Session 2

Session 2

Tijd voor een nieuwe lading meiden! Na de heerlijke intersession waar de rust eindelijk wedergekeerd was en we GOED eten kregen (zalm en geroosterde groentes) moesten we ons toch fysiek en psychisch klaar maken voor een nieuwe sessie. In je hoofd nog afscheid nemend van je oude kinderen en het besef dat je toch eigenlijk wel heel moe bent, was dit niet makkelijk.

We hebben dit keer 9 meiden in onze bunk genaamd: Lucy, Mia, Pascale, Kate, Greta, Adison, Catherine, Ellie en Naomi. Sessie 2 staat bekend als een rustiger 'volk' dat niet erg sportief is, maar wel creatief. Dit zou te maken hebben met het feit dat sessie 1 bestaat uit kinderen die naar private school gaan terwijl de kinderen uit sessie 2 naar public school gaan. Kort door de bocht: de kinderen uit sessie 1 zijn welvarender en dus verwender dan die van sessie 2. Van tevoren waren we al gewaarschuwd dat dit echt een hele andere ervaring zou zijn. En anders dat is het zeker!

Wanneer ik om 07:15 mijn ogen open deed vanmorgen keken 5 hoofdjes mijn kant op. Allemaal aangekleed in uniform, bed opgemaakt en vragend of zij hun zonnebrand op mochten smeren. YES PlEASE! Ik kon mijn ogen niet geloven. Inmiddels was ik gewend aan het feit dat ik tot 07:30 meiden moest wakker schudden, ze moest smeken zich aan te kleden en ervoor moest vechten ze op tijd bij flag raising te zijn. Verschil tussen sessies was voor mij meteen zichtbaar. Daarnaast hebben deze meiden niet 3 maar 1 tas bij zich, hebben zij niet allemaal een polaroid camera gekregen en hebben zij betere manieren en luisteren ze dan ook beter.

Mijn meiden zijn over het algemeen lief. Ik heb er eentje tussen zitten die nogal bazig is. Zul je altijd zien in een groep, je hebt altijd de bazige. Hoe we de vorige sessie erg sterke karakters hebben, hebben we nu de wat zachtere en rustigere karakters.
We hebben wel een op medisch gebied een wat lastiger geval, Mia.
Zij is geadopteerd uit ??. Zij heeft een beenbrace omdat een spier in haar kuit niet lang genoeg is I guess? Ze raakt in ieder geval niet de grond met haar hak. Vandaar die brace.

Daarnaast lazen we in haar report dat ze cerebral palsy heeft, maar daar wisten de nurses hier niks verder over te vertellen. De familie had hier verder geen toelichting over gegeven. We dachten daarom

dat het wel mee zou vallen. Lucky us, om 05:00 in de ochtend een aanval.
Met toch wel wat schrik probeerden we haar te kalmeren en na ongeveer 10 minuten was de rust weer wedergekeerd. We vroegen haar of dit vaker gebeurde en wat we moeten doen. Wachten, zei ze. Niet veel later had ze weer een aanval. Soms is het alleen haar arm dat trilt en soms is het haar hele lijf. Tijdens haar tweede aanval stonden haar ogen ook raar en was ze even buiten bewustzijn. We kunnen haar masseren zodat de spier zich weer ontspant.

Wanneer we de nurses weer om hulp en info vroegen zeiden zei dat haar ouders hadden gezegd dat het vaker voor komt, maar niet zo belangrijk is. Als bunkmoms vinden wij deze aanvallen erg heftig en ook psychisch zwaar. Gerust slapen kunnen we niet meer omdat we wat bang geworden zijn en bij ieder geluid wakker worden.
Verder is Mia een super lief kind dat overdag altijd in is voor grapjes en spelletjes, maar 's avonds erg heimwee krijgt en veel huilt. Dit zal ook in verband staan met haar aanvallen die zij zelf ook als heftig ervaart.

Het onderwerp 'heimwee' is wel een nadeel van deze sessie. Deze meiden zijn allemaal niet opgevoed door 100 nannies en zijn daardoor aanhankelijker. Ze zijn knuffeliger met ons, maar wanneer ze in bed liggen en wij de bunk verlaten vragen ze waar we heen gaan en hoe laat we terug komen. En zodra we de bunk verlaten begint er een dreumes te huilen. Minder vrije tijd voor ons dus, helaas.

Mijn rooster voor deze week bestaat uit:
Focus 1: tennis
Focus 2: mountainbike
Focus 3: time-off
Focus 4: mountainbike
Focus 5: fun run
Focus 6: mountainbike

Zoals je al ziet zit er geen outdoor cooking bij deze week waar ik stiekem best wel blij mee ben. Zo kan ik niet de hele dag door ingrediënten eten. Vandaag kregen we te horen dat gedurende de weken deze kinderen minder sportief worden en over zullen stappen op arts en crafts. Ik ben benieuwd hoe mijn rooster dus zal veranderen gedurende de weken aangezien ik nogal wat sportieve focussen heb.

De vermoeidheid maakt deze sessie moeilijker, maar het soort kinderen in het algemeen maakt het makkelijker
Op naar een tweede 3,5 week. Let's go!