Recht van de sterkste

Vannacht echt amper geslapen. We lagen aan de kant van de keuken en daar ging het tot laat door en vanmorgen om half vijf was de eerste al weer aan het werk. Maar ja, toch redelijk uitgerust. En met het wakker liggen hoef je je niet te vervelen om alle indrukken nog een keer te laten passeren in je hoofd. Het ontbijten in dit hotel ging weer heel bijzonder. Er stond iemand om de bestelling op te nemen voor een ei. Daarnaast de manager om hem aanwijzingen te geven en dan weer een ander die het naar je toe kwam brengen. Tja, zo hou je meerdere mensen aan het werk! Het buffet hier had ook weer lekker vers fruit. De gewoonte is dat je begint met een flinke portie fruit (absoluut geen straf, het smaakt hier stukken beter!). Hier ook gewoon brood, naast bonen, patat en weet ik wat allemaal nog meer voor zwaars. Nog even wat gepraat met de manager.
Alles weer ingepakt en op pad voor een dag toeren. Vandaag o.a bij een ananasplantage gestopt. Kilometers 'velden' met ananas. Heel veel mensen aan het werk. En het aparte is dat ze allemaal tussen de ananassen lopen om te snijden, maar de bladeren zijn super scherp! De meesten hebben wel laarzen aan en een lange broek, maar het ziet er niet aanlokkelijk uit in de hete zon. We kregen wat uitleg. De ananas draagt pas na 1 jaar en 8 maanden 2 vruchten die te oogsten zijn!
Koffie gedronken in een gehuchtje en zitten we daar, stopt er een auto, man op laarzen eruit, achterklep open en huppa, komt een (gevilde) geit uit! Herkenbaar aan de staart die er nog aan zit... Over zijn schouder en de winkel in. Nog geen 10 minuten later zien we het bloed over de grond sijpelen en wordt de geit vakkundig verder geslacht. Er is geen koelcel, wordt gewoon in de winkel gehangen.
Elke keer weer uitkijken met de "snelweg". Er gelden voor ons onduidelijke regels. Er wordt veel ingehaald en doorgetrokken strepen betekent niet dat je er niet overheen gaat. Gewoon met 3 of 4 naast elkaar inhalen als dat past. Er zijn veel minder drempels ook, dus de snelheid is hoog! Veel afstand houden voor ons. Maar niet teveel, want dan proppen ze zich er gewoon weer tussen. Ze kennen geen vlaggetjes aan de (vracht)auto's die aanduiden dat het een lang of breed voertuig is. Het wordt dan wel weer drukker als je bij een dorpje in de buurt komt. Dan zie je ook meer mensen in 'westerse' kleding i.p.v de traditionele kleurige lappen en windsels. En op een zebrapad lopen geen mensen, maar zagen we wel netjes 1 koe oversteken! Geweldig.
De lunch hadden we langs de weg onder een boom. Vlakbij zaten een aantal mensen met grote emmers water waar ze verse vis in hadden zitten. We hebben onze ogen uitgekeken. Het blijkt dat de mannen in alle vroegte gaan vissen. De gevangen vis wordt als het even lukt, meteen verkocht. En ze zaten daar op een strategische

plek, omdat het een drukke weg was waar mensen werden opgepikt door matatu's, auto's of andere vervoermiddelen. Zodra er een beetje rustiger gereden werd of iemand stond te wachten, schoten ze van onder de boom weg en renden naar de desbetreffende toe! Ze haalden de vis regelmatig door het water om ze goed te laten glimmen en hopelijk beter te verkopen. En als het verkocht werd, kwam het voor dat de vis aan de buitenkant van het busje of auto werd gebonden om zo mee te nemen! Geweldig schouwspel waar we heel lang naar hebben gekeken. Het is echt niet voor te stellen voor ons, hoe het daar toe gaat. Ook stonden er bijvoorbeeld zakken met turf o.i.d langs de weg om te verkopen. Echt van alles. Het valt wel op dat je op sommige stukken bijvoorbeeld heel specifiek rieten stoelen langs de kant ziet als aanbod, en een aantal kilometers verder, zie je deze dan helemaal niet meer. Het centreert waar het gemaakt wordt en dan op een andere plek totaal niets daarvan te vinden.
We zijn de nationale cementfabriek gepasseerd. Een enorm groot complex. Zagen een vreemd verkeersbord in Machakos, bleek speciaal een melding voor polio slachtoffers. Verder veel kassen gezien voor (export-)planten. Ook een grote plantage waar ze bonen telen. Een heel specifiek licht voor de groei. Niet gestopt verder. Het laatste dorpje voor Nyeri viel ons op dat daar een taxiplaats was voor ezels. Kwamen ook meer schapen tegen in dit deel. Stonden met 1 poot vastgemaakt langs de weg. Veel minder kuddes. Het hotel waar we verbleven was heerlijk rustig. Met een balkon waar alles goed kan uithangen om te luchten. Benson en Pieter slapen in de tuin beneden in tentjes.
De motor van Ko heeft een kapotte schokbreker. Er is gebeld met Hans, hij zorgt dat het naar Embu gaat. Zal met de nachtbus moeten reizen en pas zaterdagochtend aankomen. Gelukkig tot die tijd veel asfalt wegen!