Motorsafari Kenia/Tanzania 2015

Heerlijk op het gemakje wakker worden met de zeegeluiden en vogels. Vandaag een relax dag. Alles dus pole pole. Tot de lunch wat kletsen, lezen, foto's bekijken en genieten van de oceaan die elk moment weer anders geurt en kleurt. Beetje info uit Nederland, maar nog niet veel willen weten, om in de vakantiesfeer te blijven. Na de middag met het locale vervoer naar Ukunda. Het zandpad aflopen naar de verharde weg. Staat een grote boom met cashewnoten. Nooit geweten hoe deze groeien, nu dus gezien. En toen heel even onder een boom wachten en daar kwam een matatu waar we wel in konden met z'n vijven. Gelukkig is Ko mee. Je stapt gewoon in, mogen er officieel maar 13 in. Ha dat is dus tot de controle van de politie en daarna stouwen maar! Ook de prijs is stilzwijgend bekend bij een ieder die in stapt. Voor ons zou het 100 shilling p.p zijn. Nee dus, Ko weet dat het maar 70 kost! Dus helaas voor deze 'conducteur' en hebben we het gewone tarief betaald. In de matatu en ook de tuk tuk zitten vaak 2 personen, een combi van chauffeur met een andere persoon die het teken geeft van vertrekken, deur (soms) dicht doen en innen van reisgeld. Maar het grappige wat kan

peterkatja2009

22 chapters

16 Apr 2020

Doordeweekse dag in Kenia

December 18, 2015

|

Msambweni

Heerlijk op het gemakje wakker worden met de zeegeluiden en vogels. Vandaag een relax dag. Alles dus pole pole. Tot de lunch wat kletsen, lezen, foto's bekijken en genieten van de oceaan die elk moment weer anders geurt en kleurt. Beetje info uit Nederland, maar nog niet veel willen weten, om in de vakantiesfeer te blijven. Na de middag met het locale vervoer naar Ukunda. Het zandpad aflopen naar de verharde weg. Staat een grote boom met cashewnoten. Nooit geweten hoe deze groeien, nu dus gezien. En toen heel even onder een boom wachten en daar kwam een matatu waar we wel in konden met z'n vijven. Gelukkig is Ko mee. Je stapt gewoon in, mogen er officieel maar 13 in. Ha dat is dus tot de controle van de politie en daarna stouwen maar! Ook de prijs is stilzwijgend bekend bij een ieder die in stapt. Voor ons zou het 100 shilling p.p zijn. Nee dus, Ko weet dat het maar 70 kost! Dus helaas voor deze 'conducteur' en hebben we het gewone tarief betaald. In de matatu en ook de tuk tuk zitten vaak 2 personen, een combi van chauffeur met een andere persoon die het teken geeft van vertrekken, deur (soms) dicht doen en innen van reisgeld. Maar het grappige wat kan

gebeuren is dat er tijdens de rit plots een ander het overneemt! Bij ons ook en gelukkig had Ko het in de gaten, want we hadden al betaald en die werd dus overgenomen! Goed om te weten dus. De rit ging ook niet helemaal rechtstreeks naar Ukunda wat wel werd gezegd, maar niet erg ver om en ook niet lang stilgestaan. Dat kan namelijk wel gebeuren, als de matatu niet vol zit, wachten ze soms net zo lang totdat er voldoende personen inzitten. Op het hoogtepunt zaten we met 19 in de matatu! Wij hadden best mazzel en waren met een 40 minuten in het centrum. Daar was Hans ook naar toe gekomen en hij liep met ons door het plaatsje. De achteraf 'straatjes' is wel heel bijzonder. Er wordt echt van alles aangeboden. Van verse waren tot recycle c.q tweedehands spullen en nieuwe dingen. Diverse mensen in zovele tinten met kleurige doeken tot vodden aan hun lijf. Oude mensen zie je niet veel, kinderen des te meer. Typerend is dat er veel meer vrouwen dan mannen zijn in Kenia. Prachtig om zo tussen de locals te lopen. Natuurlijk jambo hier en jambo daar. Ze zijn hier wel meer gewend aan blanken. Ligt ook dichtbij Diani, een grote kustplaats. Na het rondwandelen, stapten we in 2 tuk tuks om naar een grote hal te gaan, die helemaal vol houtsnijwerk stond. Echt van alles te zien. Van klein tot immens groot. Dieren, maskers, krijgers, speren, kerststalletjes, tafeltjes, beschilderde doeken, schaakspellen en weet ik wat nog meer. Zoveel te zien. Natuurlijk wat onderhandelen als je iets wilt kopen. En alles pole pole. Terug ook weer met een tuk tuk. Die was iets smaller en dus als sardientjes met 3 naast elkaar. Weer een ervaring rijker! En het kost dan 100 shilling in totaal, ofwel met z'n drietjes een ritje voor 1 euro. Hans nam ons mee naar een bar waar we konden uitkijken over de kruising waar we al een aantal keer gereden hebben met de motor. Dan pas zie je wat een gekrioel van verkeer. En het bizarre is dat het eigenlijk allemaal zonder ongelukken goed gaat. Je kan daar echt uren zitten en vermaken wat er voorbij komt. Als je het op de film zou zetten is het net een slapstick. Natuurlijk zaten we te spotten naar de billenpartij van de dames, meerdere prachtige bijzet tafel exemplaren gezien. Ook weer van alles op en aan de tuk tuk, piki piki, fiets of auto gebonden. Ditmaal ook een tuktuk met een bed erop gespot! Die hadden we nog niet gezien. Tellen hoeveel personen er uit een tuk tuk komen (mogen er max 3 in) of een matatu (eerder 23 gespot door Ko). Heerlijk zo met een koud glas drinken voor je neus. Waar wij zaten mogen geen 'verkopers' komen, best wel even fijn. Van allerlei mensen proberen je wat te laten zien en hopen dan dat je wat koopt. Af en toe wat opdringerig, maar ja dat is de cultuur. In de ogen van de bevolking zijn wij natuurlijk ook super rijk. Als je probeert uit te leggen dat wij daar wel het hele jaar voor werken, snappen ze het niet. Hier is het vaak dat er alleen gewerkt wordt als er iets nodig is en als je het dan hebt, kan je als het ware weer onder de boom gaan zitten totdat er weer iets gekocht moet. Waar zou je je dan druk om maken. Tja. Na

heel wat tijd zijn we weer vertrokken en toen nogmaals een verrassing: er stonden 3 boda boda's voor ons klaar! Geweldig! Spring maar achterop bij 1 en Chantal met Ed samen. Ko had een privé plekje. Schitterend!! Ging nog erg beheerst door het verkeer en 'maar' een paar kilometer tot we bij een opstapplaats waren voor een matatu rit terug naar Sawa Sawa. Die rit was weer een belevenis apart. Zaten al heel wat mensen in, maar we konden er nog wel bij. We waren er al achter dat je het beste achterin kon zitten. Er wordt echt van alles in meegenomen. En ook gestopt als er naar ons idee, eigenlijk geen plaatsje meer is. Wel hoor, opschuiven, bij elkaar op schoot, een ram op de auto en rijden maar. Dan zoveel mogelijk kuilen ontwijken, maar lukt natuurlijk niet. Doorsjezen en vol in de ankers bij overstekend vee, als toeteren niet helpt. Zelf kan je weinig naar buiten kijken als je in de matatu zit. Je hoofd zit tegen het plafond aan en waar je je knieën moet laten, tja. Het uitstappen is ook een handigheidje, eerst namelijk je billen naar achteren en achterste voren uitstappen! Een superleuke ervaring. Terug in Sawa Sawa en nog even wat relaxen tot het eten. De temperatuur blijft warm. Maar wel lange broek en lange mouwenshirt aan in verband met de muskieten. Het avondeten was dit keer pasta met lekkere saus. Maar als vooraf komt er dan nog bietensalade en gembersoep. Tja, niet gek om dan het flensje over te slaan... De porties zijn hier enorm. Heerlijk genoten dus vandaag. Morgen gaat Chantal snorkelen. Ze wordt rond half negen opgehaald voor een hele dag naar Shimoni en Wasani Island. Daar krijgt ze tussen de middag een lunch op het eiland (met visgerechten). En daar zijn ook vaak dolfijnen dus wellicht krijg ze deze ook te zien of zwemmen ze zelfs mee! Ik hoop het voor haar. Ik blijf lekker op Sawa Sawa. Even extra relax dagje.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.