Selamat Bagi! (= goedemorgen in Bahasa)
Als je laatste vlucht er een geweest is met 2 stopovers van bij elkaar 30 uur, vallen daarna alle vluchten mee. Dit keer hoefde ik namelijk 'maar' 12 uur naar Singapore, en vanaf daar nog 2,5 uur naar Denpasar, Bali. Op de eerste vlucht, had ik een driejarige naast me, en in de rij voor me zaten 2 babietjes. Lucky me! Vooral toen de kleuter naast me begon te krijsen toen haar iPad weg moest met opstijgen. Ik schijn een van de weinigen te zijn, maar ik vind het toch bijzonder dat een driejarige een iPad heeft. Het gekrijs en gehuil stopte niet, en ik was bang dat ik ernstige gehoorschade op zou lopen. Na een eeuwigheid (5 minuten), realiseerde ik me dat ik Au Pair geweest ben, en maar eens een van mijn magische trucjes moest gaan gebruiken. Ik wist haar af te leiden met een boekje, en nog geen twee minuten later was ze stil, en zaten we samen te lezen. Ik zag de opluchting in vaders ogen, en moeders kwam me zelfs bedanken. Kom maar op met die sollicitatie voor professional nanny!
Aangekomen op het vliegveld, bleek dat de 'Bali tarieven' weer verhoogd waren. 50 Dollar bij aankomst, en wanneer je het eiland verlaat, nog eens 20 dollar. Volgende keer vlieg ik mooi naar Lombok. In de rij voor dat visum, viel het me voor het eerst op dat de balies veel te hoog zijn voor die mini Indonesiers die erachter zitten. Hun hoofden komen amper boven de rand vandaan, alsof je voor een dwerg staat. Wanneer de volgende uit de rij aan de beurt is, roepen ze uit alle macht en gooien hun armen in de lucht om de aandacht te trekken.
Van het vliegveld ging ik naar Seminyak, en wist af te dingen tot de helft van de prijs die de taxichauffeurs eerst noemden. Backpack gedumpt, een douche genomen en op naar de massagesalon, om wat beweging te krijgen in dat stramme lichaam. Verrassend genoeg heb ik de gehele vlucht niet geslapen, dus ik heb hier 's middags maar even een dutje gedaan. Daarna stond Nadine op de stoep, en zijn we op de motorbike naar Kuta gegaan om lekker wat te drinken en bij te kletsen. Het idiote verkeer en het links rijden, zijn alweer heel gewoon. Ik vind het heerlijk om 'terug' te zijn, maar Kuta is niet mijn plaats. Daarom vertrek ik morgen richting Nusa Lembongan, een eiland tussen Bali en Lombok in. Dit keer ga ik zorgen dat ik op tijd terugkom in Bali, voor er weer geen boten meer gaan en ik kans loop mijn vlucht te missen.
Keep you posted!