 3 euro had ik er één voor 27h. Het weer was goed dus daar moet van geprofiteerd worden. Fietsen maar! Dat dachten al die anderen natuurlijk ook. Irritante toeristen. Ik ben er geen btw, ik ben een traveller. Toen het donker werd, passeerde ik een tempel. Ik ging op de trappen zitten in de rook van de stokjes en genoot van het uitzicht op het meer. Er overviel mij een enorme rust. Ik werd er emotioneel van. De eerste week is al om. Alleen reizen, zoveel beleefd hebben en dit eigenlijk ook niet echt kunnen delen. Ik ben de mensen die ik tegenkwam heel dankbaar om toch bepaalde dingen te kunnen delen. Je hebt dezelfde missie uiteindelijk. Alleen een land verkennen, zo local mogelijk en genieten, op welke manier dan ook.