Welkom geïnteresseerden,
Aangezien ik niet mijn hele Facebook vol wil zetten met voor sommigen "troep" heb ik toch maar besloten om een blog te openen voor mijn lieve vriendjes, vriendinnetjes, familie en andere nieuwsgierigen. Hier kunnen jullie mijn verhalen lezen over mijn summercamp experience. Ik zal deze zomer weinig online zijn dus ik zal proberen af en toe iets te schrijven zodat ik meteen een heel publiek bereik.
Het plan is: 9 weken werken op een summercamp in Harrison, Maine als mountainbike instructor. Ik weet niet hoe je moet mountainbiken, maar het lijkt op fietsen dus het zal wel goed komen. Daarna zal ik nog 2 weken mijn hostfamily uit 2013 opzoeken in Charlotte, North Carolina.
Het is nu 8:20 p.m. en ik ben in mijn bed in het hostel in Boston. Het was naar eigen zeggen een lange reis.
Na vanmiddag een toch best lastig afscheid van mama en Luuk te hebben genomen ging ik op naar de Delta vlucht.
Daar ging het al een tikkie mis toen ik een half uur lang in de verkeerde rij stond. Vervolgens mocht ik door 6 poortjes waar ik mijn paspoort keer op keer moest laten checken en vragen over mijn reis moest beantwoorden. De vlucht was verder goed. 7 uur later arriveerde ik op Boston airport. De douane beleefde ik dit keer toch heel anders dan 4 jaar geleden.
Do you know how to mountainbike?
No sir, but I know how to bike at least?
Na wat gelach, een fotootje en wat vingerafdrukken mocht ik met een stempeltje de airport verlaten.
Op naar de shuttlebus die mijn naar south station brengt.
Eenmaal bij south station verdwaalde ik toch wel een beetje..
En het vragen naar de weg kon beginnen.
Na 3 mannen de weg gevraagd te hebben stond ik in het metrostation waar ik trap op trap af moest met mijn koffer van 22,3 kilo die ik niet kon dragen.
(In je hoofd zie je mij nu half van de trap af vallen en struggelen met die koffer)
En toen zei er een beste man daar dat het niet handig was om met de metro te gaan.
JA SHIT SHERLOCK!
Ik kon die koffer niet weer helemaal naar boven slepen.
Na een uur was ik bij het goede station, maar ook daar geen idee waar ik heen moest. Waar is google maps?
Naja dan maar de verdwaalde jonge toerist uithangen. En ik kreeg het zover dat iemand met mij wilde meelopen. Toch best aardig die Amerikanen. 2 uur later kwam ik dus aan in het H.I boston hostel.
In het hostel waren al een paar meiden die ook morgen vertrekken
carolinedans8
15 chapters
16 Apr 2020
Boston
Welkom geïnteresseerden,
Aangezien ik niet mijn hele Facebook vol wil zetten met voor sommigen "troep" heb ik toch maar besloten om een blog te openen voor mijn lieve vriendjes, vriendinnetjes, familie en andere nieuwsgierigen. Hier kunnen jullie mijn verhalen lezen over mijn summercamp experience. Ik zal deze zomer weinig online zijn dus ik zal proberen af en toe iets te schrijven zodat ik meteen een heel publiek bereik.
Het plan is: 9 weken werken op een summercamp in Harrison, Maine als mountainbike instructor. Ik weet niet hoe je moet mountainbiken, maar het lijkt op fietsen dus het zal wel goed komen. Daarna zal ik nog 2 weken mijn hostfamily uit 2013 opzoeken in Charlotte, North Carolina.
Het is nu 8:20 p.m. en ik ben in mijn bed in het hostel in Boston. Het was naar eigen zeggen een lange reis.
Na vanmiddag een toch best lastig afscheid van mama en Luuk te hebben genomen ging ik op naar de Delta vlucht.
Daar ging het al een tikkie mis toen ik een half uur lang in de verkeerde rij stond. Vervolgens mocht ik door 6 poortjes waar ik mijn paspoort keer op keer moest laten checken en vragen over mijn reis moest beantwoorden. De vlucht was verder goed. 7 uur later arriveerde ik op Boston airport. De douane beleefde ik dit keer toch heel anders dan 4 jaar geleden.
Do you know how to mountainbike?
No sir, but I know how to bike at least?
Na wat gelach, een fotootje en wat vingerafdrukken mocht ik met een stempeltje de airport verlaten.
Op naar de shuttlebus die mijn naar south station brengt.
Eenmaal bij south station verdwaalde ik toch wel een beetje..
En het vragen naar de weg kon beginnen.
Na 3 mannen de weg gevraagd te hebben stond ik in het metrostation waar ik trap op trap af moest met mijn koffer van 22,3 kilo die ik niet kon dragen.
(In je hoofd zie je mij nu half van de trap af vallen en struggelen met die koffer)
En toen zei er een beste man daar dat het niet handig was om met de metro te gaan.
JA SHIT SHERLOCK!
Ik kon die koffer niet weer helemaal naar boven slepen.
Na een uur was ik bij het goede station, maar ook daar geen idee waar ik heen moest. Waar is google maps?
Naja dan maar de verdwaalde jonge toerist uithangen. En ik kreeg het zover dat iemand met mij wilde meelopen. Toch best aardig die Amerikanen. 2 uur later kwam ik dus aan in het H.I boston hostel.
In het hostel waren al een paar meiden die ook morgen vertrekken
naar camp. Met hun ben ik net even naar Starbucks gegaan en hebben we wat gekletst. De een komt uit Dublin (niet te verstaan) en de andere uit Perth (ook moeilijk te verstaan). Gelukkig hebben we allemaal een vriendje en ging het gesprek al vrij snel daarover. Ik dacht dat ik een moeilijke ochtend had, maar zij zijn nu al homesick.
Zo ik heb het nu uitgehouden tot 8:42 p.m.
Time to go to bed!
Morgen nemen we de bus naar Portland waar we opgehaald zullen worden door camp staff.
Op naar camp!
Liefs uit Boston
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!
© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.