Natte voeten in modderbad

In de ochtend hebben we het rustig aan gedaan. Het ontbijtje rond 8.00u, best goed geslapen. Ook rustig, op wat getik na van de bamboe op het golfplaten dak en de vogels die je hoorde. Genieten van het uitzicht op het balkon. De volgende 2 dagen hebben we geen stroom, we gaan kamperen. Dus zoveel mogelijk nog opladen. Geen bereik. Lekker.
Geen extra motorrit vandaag door de bergen. Het is te nat en glibberig om naar de top te gaan aan de overkant. We zijn naar het dorpje gelopen. Door de prut. We gaan boodschappen doen voor 2 dagen. We gaan op het camp zelf koken. Samen met Pieter en Benson een lijst gemaakt wat we nodig hebben. We gingen naar een markthal. We hebben veel bekijks natuurlijk. Het aanblik van de markthal is heel kleurig. Zowel van de mensen, als van de koopwaar. Mooi om te zien hoe het kopen gaat. Eerst een beetje oriënteren waar we wat gaan halen. Benson onderhandelt en Ko betaalt. Soms onbegrijpelijke bedragen. Voor een giga grote papaya bijvoorbeeld 80 eurocent, een tros bananen voor 60 cent. Zo ging het door. Ook op diverse plekken iets kopen. Niet bij 1 persoon. Allerlei fruit uitgezocht en dingen voor een salade en plots ging het giga hard regenen! De constructie van de buizen tegen het 'plafond' werkt wel. Komt veel in de grote goten terecht. Het is een lawaai doordat alles golfplaat is. Ziet er allemaal aftands uit, maar het is functioneel. Toen weer terug gelopen (door de blub) naar de lodge. Nog een beetje niksen en koffie drinken en uiteindelijk omkleden en naar beneden. In het dorp hebben we wat gegeten. Ik had 'maar' 2 chapati's (de pannenkoekjes) maar ze waren erg machtig.
De lucht was erg dreigend, dus de regenjassen maar aan. Alles nog nat. Toen de weg naar beneden, die we gister omhoog hebben gereden. Gelukkig ging het goed. Veel gaten en hobbels, kuilen en plassen, maar het was rustig met verkeer. Erg uitkijken. Chantal was absoluut niet enthousiast hierover. Zelf niet zo'n probleem gehad. Wel duidelijk waarom we niet naar de top zijn gereden! Had een grote blubberzooi geworden. We reden een hele grote sisal plantage in. Wow dat was indrukwekkend. De weg was slecht; off road. Op de plantage zag je allerlei stadia van de 'sisal'. Van gekapt tot nog vol in de groei. Veel plekken waar de gekapte sisal klaar lag om opgehaald te worden met vrachtauto's.
Van oorsprong komt deze plant uit Yucatan Mexico. Eind 1800 transporteerde men de Agave naar Tanzania. Landen waar de Agave wordt verbouwd voor de sisal productie zijn: Brazilië, Mexico, Tanzania, Kenia en Haiti. Er zijn over de 400 verschillende soorten Agave.De planten kunnen 9 tot 12 jaar worden. Zodra ze eenmaal gebloeid hebben, sterven ze af. De buitenste bladen zijn na ca. 4 jaar rijp voor de oogst. Eén, soms tweemaal per jaar worden er 50 tot

60 bladen van ruim 100 tot 180 cm per plant afgesneden en dat gebeurd nog steeds met de hand.
De weg werd steeds slechter. Alles was rood grit en drab. Toen kwam de eerste extreme uitdaging... Door een hele grote waterpoel. Ko voorop, eh nee, dank u. Benson heeft de anderen erdoor gereden. Fun voor hem en wij er veilig omheen. De auto heeft het flink te verduren. Maar daarna werd het nog heftiger. De modder is wel echt zuigend. Je moet gas blijven geven en eigenlijk alleen maar je blik op waar je heen wilt rijden! Maar het is enorm zwaar rijden en sommige stukken vond ik echt niet meer leuk. Maar gelukkig is Benson bij ons en hij heeft nogmaals de motor eruit gehaald. Later ging zelfs Ko slippen en beetje onderuit. Ook Chantal kon hem niet houden. En Benson heeft mijne weer gepakt. Ik in de auto mee. Prima. Het was best jammer om zo op te moeten letten met het rijden en de weg, dat ik zelf geen wild heb gespot. Alleen 2 keer een mierenkolonie en 1 keer een soort wezel die over rende. Zat wel van alles aan de kanten

hoorde ik van Pieter; oryx, antilopen, wildebeast. Helaas. Chantal was wel heel stoer en heeft een aantal keer zelf door het water gereden. Knap hoor. Het bleef zwaar rijden vond ik. Er was wel een redelijk spoor door een tegemoet gekomen auto. Maar je moet echt je eigen lijn rijden. Zagen ook nog een boda boda rijden! Erg slingerend, maar het lukte. Ik was blij dat het de laatste kilometers wat harder werd en toen reed ik iets ontspannender. Zowel Ko als Pieter gaven aan dat als ze hadden geweten dat het zo nat was, hadden we een andere weg gereden. Ze waren trots op ons.

De aankomst bij Kasigau Base Camp was gaaf. It is situated at the base of Kasigau Mountain (Just south of the Taita hills in Taita-Taveta County) Het was nog niet af qua bouw. Maar we konden kiezen of we in een tent wilden of in de 'onaffe' lodges. Deze wel met bedden en klamboes. Die gekozen. Er zitten geen deuren of ramen in, geen aansluitingen van elektra o.i.d. Alles is echt stikdonker. Maar erg mooi gemaakt en prima om hier 2 dagen te overnachten. Ko ging nog even naar het dorpje om o.a vlees en drinken te halen. Wij waren moe genoeg en gingen douchen.
Later heeft Pieter gekookt met deels hulp van Jackson. Hij heeft geitenvlees gestoofd met piepers en groenten. Duidelijk vele malen beter dan de andere keren dat we geitenvlees kregen! Lekker mals gemaakt. Zelf ben ik geen fan van geit. We hebben het niet laat gemaakt! Lekker naar bed. Alles was dus open. De nachtgeluiden en lucht echt zo fenomenaal. Prachtige sterrennacht ook. Niet koud. Zitten hier op ongeveer 700 m hoogte. Ondertussen 2270 km gereden.