China

Vanuit Ping'an zijn we in twee kleine busjes naar Yangshuo gereden. Ik zat niet bij onze gids in de auto. We werden ergens afgezet door de chauffeur. Maar aangezien die geen Engels kon, wisten we niet waar we heen moesten. We zagen een hostel en we probeerden daar te vragen of het het goede hostel was. Maar ook zij snapten er niets van. Dus we hebben onze gids een bericht gestuurd. Het bleek dat het niet het goede hostel was. Ze kwam ons ophalen en we zijn daarna naar het goede hostel gelopen. Dat bleek om de hoek te zijn. Er zijn onwijs veel hostels in China.
Aangekomen in het hostel kregen we een kamer voor 12(!) personen. De jongens apart van de vrouwen. Dit is eigenlijk altijd zo. Wat ik echt niet begrijp, want wij hebben maar 2 jongens in de groep en 7 vrouwen. 9 van de 10 keer slapen de jongens maar met z'n tweeën en wij regelmatig met z'n allen op een kamer. Super lullig! We sliepen met 7 vrouwen van onze groep en nog 2 onbekende Chinezen.
's Middags zijn we een stuk gaan fietsen. Dit was gewoonweg rampzalig.
1. Het leken net kinderfietsen, zo klein. Het zadel kon wel omhoog, maar het stuur niet. Dus dat werkt nog niet.
2. De remmen deden het niet/nauwelijks.
3. Onderweg kregen twee fietsen een lekke band. Die zijn gemaakt door de lokale bevolking. Maar dat kostte aardig wat tijd. En degene die op de fietsen reden, moesten er zelf nog voor betalen ook. Het was niet veel, maar het gaat om het principe. De fietsen zijn van het hostel dus zij zouden de reparaties moeten betalen. Later hoorde ik dat wij hun laatste gasten waren, omdat ze gaan renoveren. Dus achteraf begrijp ik dat het k*t fietsen waren. (Ik begrijp niet waarom we dan met z'n allen in een kamer moesten slapen. Alle andere kamers waren leeg...)
4. Het was nog steeds geen lekker weer en het begon steeds harder te regenen. Kortom, typisch Nederlands. Zeiknat door de regen fietsen. Mijn schoenen zijn helemaal doorweekt en ik vraag mij wanneer ze weer helemaal droog zullen zijn.

Waar gingen we heen fietsen? Naar een 1400 jaar oude boom die heel veel verschillende stammen had. De grootste en dikste stam was in het midden. De takken waren zo lang (en zwaar) gegroeid dat de boom zelf halverwege een tak, een stam naar beneden heeft laten groeien. Zo leek het net of er een hele hoop bomen stonden, terwijl het maar één boom was. Dit was op zich wel interessant om te zien.
Daarna hebben we de 'moon hill' gezien. Dit was eigenlijk een soort berg met een rond gat er in, wat leek op de maan. Kort gezegd, dit was niet interessant. Hierna zijn we weer door de stromende regen terug gefietst.

Toen we terug waren, was het tijd om avond te eten. Dit keer mocht iedereen voor zichzelf wat gaan eten. Ik ben samen met Ashley op stap gegaan. Yangshuo heeft heel veel winkeltjes en nog meer restaurants. Ik heb wat souvenirtjes gekocht en daarna zijn we naar een restaurant gegaan. Ik heb shrimp dumplings gegeten. Dit was trouwens echt heel erg lekker. En fried river powder with beef. Geen idee wat het was, maar dit was ook lekker. Hier in China is het gebruikelijk om een aantal gerechten te bestellen en dit samen te delen. Je krijgt dan ook hele borden vol. Veel te veel om op te eten.
Na het eten zijn we nog even verder gelopen. De winkels zijn hier in China trouwens tot heel laat open, tot 10 of 11 uur 's avonds. We liepen langs een aantal clubs en bars. In een aantal clubs zag ik paaldanspalen staan. Ik mis het paaldansen wel. Als de palen niet in een club hadden gestaan en ik een broekje had dan had ik graag even in de paal geklommen. Helaas heb ik geen Chinezen gezien die paaldansten. Ze deden er bijna niets mee. Ze liepen er hooguit een beetje omheen. Helaas.

Rebecca Besteman

65 chapters

15 Apr 2020

Typisch Nederlands

October 15, 2018

|

Yangshuo

Vanuit Ping'an zijn we in twee kleine busjes naar Yangshuo gereden. Ik zat niet bij onze gids in de auto. We werden ergens afgezet door de chauffeur. Maar aangezien die geen Engels kon, wisten we niet waar we heen moesten. We zagen een hostel en we probeerden daar te vragen of het het goede hostel was. Maar ook zij snapten er niets van. Dus we hebben onze gids een bericht gestuurd. Het bleek dat het niet het goede hostel was. Ze kwam ons ophalen en we zijn daarna naar het goede hostel gelopen. Dat bleek om de hoek te zijn. Er zijn onwijs veel hostels in China.
Aangekomen in het hostel kregen we een kamer voor 12(!) personen. De jongens apart van de vrouwen. Dit is eigenlijk altijd zo. Wat ik echt niet begrijp, want wij hebben maar 2 jongens in de groep en 7 vrouwen. 9 van de 10 keer slapen de jongens maar met z'n tweeën en wij regelmatig met z'n allen op een kamer. Super lullig! We sliepen met 7 vrouwen van onze groep en nog 2 onbekende Chinezen.
's Middags zijn we een stuk gaan fietsen. Dit was gewoonweg rampzalig.
1. Het leken net kinderfietsen, zo klein. Het zadel kon wel omhoog, maar het stuur niet. Dus dat werkt nog niet.
2. De remmen deden het niet/nauwelijks.
3. Onderweg kregen twee fietsen een lekke band. Die zijn gemaakt door de lokale bevolking. Maar dat kostte aardig wat tijd. En degene die op de fietsen reden, moesten er zelf nog voor betalen ook. Het was niet veel, maar het gaat om het principe. De fietsen zijn van het hostel dus zij zouden de reparaties moeten betalen. Later hoorde ik dat wij hun laatste gasten waren, omdat ze gaan renoveren. Dus achteraf begrijp ik dat het k*t fietsen waren. (Ik begrijp niet waarom we dan met z'n allen in een kamer moesten slapen. Alle andere kamers waren leeg...)
4. Het was nog steeds geen lekker weer en het begon steeds harder te regenen. Kortom, typisch Nederlands. Zeiknat door de regen fietsen. Mijn schoenen zijn helemaal doorweekt en ik vraag mij wanneer ze weer helemaal droog zullen zijn.

Waar gingen we heen fietsen? Naar een 1400 jaar oude boom die heel veel verschillende stammen had. De grootste en dikste stam was in het midden. De takken waren zo lang (en zwaar) gegroeid dat de boom zelf halverwege een tak, een stam naar beneden heeft laten groeien. Zo leek het net of er een hele hoop bomen stonden, terwijl het maar één boom was. Dit was op zich wel interessant om te zien.
Daarna hebben we de 'moon hill' gezien. Dit was eigenlijk een soort berg met een rond gat er in, wat leek op de maan. Kort gezegd, dit was niet interessant. Hierna zijn we weer door de stromende regen terug gefietst.

Toen we terug waren, was het tijd om avond te eten. Dit keer mocht iedereen voor zichzelf wat gaan eten. Ik ben samen met Ashley op stap gegaan. Yangshuo heeft heel veel winkeltjes en nog meer restaurants. Ik heb wat souvenirtjes gekocht en daarna zijn we naar een restaurant gegaan. Ik heb shrimp dumplings gegeten. Dit was trouwens echt heel erg lekker. En fried river powder with beef. Geen idee wat het was, maar dit was ook lekker. Hier in China is het gebruikelijk om een aantal gerechten te bestellen en dit samen te delen. Je krijgt dan ook hele borden vol. Veel te veel om op te eten.
Na het eten zijn we nog even verder gelopen. De winkels zijn hier in China trouwens tot heel laat open, tot 10 of 11 uur 's avonds. We liepen langs een aantal clubs en bars. In een aantal clubs zag ik paaldanspalen staan. Ik mis het paaldansen wel. Als de palen niet in een club hadden gestaan en ik een broekje had dan had ik graag even in de paal geklommen. Helaas heb ik geen Chinezen gezien die paaldansten. Ze deden er bijna niets mee. Ze liepen er hooguit een beetje omheen. Helaas.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.