Wat een nacht! Ik ben misschien toch te oud geworden voor een dorm. Één van mijn roomies vond het nodig om in het midden van de nacht te bellen. En haar telefoon stond op speaker. Ik werd dus wakker en was allesbehalve vrolijk. Net vooraleer ik haar gordijntje aan de kant wilde schuiven en haar eens vies wilde bekijken legde ze af. Om 6h was ik al weer wakker. Ik ben nog even blijven liggen maar ben iets later maar opgestaan. Vandaag stond een lange rit en lange hike naar de Lisong hotsprings op de planning. Ik wilde hier graag met een scooter naartoe. In Taitung en een paar andere steden is dit blijkbaar moeilijk te huren voor buitenlanders maar die gast van het hostel stuurde mij naar een verhuurbedrijf dat dat wel deed. Ik daar dus naartoe. Maar ik heb in België geen motorrijbewijs dus ik kon enkel een auto huren. Geen keuze, dus dan maar een auto. Misschien moet ik hier toch eens in investeren btw. Met een hagelwitte Toyota vios trok ik de bergen in. Hier rijden is gemakkelijk, de nummers van de wegen zijn goed aangegeven en de bestemming staat in het Engels. Na 1,5 uur rijden kwam ik, na 100den bochten, bij wegenwerken uit. Tja, pech zeker. Maar ik zag een andere auto wel doorrijden dus vroeg ik (met gebaren) of ik ook door mocht. ‘Natuurlijk, we zijn de asfalt aan het vernieuwen maar je kan er langs.’ zei de man. Ik maak van hun verhaal mijn eigen verhaal, had ik dat al gezegd? Dus ik reed op mijn gemak verder maar 100m en een paar bochten verder was de weg volledig versperd. De mevrouw die kegeltjes bewaakte wuifde me terug. Dit was dus de definitieve stop van mijn zoektocht naar de Lisong hotspring. Jammer dat ik deze niet van mijn bucketlist kan schrappen maar niets aan te doen. Een plan B had ik niet dus ik besloot om maar wat doelloos te rijden. Degene die mij een beetje kent weet dat dat echt niks voor mij is. Wat een dag. Vrolijk werd ik er niet van. In het visitor information center ging ik vragen voor wat input maar de mevrouw kon geen Engels. Maar ze had wel een nieuw machientje waar ze iets Mandarin op insprak en dan vertaalde dat naar het Engels. Tof ding maar ik was niet in New York en ook geen wild woman. Hilarisch! Ik heb haar toch kunnen wijsmaken dat dat machientje niet goed werkt. Dan weet ze dat op zijn minst. Door dat rondrijden merkte ik wel hoe moe ik was. Ik was dus terug op weg naar het hostel toen ik nog een bordje met een hotspring zag. Daar had ik via een andere weg al naar gezocht maar niet gevonden. Een laatste poging! Achter een geparkeerde auto ging er een trap omlaag, via een touw een rots af (klinkt spectaculairder dan het is) en daar waren ze dan, de hotsprings. Halleluja! Er was alleen een ouder Taiwanees koppel. Toen ik het water inging zei ze: ‘leg je er maar helemaal in, zoals mijn man, met je hoofd op de steen’. Zalig! Heet! Naar zo een momentje keek ik toch wel uit. Er waren 3 poeltjes met heet water. Ze werden gescheiden van een stromende rivier met op dit moment van het jaar vrij weinig water. De man bleef in de warmte, de vrouw wisselde af en zei dat ik dat ook moest doen. Ik ging dus naar haar toe en ging samen met haar aan de stenen hangen. De stroming was vrij sterk. Maar de afkoeling deed goed. Nadien ging ik even aan de kant zitten. De man bood me 2 mini banaantjes aan maar ik bedankte vriendelijk. ‘Xie xie’. De mevrouw nam de bananen van haar man af en kwam ze brengen. Het was duidelijk wat ze wilde zeggen: Eet! Dus ik at een banaan. Iets later kwam een rosharige Europeaan ook de rots onderaf. Mik, een Duitser die met de scooter Taiwan aan het verkennen was. 2h later vertrokken we samen aan de hotspring. Het was een heel leuke babbel over reizen, vooroordelen, solotrip, landen en het verschil daarin tussen man en vrouw. Met een goed gevoel tankte ik de auto weer vol, bracht hem binnen en nam de fiets van het hostel naar het centrum om te eten. Onderweg zag ik de vuilophaaldienst. De mensen hier staan te wachten met hun zakje, geven dit aan de man achterop de wagen en hij gooit het er dan in.
Ondertussen lukt het mij trouwens prima om die laatste glibberige noedel uit de soep te vissen met mijn chopsticks.