Dit is mijn laatste blog in China. Morgenochtend vertrek ik naar het vliegveld om om 11:55 uur het vliegtuig terug naar Nederland te nemen.

Maandag ben ik naar Wangfujing street geweest. Dit is een grote winkelstraat. Ik heb bij Victoria Secret een sportbroek gekocht in de sale voor omgerekend zo'n 13 euro (i.p.v. zo'n 45 euro). Ook heb ik bij de H&M een jurkje gekocht voor nog geen 4 euro.
Ik ben door de straat gelopen en kwam ineens een mooi gebouw tegen. Dit bleek een katholieke kerk te zijn. Ik heb even binnen rondgekeken. De kerk is lang niet zo groot als bij ons. Ook zag ik direct grote verschillen. Zo stonden er verlichte kerstbomen in de kerk. En geen normale 'nette' kerstbomen, maar met van die hele gekleurde lichtjes e.d. Er was wel een kerststal, alleen miste Jezus in de kribbe (lijkt mij toch wel heel belangrijk met kerst). En achterin in de kerk werden er allerlei souvenirs verkocht, eerder gezegd Chinese prullaria. Dit zou je bij ons niet snel zien.
Ben ik toch nog op kerstavond naar de kerk geweest. Wie had dat ooit gedacht?

Bij deze winkelstraat is ook een food street. Hier is allerlei street food te vinden. Zo zag ik hele stukken varken (denk ik). Dus i.p.v. een kippenboutje eten ze hier hele bouten van een varken. Ook zag ik gegrilde kippetjes op een stokje (hele kippetjes, dus met hoofd en pootjes). Daarnaast waren er ook allerlei insecten op een stokje zoals gefrituurde vogelspinnen. En het is ook gewoon om hele tentakels van een inktvis of octopus op een stokje te eten.

Het hostel waar ik nu slaap is mijn laatste hostel, genaamd Leo Hostel. Voor het eerst in mijn reis zijn er veel buitenlanders te vinden in een hostel. Er zijn hier weinig Chinezen. Dat is ook wel eens leuk. Daarnaast is het voor het eerst dat ik met jongens op de kamer slaap. Het maakt verder niet uit, maar tot nu toe had ik alleen maar met meiden op de kamer geslapen.
Het hostel zelf is prima. Mijn kamer heeft 8 bedden en een badkamer. Het ziet er schoon uit. Ook is er een restaurant met een behoorlijk grote menukaart. Vooral voor het ontbijt vind ik dit wel handig.

Dinsdag ben ik nogmaals naar het Tiananmen square geweest. Dit keer heb ik ook daadwerkelijk over het plein gelopen. Het was wel een beetje gek. Het eerste kruispunt naar het plein mocht ik niet over (ook andere Chinezen mochten niet) terwijl er een paar mensen voor mij nog wel mochten. Dus ben ik naar het volgende kruispunt gelopen. Hier mocht ik wel oversteken. Even later wilde ik weer van het plein af. Toen mocht ik niet eens meer oversteken bij het tweede kruispunt. Ik merkte ook dat iedereen naar de voorkant van het plein moest. Dus ik moest een heel stuk omlopen om weer terug te gaan. Later bedacht ik mij dat een half uur later de vlag omlaag gehaald zou worden. Maar dan nog vond ik het wel vreemd dat niemand meer over de rest van het plein mocht lopen.

In de avond heb ik in het hostel gegeten en wat gekletst met wat mensen. Ik heb drie meiden ontmoet die in China lesgeven als Engels leerkracht. Zij kwamen uit Amerika. Hoe meer ik met ze in gesprek ging, hoe meer ik er achter kwam dat ze het lesgeven volgens mij helemaal niet zo leuk vonden. Ze vertelden dat ze kinderen helemaal niet zo leuk vonden. Ik vroeg ze ook waarom ze dit werk dan zijn gaan doen. Ik begrijp namelijk niet dat je kinderen les gaat geven als je niet zo veel met kinderen hebt. Als leerkracht ben je erg belangrijk voor kinderen en je moet het dan ook echt heel leuk vinden om ze daadwerkelijk dingen te leren. Die meiden vertelden dat ze naar China wilden en dat ze wilden werken om geld te verdienen. Voornamelijk het geld verdienen was blijkbaar belangrijk voor ze. En ik weet dat zij native English speakers zijn dus ze zullen aardig wat verdienen. Maar hoe ze over de kinderen spraken, vond ik niet gepast. Ze hadden ook helemaal geen ervaring in het lesgeven. Ik zou niet graag mijn kinderen bij hun in de klas willen hebben, ook al is het maar voor een paar uur Engels per week. En dan te bedenken dat zij een contract hebben voor een jaar...

Op woensdag ben ik naar het Beihaipark geweest. Tijdens de eerste dagen in Beijing dacht ik er al aan om naar dit park te gaan, maar het kwam er steeds niet van. Dit keer wel. De entree kostte maar 5 yuan. Het is natuurlijk winter dus er waren veel kale bomen, behalve de naaldbomen.
Ik heb de Yong'an temple en de white dagoba bezocht. Het was leuk om op mijn laatste dag nog even een (kleine) tempel en een park te bezoeken.
Ook heb ik nog foto's laten maken waarin ik zit/ sta in traditionele Chinese kleding. Het zijn niet de mooiste foto's, maar het is leuk om het als aandenken te hebben.

Ondertussen heb ik zo goed als al mijn spullen ingepakt. Mijn handbagage koffer (met alle souvenirs) weegt zo'n 11 kg. Dat is prima want ik mag maximaal 12 kg meenemen. Morgenochtend nog de laatste dingetjes in mijn backpack en dan op naar het vliegveld.

Ik ben moe en helemaal op, maar ik heb onwijs genoten van mijn reis hier in China. Ik heb een groot deel van China gezien, onder andere grote steden maar zeker ook hele kleine dorpjes die je als 'normale' toerist niet snel zal zien. Dat betreft ben ik erg blij dat ik de georganiseerde roadtrip heb gedaan. Ook heb ik meer kennis over het land, de cultuur en natuurlijk de taal gekregen.
Ik ben benieuwd wanneer ik weer zal terug keren want er is nog zoveel te zien en te ontdekken.