Drukke diensten...

Van woensdag op donderdag nacht hebben we in het ziekenhuis geslapen om wat extra bevallingen te kunnen doen. We hebben ons lekker geïnstalleerd in het kantoor van de dokter waar 2 banken staan. We zouden eigenlijk nog een beetje ontspannen, maar Louise sliep al na 10 minuten dus volgde Fennelien maar haar voorbeeld. Om half 12 werd er op de deur gebonsd en was het tijd voor een bevalling. Het was de beurt voor Louise en met een slaaphoofd werd de baby na ongeveer een kwartier verwelkomd. Omdat de baby met het handje op haar hoofd is geboren was de vrouw een beetje gescheurd en heeft Louise voor het eerst een vrouw volledig gehecht. Én goed verdoofd, want dat vinden ze hier allemaal wat minder belangrijk. Nadat alles was schoongemaakt en opgeruimd zijn we weer gaan slapen en de rest van de nacht bleef het rustig. Om half 7 zijn we even naar huis gegaan om op te frissen en daarna hebben we ook nog een dienst van 8 tot 14 gedraaid. En dat was ontzettend druk! Fennelien had niet goed geslapen op de bank dus zij

hoopte op een rustige dag, het werd één van de drukste die we hebben meegemaakt. Op een gegeven moment hadden we 5 vrouwen die zouden gaan bevallen, allemaal rond de 7-9 centimeter en allemaal eerste kindjes. Daarbovenop kwamen ook nog is 2 hoog risico zwangeren. Eentje met zwangerschapsvergiftiging en eentje waarbij de baby beide armpjes boven het hoofd had. Beide vrouwen hadden een spoed keizersnede nodig. Spoed betekent hier wat anders dan bij ons maar in ieder geval zijn beide vrouwen na ongeveer 2 uur geopereerd. Terwijl Louise bij de eerste keizersnede was, was Fennelien weer terug gegaan naar onze afdeling. Daar was ze volkomen alleen en aangewezen op de 5 vrouwen! Mama Pi en de rest van de collega’s waren naar een computer training zonder iets te vertellen. Toen Louise terugkwam kwam de vrouw binnen van de baby met de armpjes boven het hoofd. Fennelien had haar onderzocht maar wist niet precies wat ze ervan moest maken, in haar dossier stond aangegeven dat het kind in stuit lag. Louise onderzocht haar ook nog is en wist ook niet precies wat ze voelde, ze voelde wel een handje of een voetje en dat is nooit goed. Louise is meteen naar de dokter gegaan en gelukkig weet hij dat het serieus is als wij hem roepen. Hij kwam meteen en

onderzocht de vrouw ook. Hij voelde een hoofdligging en een armpje boven het hoofd. Dat hadden wij er nooit uit opgemaakt dus het was maar goed dat hij er was. Mama Pi (zie foto) kwam na een half uur ook nog is aanzetten maar toen was de dokter weer verdwenen. Terwijl Louise deze vrouw klaarmaakte voor een keizersnede, deed Fennelien de administratie en om half 3 waren we eindelijk klaar. Het was erg warm, dinsdag hadden we meer als grapje gevraagd of ze ons niet met de ambulance thuis konden brengen omdat het zo heet is om in de zon te lopen. Ze vonden het hier een hele normale vraag en zo zijn we dinsdag en vandaag met de ambulance thuis gebracht. Iets wat je je in Nederland niet kunt voorstellen, maar goed, het lijkt hier soms allemaal één grote comedy.

Vrijdag was ook weer een drukke dag. We hadden geen bevallingen maar wel de controles bij de zwangeren. En ze vinden het hier geweldig om dat aan ons over te laten. Na tientallen bloeddrukken, gewichten, harttonen van baby’s en zwangere buiken verder te zijn was het tijd voor de ‘health talk’. Dat mogen wij ook doen en ons Engels wordt dan vertaald in de lokale taal. We vertellen de zwangeren hierbij belangrijke informatie voor de periode van hun zwangerschap waar ze op dat moment in zitten. Bijvoorbeeld over hygiëne, voeding, wanneer ze naar het ziekenhuis moeten komen en wat ze moeten meenemen naar het ziekenhuis voor de bevalling. Louise is hierna echo’s gaan doen bij de dokter en Fennelien heeft een bevalling gedaan, precies om 13:59, dus net voor het einde van de dienst. Om 15:00 waren we nog in het ziekenhuis. Fennelien schreef haar bevallingsverslag en Louise was nog steeds bezig met de dokter. Er kwam een vrouw binnen met een veel te hoge bloeddruk en ook bij haar werd aan zwangerschapsvergiftiging met een keizersnede als gevolg. Fennelien besloot om naar huis te gaan en Louise zou de keizersnede assisteren. Eerst moest het operatieteam nog van huis komen en Louise heeft de anesthesist gebeld, als wij bellen komen ze sneller. De keizersnede was erg leuk en leerzaam. Louise heeft het eigenlijk samen met de dokter gedaan en ondertussen lekker gekletst met het team. Om 19:00 was ze eindelijk thuis en samen hebben we een relax avondje gehad.

Zaterdag was het tijd om naar de stad te gaan voor boodschappen. Om half 11 werden we opgepikt en voor de verandering waren ze is op tijd. Op de heenweg zijn we langs een restaurant gereden voor een pizza en appeltaart. Het is één van de weinige restaurants die het hier verkopen en we gaan elke week even wat lekkers halen. We hebben ook nog wat mooie Afrikaanse stoffen gekocht om een echte Afrikaanse jurk te laten maken. Op de terugweg waren we bijna thuis, allebei onze pizza doos op schoot totdat er 2 schapen aan kwamen rennen. Helaas kon

de chauffeur niet op tijd remmen en hebben we allebei de schapen dood gereden. Een erg naar gevoel om eroverheen te rijden. Maar we zijn het maar snel vergeten en thuis hebben we van onze pizza’s genoten. Niet voor lang, na 3 stukken zaten we al vol, je merkt echt dat je eetlust hier minder wordt. Na de maaltijd zijn we gaan oefenen met het koor en hebben we een liedje in Dagbani geleerd, de lokale taal. Toen we weer naar huis liepen was het alweer donker en Louise is bijna op een slang gelopen die opeens voor onze voeten zichtbaar werd in het licht van de zaklamp. We kunnen wel zeggen dat het echt een dierendag was, zeker toen er ’s nachts ook nog een muis over Fennelien haar bed is gelopen. Ze heeft de hele nacht niet meer geslapen.

Zondag was een rustige dag. We zijn naar de kerk geweest en hebben gerelaxed. ’s Avonds kwam er bezoek en hebben we een spelletje gedaan. Het water doet het nog steeds niet maar we zijn er al helemaal aan gewend. Alleen met haren wassen is het lastig omdat je de shampoo niet goed kunt uitspoelen.

Vandaag zijn we zoals altijd om 8 uur begonnen en er kwamen 3 vrouwen binnen. Om 9 uur zou er een computer cursus zijn voor het personeel omdat de dossiers worden over gezet naar computers. Een hele verbetering en Mama Pi vond het erg belangrijk dat wij ook de cursus zouden volgen. Maar dan was ze wel iets vergeten, er zou totaal geen personeel zijn wanneer ook wij weg waren. Wij zijn dus maar naar de tweede cursus gaan, die zou om 11 uur beginnen maar dat werd half 1. Tijdens de cursus werd telkens gevraagd of de silleminga’s (witte mensen) het volgden. Voor ons was het goed te doen, ze hadden beter de aandacht kunnen schenken aan de Ghanezen want die pikken het allemaal wat minder snel op. Tijdens de cursus kwam er iemand binnen die riep dat er een vrouw zou gaan bevallen. Louise is er naartoe gerend, heeft de bevalling van een gezonde jongen gedaan en is na 10 minuten weer teruggekomen. We dachten dat het toen tijd was om naar huis te gaan, maar er werd gebeld vanuit een ander ziekenhuis over een vrouw die bloed verloor een week na haar bevalling. We wilden hier wel bij helpen. Toen ze eenmaal kwam bleek het bloedverlies mee te vallen, maar ze had al wel veel verloren en had een bloedvergiftiging. We werden even getest op onze vaardigheden op een kritiek moment, maar alles ging goed gelukkig. Zondag hopen we te beginnen met nachtdiensten omdat er veel meer bevallingen ’s nachts zijn, dus we zijn benieuwd ;)

Liefs Fennelien en Louise