Om 5h20 ging de wekker al weer. Aangezien mijn tijd beperkt is moet ik er alles uit zien te halen. Op het programma stond een hike naar Maolan mountain. Niet zo gek ver maar natuurlijk omhoog. Na een banaan en een Belgische dinokoek ben ik vertrokken. Er was mij nog niemand voor geweest dus alle vervelende spinnenwebdraadjes waren voor mij. Jippie! Toen ik bovenkwam zaten er verschillende paren angstige oogjes naar mij te kijken. De aapjes in de bomen, zullen gedacht hebben: ‘waarom zijt gij hier al zo vroeg?’ We deden het spelletje voor zolang mogelijk zo stil mogelijk staan/hangen/zitten. Ik heb het er behoorlijk goed vanaf gebracht. Na de hike had ik het ontbijt wel verdiend. Zelfs de tortilla’s met soort mayonaise gingen er vlot in. Na het ontbijt sprong ik weer op mijn fiets voor een toerke rond het meer. Ik had ergens gehoord dat het net geen 40 km zou zijn. Goed te doen dus. NOT! Het begon heel ok, fijn pad langs het water, genieten van het zonnetje. Maar al snel moest ik van de fiets, een pad op waarbij je zelf trappen maakt en je je fiets via een ramp omhoog duwt. Dit was dus niet het chill tochtje waar ik op gehoopt had. Eerste stop was aan de Xuanguang temple. Na volledige eenzaamheid van een dik uur kwam ik hier een hoop toeristen tegen die massaal van de toeristenbootjes afstapten. Er werd in een georganiseerde rij aangeschoven om een foto te nemen van een rots met Chinese tekens op. Ik ben zo blij dat ik geen idee heb waarover het ging anders stond ik daar misschien ook. Maar ik zag dus een bordje met ‘trail’ en dat pad zag er niet druk bewandeld uit. Na veel op en weinig af kwam ik bij de Xuanzang temple uit. Hier was het veel minder druk. Hier kon ook geen boot aanmeren en de gemiddelde mens aan de andere tempel zag ik niet direct tot hier wandelen. Na daar rondgewandeld te hebben heb ik dezelfde weg terug genomen naar mijn fiets. Na de tempel ging het alleen maar omhoog, dus daar ging ik in eerste vitesse. Volgende stop was de parking van Cien Pagoda. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik de hele weg na de afslag geduwd heb. 1km is niet ver maar dat voelde verschrikkelijk ver. Op de parking stond een bordje met 750m. Ook goed te doen, niet? Niet in deze omstandigheden: vochtig, omhoog en naar mijn aanvoelen waren die 22 graden er 28. Maar het was de moeite, zeer zeker. Toen ik onderaan die toren stond zag ik dat er ook een trap was naar boven. Ik heb heel even getwijfeld maar heb het toch gedaan. Eenmaal boven kreeg ik wel even een flashback naar de aardbevingen. Echt op mijn gemak was ik dus niet. Maar wel mooi. Ik wilde onderweg nog extra hikes doen maar van dat plan zag ik af. Ik passeerde nadien trouwens aan die 2de tempel. Een korte stop bij de kabelbaan leerde me dat je boven niks zag door de mist dus niet de moeite waard om er 300 NT aan uit te geven. Het einde was in zicht. Nog 9 km. Op nog 5 km te gaan kwam ik bij de Wenwu temple. Dit is de meest prachtige tempel die ik al gezien heb. Wauw, gewoon wauw. Dit valt niet te beschrijven. Sorry. De foto’s zullen moeten spreken. Ter info: iedereen komt daar dus met de bus aan en ruikt dus ook heel fris. Ik na mijn uphill fietsen en 'hiken' allesbehalve. Ik denk dat ik sommigen daarmee stoorde. Maar ja, de geuren vallen mee maar ik moet hun gerochel en gespuw ook maar verdragen. Ik kan er al tegen maar het is toch niet echt smakelijk eten als je dat doorheen het hele hostel hoort. Maar ieder zijn gewoontes zeker. Dus vol nieuwe energie of toch een beetje deed ik die laatste 5 km met als beloning lemon tart! Jummie!
Ps. Ik at een rode banaan. Niet slecht. Mijn leven hangt hier echt aan mekaar met 7eleven en bananen.