Een 37 uurs dienst

Eindelijk weer een dagje vrij na 4 nachtdiensten van 12,5 uur. Vrijdag zouden we weer eens naar de stad gaan. We hadden om 8 uur afgesproken met de chauffeur omdat het dan toch sowieso een uur later wordt. Dit keer kwamen ze voor de verandering om 10 uur opdagen. We waren nog niet ingestapt of de chauffeur begon te vertellen dat hij om 12 uur weer terug moest zijn in de Kings Village. Bij voorbaat is dat al onmogelijk omdat we een uur heen moeten rijden en een uur terug. We besloten om gewoon te gaan. Maar het was te verwachten, de chauffeur werd onderweg gebeld dat hij iemand met de ambulance weg moest brengen en hij moest terug naar huis. Hij zou ons naar de stad brengen en dan zouden we wel verder zien. Eenmaal in de stad zijn we op zoek gegaan naar stoffen, ja, alweer ;). Het is hier goedkoop om jurkjes te laten maken, dus ja, het is het Ghanese shoppen en we like it. We zijn vandaag ook weer naar de naaister geweest om onze Afrikaanse jurken op te halen en ze zijn echt heel mooi geworden. Verder zijn we naar de markt geweest om spullen te kopen voor broodjes hamburger, inmiddels weten we waar we een beetje westers eten kunnen vinden. Samen met Krystal (een vrouw uit Amerika die met een Ghanees getrouwd is en in de Kings Village woont) en Judith hebben we er echt een uitje van gemaakt en veel gelachen. We moesten terug met de taxi en dat was nog een hele rit. De lokale taxi had zelfs een gat in de auto, kortom, een speciale ervaring.

De rest van het weekend hebben we gebruikt voor onze scriptie. Zaterdag hebben we onze eigen hamburgers gemaakt en eerlijk gezegd, was dat het beste wat we in weken hebben gegeten. En als hoogtepunt kregen we er een extra bewoner bij! Omdat we echt veel last hebben van muizen heeft Judith voor een katje gezorgd. Ze is nog maar 4 weken oud en eigenlijk nog te jongen om van haar moeder gescheiden te worden. Ze kan al wel eten en drinken maar ze is niet veel groter dan een muis. Wij waren al snel gek op d’r en ze mag niet meer weg. Zondag was het tijd voor het dragen van onze Afrikaanse jurken. Iedereen had er wel wat over te zeggen in de kerk. Omdat er een andere dominee was en deze altijd zit te schreeuwen tijdens de preek (of: onverstaanbaar is) besloten we maar naar de zondagschool te gaan. Hier hebben we meegedaan met de bijbelquiz. Fennelien zat in het meisjes team en Louise in het jongens team. 3 keer raden welk team heeft gewonnen ;)
Maandagochtend begonnen we weer vroeg aan onze scriptie. Louise was vast naar het ziekenhuis gegaan om het internet in het ziekenhuis te gebruiken, daar aangekomen bleek dat er een vrouw op het punt stond om te bevallen van een

tweeling. Het was Fennelien’s beurt, dus heeft ze gauw gebeld. Fennelien kwam zo snel mogelijk, maar daar aangekomen was de eerste baby al geboren. Het ging zo snel, dat Louise niet eens was geroepen. Fennelien heeft het ondertussen overgenomen en het was wachten op baby 2. Deze liet lang op zich wachten. Ondertussen was het kennismaken met onze nieuwe collega’s. Er zijn er welgeteld 8, net afgestudeerd en ze moeten nu ervaring op doen. De 2 van de morgen waren aardig, dus dat moest wel goedkomen. Na een uur werd baby 2 geboren, alles was gelukkig gezond. Ondertussen zijn we weer verder gegaan met onze scriptie. In de tussentijd werd Louise geroepen voor een volgende bevalling. Het was behoorlijk chaotisch deze dag. Volop bezig met een scriptie deadline en ondertussen bevallingen doen. Judith vond dat we toch even de tijd moesten nemen om goed te eten en ze zou een typische Afrikaanse maaltijd voor ons maken, fufu. Judith kennende was ze weer veel te laat en hebben we Lilly maar opgebeld dat we niet op tijd op de dienst konden komen. Krystal en John, haar Afrikaanse man, kwamen ook gezellig mee eten en het was goed te eten. Onderweg naar het ziekenhuis kwamen we slang nr. 2 tegen

en dat terwijl ons gezegd was dat er hier niet veel slangen zijn. Terug in het ziekenhuis, waren we net begonnen met onze opdracht of we werden weer geroepen. Er was een vrouw aan het bevallen en het hoofd was al geboren. Fennelien kon nog net op tijd de schouder geboren laten worden en alles verliep gelukkig goed. Nadat ze snel de administratie gedaan had, konden we weer verder met het inleveren van dit voorlopige deel van de scriptie. Om 11 uur ’s avonds waren de e-mails de deur uit en konden we even ademhalen. We hebben gezellig gekletst met Jonathan, Janet, Lily en de verpleger van de spoed. De nachtdiensten hebben zo altijd wel een sfeertje. Net na middernacht kwam er nog een vrouw binnen. Ze had al 8 centimeter ontsluiting en ook al veel kinderen dus we dachten dat het wel snel zou gaan. Maar waar bij Fennelien de helft van de tijd het hoofd al geboren is voordat ze haar handschoenen aanheeft, laten de baby’s van Louise altijd rustig op zich wachten. Gelukkig werd er een gezond meisje geboren zonder problemen en na de administratie konden we gaan slapen. ’s Ochtends zijn we lekker vroeg naar huis gegaan en na een douche meteen in bed gekropen. ’s Middags zou het namelijk druk worden. We

hadden voor de grap voorgesteld om een naming ceremony voor onze kat te houden. Ook hadden we met Krystal afgesproken dat we een keer een pannenkoeken avond zouden houden. Zij zou dan Amerikaanse pannenkoeken bakken en wij Nederlandse. Deze twee ideeën samen hadden als resultaat dat we dinsdagavond een huis vol gasten hadden. Joe (een vriend en o.a. chauffeur), Judith, Marion + kinderen, Abigail (doktersassistente en ook een vriendin inmiddels), Krystal & John, Divine (neefje van Judith)en wij tweetjes waren getuigen van de bekendmaking van onze kat. Nadat Joe een speech heeft gehouden, waar overigens geen touw aan vast te knopen was, heeft Judith de naam bekend gemaakt. Catherine Judith Joe, raad maar eens waar ze naar vernoemd is. Om het makkelijk te maken noemen we haar ook wel CJJ. CJJ vond het allemaal wel prima en genoot lekker mee van de pannenkoeken.
Na dit spontane feestje was het weer tijd voor een nachtdienst. Er waren 2 vrouwen binnen waarvan er 1 misschien zou gaan bevallen. Louise had nog wel even tijd om de sleutel van het kantoor bij de dokter te gaan halen zodat we daar weer konden slapen. Terwijl ze weg was kregen Fennelien en Lily

een serieuze patiënt binnen. De vrouw verloor al veel bloed terwijl ze nog niet bevallen was. Ook begon ze koorts te krijgen. Er werd een katheter geplaatst, 2 infusen geprikt, bloed geprikt en de dokter schreef verschillende soorten antibiotica voor. Al met al hollen en vliegen maar gelukkig waren moeder en baby na een paar uur stabiel. De rest van de nacht zijn er een aantal vrouwen binnen gekomen maar er zijn verder geen bevallingen meer geweest dus van 3 tot half 7 hebben we geslapen.
En dan vandaag, wat een dag! ’s Ochtends hadden we besloten om in het ziekenhuis te blijven omdat er 5 vrouwen waren en we willen wel een paar bevallingen doen. We waren niet de enige en dat leidde tot nogal wat frustraties van onze zijde. 5 van de 8 pas afgestudeerde verloskundigen waren er namelijk ook en ze voerden geen van allen iets uit. En dat terwijl ze het wel wat vonden om ons van alles te laten doen. We zijn daarom maar van de afdeling afgevlucht naar de gang om aan de blog te beginnen. Toen we hier mee bezig waren kwam er een vrouw aan in een rolstoel die was doorverwezen. Ze was helemaal slap en reageerde niet op ons, in shock dus. We zijn er meteen naartoe gerend en hebben eigenlijk gehandeld voordat we het wisten. Fennelien heeft de vrouw gestabiliseerd qua ligging en haar parameters opgenomen. Louise heeft een katheter geplaatst en een paar stukken van de vliezen verwijderd. Ondertussen stonden alle anderen om ons heen en een van de verloskundigen probeerde een infuus te prikken. Het kwam bij geen van hen op om is in het dossier van de vrouw te kijken of om de dokter te roepen. Dit heeft Fennelien toen maar gedaan. Dokter kwam direct en die heeft een hele placenta verwijderd. Ondertussen was het infuus ook geblokkeerd dus heeft Louise een nieuwe geplaatst die wel goed zat. Fennelien is naar het lab gelopen voor bloedtesten en om een bloedaanvraag. De bloeddruk was echt heel laag dus daar moest zo snel mogelijk mee worden gestart. De vrouw is nog steeds heel langzaam aan het opkrabbelen, gelukkig is de koorts weg. En dan vanmiddag, we waren nog steeds in het ziekenhuis en hadden besloten de hele dag te blijven tot ’s avonds. We zijn allebei om de beurt een half uurtje naar huis geweest om te douchen en toen weer terug gekomen. Toen Fennelien thuis was, waren er precies 2 vrouwen die tegelijkertijd volledige ontsluiting hadden. Louise was bezig met een vrouw toen er een andere riep uit de kamer ernaast. Ze is er naartoe gelopen en de vrouw lag op de grond, het hoofdje al zichtbaar. In alle haast zijn er snel wat matjes, instrumenten, doeken en een navelklem gepakt en zo heeft Louise haar eerste bevalling op de grond gedaan. De vrouw was haar erg dankbaar. Louise was nog bezig met de placenta toen Fennelien weer terug kwam en naar de andere vrouw is gegaan. Die beviel ook binnen 5 minuten. Helaas bleef deze vrouw maar bloeden na de geboorte van de placenta, en echt heel veel. Fennelien en Tony (verloskundige) deden alle noodzakelijke handelingen maar het bloeden stopte nog steeds niet. De dokter werd gebeld en hij heeft wat handelingen gedaan, waardoor het stopte. Fennelien en Tony hebben gehecht en eindelijk na twee uur was het klaar en kon de administratie gedaan worden. En toen was er nog een vrouw, zwanger van een tweeling en al de hele dag bezig. Ze kwam niet echt vooruit en had een ontzettend grote en gespannen buik. Op een gegeven moment begon ze te hyperventileren en was ze niet goed meer aanspreekbaar. Haar moeder en een paar andere vrouwen waren allemaal aan haar aan het sjorren en in haar bed gaan staan. Haar moeder is tegen het raam gevallen waardoor er een glazen plaat uit viel. Gelukkig kwamen de dokter en de anesthesist net aan en er werd besloten tot een keizersnede over te gaan. Zodra de vrouw op de operatiekamer kwam, was ze weer helemaal normaal en relaxed. Een mooi stukje toneel wat ze opgedragen had dus. Louise heeft de keizersnede weer geassisteerd en 2 gezonde jongens werden geboren. De placenta was echt mega, hier had de vrouw dus een grote wond aan overgehouden in de baarmoeder en die laatste trok helemaal niet goed samen. Er werd gemasseerd en heel veel oxytocine gegeven en ook snel gehecht. Toch heeft de vrouw veel bloed verloren en moest ze extra bij krijgen. De baby’s deden het goed. Om 1 uur vannacht ging Fennelien slapen en Louise maakte nog even wat af toen er weer iemand binnen kwam. Ze had 4 centimeter ontsluiting maar binnen een uur was ze bevallen. Fennelien was gelukkig wel op tijd voor de bevalling en zo hebben we de dag afgesloten en zijn we gaan slapen, proberen tenminste. En nu zijn we 37 uur verder dan het begin van onze dienst. Je kan wel zeggen dat we een record hebben gezet, we wonen bijna hier. Morgen hopen we naar Mole park te gaan en heerlijk te genieten en ontspannen, een beetje rust kan nu geen kwaad. O ja deze blog is tot en met woensdag, maar we hadden problemen met de wifi hier. Begin deze week zal er weer een nieuwe blog online komen over onze trip naar Mole;)

Liefs Fennelien en Louise